با گذشت یک‌سال از وعده‌های پرشور مسئولان برای رساندن ظرفیت نیروگاه‌های تجدیدپذیر کشور به ۵۰۰۰ مگاوات تا پایان تابستان، واقعیت میدان از «عقب‌ماندگی آشکار» حکایت دارد.

در کویر خشک آبیک جایی که باد گرم البرز دوردست غبار خاک بیابان را می‌آورد حسین پیر روستا هر صبح زمستان چای تلخش را در سایه دیوار کاهگلی خانه‌اش می‌نوشید. نفس‌هایش از سال‌ها پیش سنگین‌تر شده بود نه از پیری که از دود سیاه غلیظی که هر روز از دوردست‌ها از سمت غول آهنی نیروگاه رجایی می‌خزید و بر شهر کوچک می‌نشست.

در حالی‌که کشور‌های اروپایی یکی‌یکی راکتور‌های قدیمی خود را از مدار خارج می‌کنند و برخی حتی پرونده انرژی هسته‌ای را برای همیشه می‌بندند، آسیا با سرعتی روزافزون در حال سرمایه‌گذاری روی ساخت و توسعه نیروگاه‌های جدید است.