به گزارش اینتیتر، این تصمیم در شرایطی اتخاذ شده است که شورای امنیت روز جمعه ۴ مهر (۲۶ سپتامبر) درباره پیش‌نویس قطعنامه‌ای به ابتکار چین و روسیه برای تمدید موقت برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ رأی‌گیری خواهد کرد؛ پیش‌نویسی که هدف آن ایجاد فرصت بیشتر برای دیپلماسی و جلوگیری از فعال شدن «مکانیسم ماشه» است. با این …

همشهری/ «آمادگی ایران در برابر اسنپ‌بک» عنوان یادداشت روز در روزنامه همشهری به قلم حسینعلی حاجی‌دلیگانی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید: مکانیسم «اسنپ‌بک» که در شورای عالی امنیت سازمان ملل علیه ایران فعال شده، به‌معنای بازگرداندن 6قطعنامه این شورا شامل قطعنامه‌های 1696، 1737، 1747، 1803، 183

تجربه چهار دهه اخیر نشان می‌دهد که قطعنامه‌های شورای امنیت به‌تنهایی توان تاثیرگذاری بر اقتصاد ایران را نداشته‌اند؛ آنچه اقتصاد کشور را تحت فشار قرار داده، تحریم‌های ثانویه و فراگیر آمریکا بود که با هدف‌گیری بانک مرکزی، محدودیت‌های نفتی و قطع دسترسی به سوئیفت مسیرهای اصلی درآمد و مبادلات مالی ایران را …

طبق قطعنامه 1696،ایران موظف به توقف غنی‌سازی است. اگر از این مورد تخطی شود، حملات نظامی بر علیه مواضع جمهوری اسلامی، مشروعیت بیشتری خواهند یافت. پیامد: آتش جنگ، با شدت بیشتری، شعله می‌افروزد.

به گزارش اکوایران، از اواسط سال ۲۰۰۶، شورای امنیت سازمان ملل چندین قطعنامه علیه ایران تصویب کرد تا برنامه هسته‌ای این کشور را مهار کند. اولین قطعنامه، شماره ۱۶۹۶، از ایران خواست غنی‌سازی اورانیوم – که اساس تولید سوخت هسته‌ای بود – را متوقف کند و هشدار داد در صورت عدم همکاری، تحریم‌هایی در راه خواهد بود.

مکانیزم ماشه، ابزار قطعنامه ۲۲۳۱، می‌تواند تحریم‌های سازمان ملل (قطعنامه‌های ۱۶۹۶، ۱۷۳۷، ۱۷۴۷، ۱۸۰۳، ۱۸۳۵ و ۱۹۲۹) را علیه ایران بازگرداند. اما اثرات اقتصادی این قطعنامه‌ها در دهه ۸۰ بر تولید نفت، تولید ناخالص داخلی، نرخ ارز، و تجارت چه بود؟

با اجرایی شدن مکانیسم ماشه، به گزارش سایت دیده‌بان ایران، «مکانیسم ماشه» یا مکانیسم اسنپ بکتحریم‌ها علیه ایران قطعنامه های ۱۶۹۶ (سال ۲۰۰۶)؛ ۱۷۳۷ (سال ۲۰۰۶)؛‌ قطعنامه ۱۷۴۷ (سال ۲۰۰۷)؛ قطعنامه ۱۸۰۳ (سال ۲۰۰۸) ؛ قطعنامه ۱۹۲۹ (سال ۲۰۱۰) فعال می شود

پیش‌نویس روسیه برای تعویق اجرای قطعنامه ۲۲۳۱ شاید در شورای امنیت شانس چندانی نداشته باشد، اما برای مسکو فرصتی است تا نقش حامی تهران را تثبیت کند و همزمان آمریکا را در موقعیت دفاعی و وتو قرار دهد؛ وضعیتی که می‌تواند بر معادلات بزرگ‌تر شرق و غرب سایه بیندازد.