مهر/ گروه فرهنگ و ادب، طاهره طهرانی: «پس از مشاهده عظمت کتابخانه آن شهر و تأمل آن‌همه کتب نفیسه نادره از عربی و فارسی و غیره شوق مطالعه آن‌ها چنان بر من غلبه کرد که بی‌اختیار اهل و وطن و خانواده را نمی‌گویم فراموش کردم، ولی موقتاً خیال آن‌ها را به کناری گذاردم.» این جمله نوشته علامه محمد قزوینی است،

۷۶ سال پیش در چنین روزی (۶ خرداد) علامه محمد قزوینی در تهران چشم از جهان فروبست؛ مردی که وقتی جهان در آتش جنگ جهانی می‌سوخت در اروپا مشغول خواندن و نوشتن و یافتن نسخه‌های نفیس شاهکارهای ادب فارسی بود.

تریبون اقتصاد در کانال تلگرامی‌ عمر خیام و رباعیات در مطلبی آمده است: «چاپخانۀ کاویانی درست یک قرن پیش و در نوروز ۱۳۰۴، رباعیّات حکیم عمر خیّام را با مقدمه‌ای راجع به اشعار و شرح حال حکیم از فریدرخ روزن آلمانی در برلین به چاپ رساند (۱). مطبعه (چاپخانه) کاویانی به رواج افکار جدید و تلاش برای ترویج توسعه …

​​کارنامه فعالیت بانک صادرات در استان قزوین نشان می‌دهد که علاوه بر ارائه انواع خدمات مالی و بانکی به زیرساخت‌های اقتصادی، بیش از 6400 فقره وام قرض‌الحسنه و تسهیلات به مردم پرداخت شده است.

یکی از کارهای مفید و با ارزش قزوینی در فرانسه، عکس‌برداری از هجده فقره از نسخ خطی منحصربه‌فرد و کمیاب فارسی و عربی در کتابخانه‌های مهم اروپا بود که در فاصلة سال‌های 1929 تا 1938 م انجام پذیرفت. 

حالا اگر از هر کتابفروشی بپرسید: «دیوان حافظ معتبر و صحیح کدام است؟» حتما جواب (یا یکی از جواب ها) حافظ تصحیح قزوینی-غنی است. این تصحیح از دیوان حافظ را که ۸۳ سال پیش به سفارش دولت وقت انجام شده، محمد قزوینی به همراه یک پزشک (دکتر قاسم غنی) انجام داده؛ مردی که همه با لقب علامه می‌شناختندش.

محمد قزوینی برای تصحیح «تاریخ جهانگشای جوینی» سال‌ها زمان می‌گذارد؛ او ۱۱ سال دنبال شاعر یک بیت بوده است: «نه در نسخه و نه در هیچ جای کتاب و حتی نسخه دیگری در این کتابخانه اثری از نام شاعر این بیت نیست و جوینی هم به نام شاعر هیچ اشاره‌ای نکرده است.»