یادداشت زیر در واقع نقد علی پاریاو منتقد سینماست درباره فیلم صیاد که در جشنواره به نشسبت خوش درخشید.

خدای جنگ را اگر بدون ذهنیت قبلی ببینیم فیلم خوبیست. جز روایت موزاییکی که اندکی گیج‌کننده است همه چیز درست است. بازی‌ها به اندازه و قوی‌اند، موسیقی متناسب با لحظه دقیق و به جاست، رنگ‌ونور به درستی استفاده شده‌اند. فیلمنامه کار خودش را می‌کند، دلهره می‌آورد، سمپاتی ایجاد می‌کند، اعصاب خورد می‌کند، قهرمان …

قبل از آغاز فیلم بازی خونی، هیچ اطلاعی از موضوع فیلم نداشتم و پیش از مشاهده‌ی فیلم، چیزی از ماجرای آمل نمی‌دانستم. اکنون و بعد از تماشای فیلم نیز باید بگویم همچنان چیزی نمی‌دانم! داستان فیلم برایم روشن نشد و چیزی خاصی از قصه دست‌گیرم نشد.

فیلم شوهر ستاره با نگاهی ظاهراً جامع به مسائل زنان در جامعه ایران شکل گرفته و سعی دارد طیف گسترده‌ای از مشکلات اجتماعی، حقوقی و فرهنگی را که زنان با آنها مواجه هستند، به تصویر بکشد.