محمدرضا تاجیک، نظریه‌پرداز و استاد دانشگاه، در بخشی از یادداشت خود نوشت: مردمان: عزیزان در این شرایط که آب و برق و گاز نداریم، دارو نیست، اینترنت نیست، هوا نیست، و از منجنیق ناترازی مدیریتی‌تان بر سر مردمان بلا می‌بارد، چرا به حکم عقل و عقلانیت نمی‌گردید، و از تجربه نمی‌آموزید و کماکان، مسئولیت‌ها و …

چندان شگفت‌زده نشوید اگر باز در میانۀ مذاکره با هجمۀ نظامی دیگر مواجه شدید، اگر از دل آتش‌بس‌تان آتشی زبانه کشید، اگر در اوج هم‌آوازی‌ و هم‌خوانی‌ و هم‌رقصی‌، دفعتا ساز ناجور و دهشتناکی شنیدید که تاب و آرام شنیدن آن نیست، و اگر در هنگام و هنگامۀ خوابیدن گردها و آرام‌گرفتن خشم توفان‌ها، با یکی دریای هول …

به‌راستی، چگونه می‌توان یک توافق نوشته یا نانوشته، رسمی یا غیررسمی سیاسی را تضمین کرد؟ آیا در عرصۀ سیاست و معملات و معادلات قدرت و سیاست نیز، می‌توان همچون عرصۀ اقتصاد به نوعی هجینگ اندیشید؟ هجینگ(Hedging) ، در این‌جا، نوعی استراتژی تضمین معامله سیاسی است.