کارشناس نجوم گفت: برخوردهای کهکشانی موجب تغییرات ساختاری در کهکشان‌ها شده، جریان‌های گاز داغ میان کهکشانی ایجاد کرده و شرایطی برای شکل‌گیری ستارگان جدید به‌وجود می‌آورد.

کهکشان‌های بیضوی صاف و بدون ویژگی خاص هستند و بر خلاف کهکشان‌های مارپیچی مانند کهکشان راه شیری ما که دارای ساختار متمایز یک بخش مرکزی و بازوهای مارپیچی کشیده است، کهکشان‌های بیضوی مانند یک لکه و به شکلی پراکنده به نظر می‌رسند.

بیشتر کهکشان‌های موجود در کما و سایر خوشه‌ها بیضوی هستند، درحالی‌که بیشتر کهکشان‌های خارج از خوشه‌ها مارپیچی هستند.

گروهی از محققان برای بررسی این فرضیه داده‌های تلسکوپ Gemini North در هاوایی را مطالعه کردند. آن‌ها تصمیم گرفتند یک سیاه‌چاله دوتایی بسیار عظیم در کهکشان بیضوی B ۲، ۰۴۰۲+۳۷۹ را کالبدشکافی کنند تا با انجام این کار، راز‌های کیهانی پشت رقص به ظاهر راکد این سنگین وزن‌ها آشکار شود.