در شلوغی سکوهای استادیوم، آن بالا، در ارتفاعی که بیشتر به انزوا می‌ماند تا اشتیاق، زنانی نشسته‌اند که آمده‌اند نه برای جنگ، نه برای جنجال، فقط برای تماشا. اما برای همین «تماشا» باید از گیت‌های خاص عبور کنند، نفسشان را حبس کنند، صدایشان را فروخورند و امید داشته باشند باد، صدای تشویقشان را تا پایین برساند.