«گسل مشا توان لرزه‌زایی ایجاد زلزله‌ای با بزرگای ۷.۵ را نیز دارد. مطالعات دیرینه لرزه‌شناسی نشان می‌دهد که بخش شرق آن آخرین بار حدود ۱۰۰۰ سال پیش گسیخته شده است. گسل شمال تهران توان لرزه‌زایی ۷.۵ را نیز دارد و قرار گرفتن آن در مناطق پرجمعیت نگرانی‌هایی را برای ریسک بالای فاجعه ایجاد می‌کند.»

ملیحه محمودخواه-خبرنگار گروه جامعه: تهران، به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین کلان‌شهرهای جهان، با جمعیتی بیش از ۱۳میلیون نفر در روز و گستردگی بی‌نظیر زیرساخت‌های شهری، همواره در معرض خطر وقوع زلزله‌ای بزرگ قرار دارد. این شهر روی گسل‌های فعال متعددی قرار گرفته است که مهم‌ترین آنها شامل گسل شمال تهران، گسل مشا، …

برای درک اثرهای احتمالی و ریسک یک زلزله با بزرگای هفت در تهران تا سال 1424 باید چندین عامل کلیدی را تجزیه و تحلیل کنیم: بافت زمین‌شناسی، روند توسعه شهری، انعطاف‌پذیری زیرساخت‌ها و داده‌های تاریخی زلزله. تهران بر رو و در نزدیکی چندین گسل اصلی از جمله گسل شمال تهران و گسل مشا قرار دارد.

زلزله‌های کوچکتر که در اطراف تهران رخ می‌دهند، مثل زلزله گرمسار، غالباً نگرانی‌هایی در مورد تحریک احتمالی گسل‌های بزرگ اطراف پایتخت، مانند گسل مشا و گسل شمال تهران، ایجاد می‌کنند.

مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی اعلام کرد: مطالعات حریم ۳۵ شهر به اتمام رسیده و انجام مطالعات ۴ شهر دیگر نیز به مرور در برنامه قرار دارد.

درحالی‌که زلزله در کمین تهران است، رئیس سازمان مدیریت بحران شهر تهران می‌گوید که «آمادگی بالا نیست»، اما اوضاع از قبل بهتر شده است.

آخرین زلزله بزرگ در استان تهران با شدت ٧ ریشتر در سال ١٢٠٨ در دماوند رخ داد. این زلزله تلفات و ویرانی شدیدی به همراه داشت. به گفته محسن نادی مشاور سازمان مدیریت بحران شهر تهران، «دوره بازگشت زلزله بزرگ بین ١٨٠ تا ٢٠٠ سال است» و تهران در صد و نود و چهارمین سال خود در این زمینه قرار دارد.

تهران کلان‌شهری است که به واسطه قرارگیری بر روی سه گسل فعال (شمال، ری و مشا) که به گفته آژانس همکاری‌های بین‌المللی ژاپن (Jica)، یکی از فعال‌ترین کمربندهای زلزله‌ای دنیاست، انتظار می‌رود بر اثر وقوع زلزله و حتی فعال‌شدن یکی از این گسل‌ها، فاجعه‌ای انسانی رخ دهد.