رهبر خط دفاعی رئال‌ مادرید وارث په‌په و سرخیو راموس است. او اکنون فرماندهی است که با وجود توانمندی‌های بالایش کمتر درباره‌اش صحبت می‌شود.

سخن‌گفتن از تنهاییِ متفکری که بر فراز تاریخ مدام در حال گشت‌وگذار بوده و از قرن شانزدهم تاکنون بی‌وقفه از سوی انبوهِ مخالفان و مفسران و حامیانش احاطه شده است، شاید افراطی و حتی نشدنی به نظر برسد، اما آلتوسر* صحبت از تنهاییِ ماکیاولی را شدنی می‌داند و معتقد است این تنهایی بیش از هر چیز مبتنی بر این واقعیت …

نیکولو ماکیاولی، سیاستمدار قرن۱۶ ایتالیا را پدر معنوی سیاست و اخلاق در دوران مدرن نامیده‌اند؛ هیولایی که دستاورد نظام فکری

در صورت که حاکم به مردم نان دهی کند و دست ها از عدالت او برای دوام مملکت داری بر آسمان باشد تداوم حکمرانی دارد. این اصل عرفی آنقدر اهمیت دارد که در اندیشه سیاسی ایران کارکرد و برقرای کارویژه های حکومت داری از ایمان و اعتقاد مذهبی نیز بالاتر است. به یک معنا مهم نیست حکمران چه اعتقادی دارد بلکه چگونگی …

جان سلرز، محقق تاریخ فلسفه و از استادان گروه فلسفه و علوم سیاسی کالج کینگ در لندن و کالج ولفسون در آکسفورد‌ و نیز از اعضای مؤسس مرکز فلسفه باستان در لندن است. او تحقیقات متعددی در زمینه فلسفه باستان و به‌خصوص فلسفه رواقی انجام داده که توسط انتشارات معتبری به چاپ رسیده است.

نیلوفر چینی‌چیان در نشست «لزوم تبیین مناسبات صلح و فلسفه اخلاق در اندیشه سیاسی»، گفت: به نظر من جان لاک، ماکیاولی، هابز، مونتسکیو و روسو دست به دست هم داده‌اند که یک نظام اخلاقی را برای انسان به ارمغان بیاورند؛ نظام اخلاقی که اوج آن را در کانت می‌توانیم مشاهده کنیم. حکمرانی که نتواند از آزادی و امنیت …

می‌گویند نقش ماکیاولی در علم سیاست مانند نقش گالیله در علم طبیعت است. رهیافت ماکیاولی به مسائل سیاسی واقع‌بینانه بود. او سیاست‌شناس را دعوت می‌کرد چیزها را آنطور که واقعا هستند ببینند. با این حال مهم‌ترین ضعف فلسفه سیاسی او را هم واقع ‌گرایی مطلق و مفرط می‌شناسند.

موسولینی و کلیسای کاتولیک دشمن مشترکی داشتند: لیبرال‌هایی که نه تنها اقتدار موقت کلیسا بلکه موجودیت آن را تهدید می‌کردند. پاپ پیوس یازدهم موسولینی را یک فرستاده و فاشیسم را وسیله‌ای برای بازآفرینی اخلاقی قلمداد می‌کرد. درست مانند بسیاری از مستبدان قبل و بعد از او موسولینی متوجه شد که دین ابزار قدرتمندی …

اکوایران: سخنرانی امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه، در دانشگاه سوربن در واقع یک لحظه کلیدی برای اروپا بود، سخنرانی که در عمق استراتژیک و مانوردهی سیاسی آن، اصول ماکیاولیستی را منعکس می‌کرد.

موسولینی و کلیسای کاتولیک دشمن مشترکی داشتند: لیبرال‌هایی که نه تنها اقتدار موقت کلیسا بلکه موجودیت آن را تهدید می‌کردند. پاپ پیوس یازدهم موسولینی را یک فرستاده و فاشیسم را وسیله‌ای برای بازآفرینی اخلاقی قلمداد می‌کرد. درست مانند بسیاری از مستبدان قبل و بعد از او موسولینی متوجه شد که دین ابزار قدرتمندی …

  از چهره‌های برجسته در سنت رئالیسم سیاسی می‌توان به ماکیاولی و توماس هابز اشاره کرد. با این حال رئالیسم فقط در قرن بیستم، با انگیزه‌های برآمده از دو جنگ جهانی، به صورت چشم‌انداز مسلط سیاست بین‌الملل درآمد.

پُلهوس و همکارانش چهار تیپ مختلف از افراد خودمحور و دارای رفتار توهین‌ آمیز از دیدگاه اجتماعی را برشمرده ‌اند که اکثر ما در زندگی روزمره خود به کرات با آنها روبرو می‌ شویم: خودشیفته ‌ها، ماکیاولی ‌ها، سایکوپات ها یا روان ستیزان و سادیست‌ ها.