تهران این کهنه پایتخت ایرانی از دوران ناصری که در مسیر مدرن شدن قرار گرفت، حکایت ها و ماجراهای جالبی را از سر گذراند. یکی از این ماجراها قصه بوق حمام است. بوقی که اهمیتش از قوانین شبانه عبور و مرور نظمیه هم بیشتر بود تا جایی که باعث استعفای نخستین رئیس نظمیه تهران شد.

حمام قدیمی ماندگار که چند سالی است به گود زورخانه تغییر کاربری داده یکی از بناهای قدیمی و ارزشمند محله دولاب است. حمامی که برای ساختش بنا بر تعریف ریش‌سفیدان محله، ماجراهای جالبی مثل زائری که هزینه سفر زیارت خانه خدا را برای رفاه بنده‌های خدا، صرف بنا کرد از سرگذراند.

یکی از کارهای واجب اهالی پایتخت‌نشین به ویژه در ساعت های پایانی سال حمام رفتن بود. قدیمی‌ها باور عامیانه‌ای داشتند که از ابتدای سال هر طور که باشی تا آخر سال همان شکل باقی می مانی. با این اوصاف کسی علاقه نداشت در لحظات سال تحویل و شروع سال نو چهره‌ای ژولیده و درهم و نامرتب داشته باشد.

حمام های تهران قدیم حکم فضای مجازی یا همان کافه ها و مراکز دورهمی امروزی را داشتند؛ جایی که مردم درآن مدت‌ها وقت صرف می کردند و از اخبار روز با خبر می شدند، با هم اختلاط می کردند و بالطبع در این حال و هوا باید تجدید قوایی هم انجام می شد و این، بخش خوشمزه ماجرا بود.

کسب و کار حمامی یکی از مشاغل نان و آبدار تهران قدیم بود. شغل پر رونق و مشتری که نه تنها تعطیلی و کسادی نداشت، که باعث شکل گیری مشاغل زیادی هم می شد. خواندن ماجرای سلسله مراتب ارتقا در پیشه حمامی خالی از لطف نیست.

ماجرای ایرانی‌ها و حمام، خیلی دور و دراز است؛ گفته می‌شود سابقه استفاده از حمام در سرزمین ایران به ۳هزار سال پیش می‌رسد.

بخشی از قدیمی‌ترین بناهای پایتخت در گذشته کاربری‌های متنوعی داشته‌اند؛ از حمام و کافه گرفته تا کتابفروشی. بعضی از آنها به همان شکل و شمایل گذشته باقی مانده‌اند اما برخی بعد از مرمت و بازسازی، تغییر کاربری داده‌اند.

روستای باشقورتاران واقع در بخش شیرین‌سو شهرستان کبودراهنگ به عنوان شمالی‌ترین روستای استان همدان یکی از روستاهایی است که در بستر دره‌ای در میان کوه‌های آبرفتی و با شکل و شمایلی خاص و در قرون و اعصار گذشته شکل‌ گرفته است.