این شهر در سال ۳۳۰ میلادی توسط کنستانتین کبیر به عنوان پایتخت جدید امپراتوری روم شرقی بنا نهاده شد و «کنستانتین‌ پل» (شهر کنستانتین) نام گرفت. پس از فتح شهر به دست عثمانیان، آن را «اسلامبول» نامیدند. به معنای «شهر اسلام».

دیوان‌سالاران و فرماندهان ایالتی از میان بردگان تربیت‌یافته در نظام «دوشیرمه» برگزیده می‌شدند؛ نظامی که بر اساس آن، کودکان مسیحی از بالکان گردآوری می‌شدند و به اسلام درمی‌آمدند، آموزش می‌دیدند در حالی کهدر اسلام به بردگی گرفتن هل ذمه جایز نیست.