همه می‌دانیم حافظ شاعری است که با همه شاعران دیگر ایران و حتی جهان متفاوت است؛ از این رو که هیچ سخنور دیگری همانند او نتوانسته است در حافظه همزبانان خویش خوش بنشیند و در طول قرن‌ها دوست‌داشتنی‌ترین شاعر برای گروه‌های گوناگون مردم باشد؛ هم نخبگان در شعر او بیندیشند و کتاب‌ها و رساله‌ها و مقاله‌ها درباره‌اش …

محمدعلی اسلامی ندوشن می‌گفت «حتی یک لحظه خود را از مسائل ایران و مسائل روز منفک نکرده‌ام.» و معتقد بود: «رسالتِ ایران به پایان نرسیده است و شکوه و خرّمیِ او به او بازخواهد گشت.»

دعایی: بعد از پیروزی آقای خاتمی گفت که:  ساقیا آمدن عید مبارک بادت  آن مواعید که کردید نرود از یادت در این گفته هم نصیحت کرد و هم نیاز جامعه را و امید امثال خودش و آن دولت را بیان کرد...خیلی سخت و سنگین و تهمت آمیز علیه اش نوشتند. بغض اش ترکید، پاسخ داد، پاسخ اش را چاپ کردیم

در مراسم بزرگداشت اسلامی ندوشن، هادی خانیکی او را روشنفکری متفاوت خواند و ۱۰ ویژگی را برای این گفته خود ارائه کرد، محمد دهقانی نیز به نزاع قلمی اسلامی ندوشن با مجتبی مینوی پرداخت و محمدجواد حق‌شناس از جزئیات انتقال پیکر او به ایران گفت.

«پربار زندگی کرده‌ام؛ تاحدی شبیه به آن گیاهِ نوکِ تپه که باد، آن را از کمر درهم شکست ولی شادمان بود که در عوض، هردوسوی تپه را دیده است.» این تمثیل درخشان، سزاوارترین تصویری است که استاد زنده یاد محمد علی اسلامی ندوشن (3 شهریور 1303 – 5 اردیبهشت 1401) ، از 97 سال زندگیِ لبالب از آفرینشگری‌اش رسم کرده …

 همزمان با سالروز درگذشت محمدعلی اسلامی ندوشن در اردیبهشت که با نام سعدی گره خورده و در هفته بزرگداشت این شاعر قرار داریم، بخش‌هایی از  جستار او را درباره سعدی که در کتاب «چهار سخنگوی وجدان ایرانی» (چاپ سوم - ۱۳۸۰) منتشر شده است می‌خوانیم.

مراسم یادبود دومین سالگرد درگذشت محمدعلی اسلامی ندوشن روز پنجم اردیبهشت‌ برگزار می‌شود.