با این حال، زایمان و نگهداری نوزاد در بی‌وزنی چالش‌های بزرگی دارد. یکی از جدی‌ترین مخاطرات، پرتوهای کیهانی‌ است؛ ذرات پرانرژی که می‌توانند در هفته‌های اولیه بارداری برای جنین کشنده باشند یا با تاثیر بر عضله رحم، خطر زایمان زودرس را افزایش دهند.

اما آیا بارداری در فضا امکان‌پذیر است و می‌تواند به‌سلامت ادامه پیدا کند؟ و اگر نوزادی در فضا و دور از زمین به دنیا بیاید، چه خواهد شد؟

گجت نیوز/ دانشمندان معتقدند بیگانگان فضایی برای زندگی نیازی به نور خورشید ندارند و ممکن است در سردترین و تاریک‌ترین نقاط کیهان با کمک پرتوهای کیهانی زنده بمانند. یک مطالعه جدید و شگفت‌انگیز نشان می‌دهد پرتوهای کیهانی که همیشه به‌عنوان یک عامل نابودگر شناخته می‌شدند ممکن است به شکل‌گیری زندگی در جهان

نتایج مطالعات تیم بین‌المللی به سرپرستی محققان پژوهشگاه دانش‌های بنیادی نشان می‌دهد که کهکشان‌های ستاره‌زای اولیه در ظهر کیهانی در هاله‌هایی از پرتوهای کیهانی پرانرژی غوطه‌ور بودند.

ایسنا/ مطالعات بین‌المللی به سرپرستی پژوهشگاه دانش‌های بنیادی، نخستین بار امکان بررسی تطبیقی طیف رادیویی، شدت میدان مغناطیسی و آهنگ ستاره‌زایی کهکشان‌ها را در زمانی فراهم کرده که عالم ۹ تا ۱۲ میلیارد سال جوان‌تر بوده است. گروهی از منجمان به سرپرستی پژوهشگاه دانش‌های بنیادی (IPM) و با حضور دانشمندانی

گروهی از منجمان به سرپرستی پژوهشگاه دانش‌های بنیادی (IPM) و با حضور دانشمندانی از مؤسسهٔ بین‌دانشگاهی نجوم داده‌محور (Inter-university Institute for Data Intensive Astronomy) و دانشگاه آکسفورد نمونه‌ای از کهکشان‌های دوردست را مطالعه کرده‌اند.

میزان زیاد پرتو کیهانی می‌تواند یک سیاره را غیر قابل میزبانی از حیات کند، اما یک مطالعه جدید و شگفت‌انگیز نشان داده است که تحت شرایط مناسب، این تابش می‌تواند سیارات غیر قابل سکونت را قابل سکونت کند. پرتو کیهانی می‌تواند به موجودات فرازمینی کمک کند تا در سرزمین‌های بایر و بی‌حاصل فضا رشد کنند.

به گزارش هفت صبح به نقل از لایوساینس، پژوهشگران کشف کرده‌اند که اگر ستارگان پیش از انفجار حجم زیادی گاز متراکم از خود خارج کنند، ابرنواختر حاصل می‌تواند به «پِواترون» تبدیل شود؛ شتاب‌دهنده‌ای کیهانی که ذراتی هزار برابر قوی‌تر از برخورددهنده‌های زمینی تولید می‌کند.

پرتوهای کیهانی طیف وسیعی از انرژی‌ها را در بر می‌گیرند که قدرتمندترین آن‌ها به یک «پتا-الکترون ولت» (PeV) می‌رسند. این مقدار برابر با هزار برابر قدرتمندتر از انرژی‌های برخورد در «برخورددهنده بزرگ هادرونی» (Large Hadron Collider) است.

پژوهشی تازه نشان می‌دهد که احتمالا انسان‌های نخستین در میانه‌ی یک فاجعه‌ جهانی، با استفاده از ضدآفتاب‌های معدنی، لباس‌ و پناه گرفتن در غارها، از تابش مرگبار پرتوهای کیهانی جان سالم به‌در برده باشند؛ در حالی‌که نئاندرتال‌ها، فاقد این توانایی‌ها، در همان دوران از صحنه روزگار محو شدند.