فعل مضارع التزامی یکی از انواع فعل های صرفی در زبان فارسی است که برای بیان حالات غیرقطعی مانند آرزو، شرط، لزوم و تمنا به کار می رود.

فعل های ساده، ساده ترین شکل فعل در زبان فارسی هستند که با چسبیدن شناسه ها به بن ماضی یا بن مضارع ساخته می شوند. این مقاله به بررسی ساختار و کاربردهای فعلی مضارع ساده می پردازد.

بن مضارع بخش ثابتی از فعل است که در ساخت صیغه های حال و آینده به کار می رود و با حذف شناسه ها و پیشوندها به دست می آید.

فعل در زبان فارسی به عنوان عنصری کلیدی در جمله، نقش اساسی در انتقال معنا دارد. این مقاله به بررسی انواع فعل از نظر معنا، ساختار، زمان، شخص، معلوم و مجهول، وجه و گذرا بودن می پردازد.