ایران و عراق در قرارداد الجزایر متعهد شدند به منظور پایان دادن به هرگونه نفوذ خرابکارانه از هر منبعی، کنترل دائمی دقیق و مؤثر بر مرزهای خود اعمال کنند. با وجود آنکه طرفین تأیید کرده بودند که مفاد پروتکل‌‏های سه‌‏گانه و ضمایم آنها بخش جدایی‌‏ناپذیر و نهایی و دائمی این قرارداد است و تحت هیچ شرایطی نباید …

پیمان سعدآباد یا عهدنامهٔ عدم تعرض، پیمانی است که در تاریخ 17 تیر ماه سال 1316(8 ژوئیه 1937) در کاخِ سعدآباد تهران، میان چهار کشور ایران (رضاشاه پهلوی)، عراق (ملک غازی اول)، افغانستان (محمد ظاهر شاه) و ترکیه (مصطفی کمال آتاترک) به امضا رسید.[1]دولت‌های امضاکننده این پیمان، متعهد شدند که از مداخله در …

تفاوت پیمان بغداد با پیمان سعدآباد که در سال ۱۳۱۶ میان ایران، ترکیه و افغانستان به امضا رسید، این بود که در آن پیمان این سه کشور متعهد شده بودند به خاک یکدیگر تعرض نکنند ولی در پیمان بغداد، همکاری‏‌های متقابل نظامی پیش‏‌بینی شده بود و ضمن عدم حضور افغانستان اعضای پیمان بغداد شامل چهار کشور همسایه و دو …

خاندان‌های مهم در دوران قاجار و پهلوی نقش مهمی در دیوانسالاری حکومتی داشتند و از آنان در مناصب مختلف حکومتی استفاده می‌شد. خاندان سمیعی از گیلان، یکی از این خاندان‌ها هستند. حسین سمیعی معروف به ادیب‌السلطنه معروف‌ترین عضو این خاندان است که در دوران اشغال ایران در جنگ جهانی اول در کابینه دولت مهاجرین …

ماجرای انعقاد پیمان سعدآباد بین کشورهای ایران، عراق، افغانستان و ترکیه در 17 تیرماه سال 1316 و پیشینه و پیامدهای آن را می توانید در این مستند مشاهده کنید.