من، شناخت، عرفه و دعا

● روز عرفه ، زیارت امام حسین (علیه السلام ) و آداب آن
اگر کسی بتواند در روز عرفه خود را به ((عرفات)) یا به کربلا برساند، بهترین مکانها را برای دعا انتخاب کرده است و گویا این روز مختص …

روز عرفه ، زیارت امام حسین (علیه السلام ) و آداب آن

اگر کسی بتواند در روز عرفه خود را به ((عرفات)) یا به کربلا برساند، بهترین مکانها را برای دعا انتخاب کرده است و گویا این روز مختص به دعاست. بنابراین لازم است مراقبت با تمام توان خود را برای این روز بزرگ آماده نموده و مهمترین کار در این جهت، بدست آوردن شرایط استجابت دعاست. اهمیت دعا در این روز به اندازه ای است که روزه این روز را برای کسی که روزه باعث ضعف او هنگام دعا می شود ممنوع کرده اند؛ با این که در روایات آمده است که روزه آن کفاره نود سال می باشد. بهتر است روز عرفه در عرفات یا کربلا دعا کند. به این جهت که توقف در عرفات در این روز از اعمال حج بوده و روایات زیادی درباره پاداش زیارت امام حسین علیه السلام در روز عرفه وارد شده است .

در روایت صدوق از امام صادق آمده است:

«خداوند متعال قبل از اهل عرفات برای زائرین قبر حسینی علیه السلام جلوه کرده، نیازهای آنان را برآورده، گناهانشان را بخشیده و آنان را به خواسته هایشان می رساند. آنگاه نزد اهل عرفات آمده و با آنان نیز اینگونه رفتار می کند»

سید بن طاووس می گوید:

روایاتی که درباره فضیلت زیارت امام حسین (ع) رسیده به حد تواتر است.

اعمال:

اگر حال و توفیق او اقتضا می کرد - دوازده رکعت نماز بجا آورد، در هر رکعت یک بار ((فاتحه اکتاب )) ((آیهٔ الکرسی )) و ((قل هو الله احد)) بخواند. پس از آن باندازه ای که می تواند قرآن خوانده سپس سجده کرده و بعد از سجود بگوید: ((سبحان من لبس العز...)) و سپس خواسته های خود را از خدا بخواهد. بعد از نماز ظهر و عصر و در زیر آسمان دو رکعت نماز بجا آورده و سپس به محل دعای خود برود. او باید این دو رکعت را بخوبی بجا آورد. زیرا بمنزله هدیه ای است که انسان پیش از حضور در پیشگاه بزرگان آن را بعنوان هدیه به او تقدیم می کند.

گشودن درهای دعا از جانب خدای متعال کرامتی است که هیچ مخلوقی توان چنین کاری را ندارد. درِ دعا درِ بزرگی است که با تمامی درهای سعادت برابری کرده ، آسانتر از تمامی این درها بوده و در میان درهای سعادت دری نیست که بتوان با آن به تمامی اهداف جزئی و کلی ، دینی و دنیوی و تمامی آرزوها و اهداف رسید.

شرایط آن مربوط به اصلاح عقیده و معارف است و سایر شرایط آن که به اعمال جسمی مربوط می شود شرایط کمال دعا می باشد و تمامی آنها آسان و راحت است ، مانند گریه کردن، با عجله دعا نکردن، تمجید کردن، حمد کردن، صلوات فرستادن بر پیامبر و آل او علیهم السلام، اعتراف به گناهان، شریک کردن مؤمنین در دعا و پایان بردن دعا با صلوات فرستادن. شرایط معنوی و قلبی آن نیز در یک کلام داشتن ایمان حقیقی به خدا، صفات و نامهای اوست و آنگاه که قلب بنده به خدا و به قدرت و علم، عنایت و جود و کرم و راستگویی او و دعوت بندگان به دعای خود ایمان آورده و دعا کند بدون شک به خواسته خود یا عوض ‍ خواسته خود می رسد. در هنگام نشستن برای دعا آرامش و وقار داشته و باندازه نشاط خود ذکرهایی را که قبل از شروع دعا رسیده است بگوید.

پس از این اعمال تا آنجا که سر حال هستی، دعاهای وارده را با حضور قلب، تدبر و فهم آنچه می گویی، بخوان. دعای امام حسین علیه السلام را ترک نکن و با جدیت و تلاش در پی فهم معانی آن باش. دعای صحیفه سجادیه را نیز بخوان.

آنگاه حوائج خود را بخواه و هنگام دعا برای خود، برادران دینی بخصوص معلمین علوم دینی، پدر، مادر، و پدران و مادران آنها و سایر ارحام و ذوی الحقوق را مقدم کن. در حال دعا تا آنجا که می توانی سعی کن بهترین حالات از قبیل گریستن، زاری کردن را داشته و بهترین سخنان را برای جلب رحمت و عطوفت بکار بری. در روایت آمده است که خداوند به حضرت موسی فرمود: «آنگاه که به درگاه من دعا می کنی ترسان بوده، صورت خود را خاک آلوده کرده و با ایستادن در مقابل من برایم تواضع نما. با ترسی که ناشی از عظمت من است و برخاسته از قلبی ترسان است با من مناجات کن»

منبع: کتاب المراقبات آیت الله ملکی تبریزی؛ بااندکی تصرف