به تازگی آزمایش‌هایی روی موش‌های آزمایشگاهی انجام شده که نشان می‌دهد واکسن حاوی نانوذرات و ترکیبات پروتئینی ایمنی طولانی مدت دربرابر طیف گسترده ای از سویه‌های آنفلوآنزا ایجاد می‌کند.

نانوذرات پروتئینی خودآرا(SAPNs) یکی از گزینه‌های احتمالی هستند که می‌توان از توانایی آنها برای تولید واکسن استفاده نمود.

پیشرفت‌های اخیر در فناوری نانو راه‌های جدیدی را در زمینه درمان هدفمند سرطان باز کرده است. یکی از این پیشرفت‌ها طراحی و ساخت نوعی نانوذرات پروتئینی است که از آلبومین سرم گاوی (BSA) به دست آمده است. این نانوذرات با نوعی داروی شیمی‌درمانی موسوم به EVO پر می‌شوند تا به عنوان دارو برای مقابله با سرطان استفاده …

نتایج تحقیقات محققان نشان می‌دهد کپسوله‌سازی داروی شیمی‌درمانی با آلبومین سرم گاوی موجب می‌شود در هنگام رسیدن به سلول‌های هدف، به صورت کنترل‌شده آزاد شوند و دارو می‌تواند مستقیم به سلول‌های سرطانی تحویل داده شود.

واکسن‌های ذره‌ای معمولاً از نانوذرات پروتئینی تشکیل شده‌اند، که از نظر ساختار با ویروس مشابه است و می‌تواند نسخه‌های زیادی از آنتی‌ژن ویروسی را حمل کند. این چگالی بالای آنتی‌ژن‌ها می‌تواند منجر به پاسخ ایمنی قوی‌تر از واکسن‌های سنتی شود، زیرا بدن آن را شبیه به ویروس واقعی می‌داند.

لیپوزومال، نانوذرات پروتئینی، نانوبلور، مایسل، نانوذرات پلیمری و معدنی و کونژوگه پروتئین-دارو از جمله پلتفرم‌های مهمی هستند که در داخل کشور برای تولید نانودارو از آن‌ها استفاده می‌شود.