ورزش کودکان همگانی می شود

باتشکیل انجمن بازی ورزش کودکان همگانی می شود

فدراسیون ورزش های همگانی با تحت پوشش گرفتن انجمن بازی ها و ورزش کودکان در نظر دارد ورزش کودکان را به درون خانواده ها ببرد. کار این انجمن از سال ۸۷ در قالب برگزاری جشنواره سراسری همزمان با روز جهانی کودک آغاز خواهد شد.

اهمیت تحرک و بازی و ورزش به قدری مهم است که روانشناسان معتقدند اگر کودکی تحرک نداشت و بازی نکرد در سلامت او شک کنید و به دنبال علت باشید.

تحرک نداشتن در زندگی ماشینی و آپارتمان نشینی امروزی، چاقی را به ارمغان آورده است که در کودکان به دلیل تماشای زیاد تلویزیون و فیلم های کارتونی بسیار شایع است چرا که این عوامل مانع از تحرک و بازی بدنی کودک می شود.

فعالیت جسمانی نه تنها مانع چاقی در کودکان می شود، بلکه از دوران طفولیت یک نیاز اساسی است که نباید نادیده گرفته شود. هرچه جنب و جوش اصولی کودکان زودتر فراهم شود، میزان سلامتی و تندرستی آنان نیز در سنین بالاتر افزایش می یابد.

انجام فعالیت های بدنی، فعالیت های مغزی و ماهیچه ای را در دوران کودکی افزایش می دهد و موجب می شود، فعالیت های بدنی در آینده برای کودک آسانتر و دلچسب تر شود.

دوران کودکی نقطه شروع کودکان در دنیای ورزش است و مسأله ورزش کردن و تربیت بدنی باید در سنین ۲ تا ۷ سالگی نهادینه شود.

بازی و ورزش یا ورزش در قالب بازی های کودکان علاوه بر تضمین سلامت کودک، نه تنها او را با کار گروهی آشنا می کند، بلکه موجب می شود، انرژی کودک تخلیه شود و به صورت عملی تفکر را یاد بگیرد و استعدادش شکوفا شود.

اگر به تاریخ ایران باستان نظری بیفکنیم با این موضوع روبه رو می شویم که ایران تنها کشوری بوده است که در نظام تعلیم و تربیتش به ورزش و تربیت بدنی از دوران کودکی اهمیت ویژه می داده است.

ایرانیان به کودکان در نهرها و رودخانه ها شنا می آموختند، تمرینات دویدن را به آنها آموزش می دادند. سوارکاری و تیراندازی جزو برنامه هایی بوده است که کودکان بعد از ۷سالگی آنها را یاد می گرفتند.

و هرچه سن آنها بیشتر می شده است ، تمرینات باید مانند پیاده روی و شنا را بیشتر و بیشتر انجام می دادند، پیاده روی های طولانی، سوارکاری ، بازی چوگان و تیراندازی را به صورت حرفه ای در دوران جوانی انجام می دادند.

ایران باچنین تمدنی ، تا به امروز قشر بزرگ خود یعنی کودکان ۲ تا ۷ ساله را فراموش کرده است. قشری که باید سالم باشد تا جامعه آینده سالم بماند و قهرمانان آینده در تمام رشته های ورزشی تأمین شود.

کودکی که در دوران ۲ تا ۷ سالگی تحرک و بازی های هدفدار در قالب ورزش را بیاموزد، ورزش کردن بعد از ۷سالگی برای او ملکه و عادت می شود، عادتی چون خوردن، خوابیدن و ...

● طرحی که عقیم نماند

برای ایجاد تحرک درکودکان و فراهم کردن نیاز رشته ژیمناستیک و پرورش استعدادهای شناسایی شده طرحی پیش از این در فدراسیون ژیمناستیک مطرح شد که نام آن انجام «بازی های هدفدار برای توسعه حرکت های پایه» بود که این طرح با تمام مشکلاتی که سر راهش بود، آهسته طی می شد به طوری که با تربیت مربیان در این فدراسیون، این طرح با همکاری سازمان بهزیستی در تعداد محدودی از مهدهای کودک عملی شد و دراین مهدها کودکان در قالب بازی ها انجام دوها، بازی با حلقه ها، حرکت های عمومی ژیمناستیک و... را یاد می گرفتند تا تحرک، بازی و ورزش در بین کودکان گسترش یابد. اما این طرح در این فدراسیون نتوانست به صورت گسترده در تمام کشورتوسعه یابد و تقریباً عقیم ماند ، اما با رفتن این طرح در قالب انجمنی جدید از عقیم ماندن آن جلوگیری شد.

● تولد انجمن بازی ها و ورزش های کودکان

این طرح برای اجرای بهتر در قالب بازی ها و ورزش های کودکان در ۱۶ مهرماه ۸۶ مصادف با روز جهانی کودک متولد شد و زیرمجموعه فدراسیون ورزش های همگانی شد و به صورت انجمن شکل گرفت تا با کمک این فدراسیون ، ورزش را با کمک خانواده ها به کودکان منتقل کند تا بتواند در برنامه های کوتاه مدت و بلندمدت ورزش را با کودک و خانواده آشتی بدهد.

انجمن بازی ها و ورزش های کودکان در نظر دارد با بازی و انجام ورزش های پایه ورزش را به عادت کودکان تبدیل کند. ورزش های مادر مانند شنا، ژیمناستیک عمومی ، دوهای کوتاه و سه چرخه و دوچرخه ، بازی های متحرک مانند طناب کشی ، بازی با حلقه ها ، توپ ها ، بازی های گروهی و انفرادی از جمله برنامه های اصلی این انجمن خواهد بود. انجام ورزش های پایه یا مادر، بهترین ورزش برای بدن محسوب می شود چرا که موفقیت کودک را نیز در پرداختن به رشته های ورزشی به صورت حرفه ای به دنبال دارد. اگر اکنون از هر ورزشکار حرفه ای بپرسید که از ابتدا دوست داشتی به چه ورزشی می پرداختی، به طور قطع خواهد گفت یکی از ورزش های مادر (شنا، دو و ژیمناستیک) چون اگر یکی از این سه را می آموختم، در رقابت های قهرمانی حرفه ای در سطح جهانی موفق تر بودم.

مهدی آذربرزین، کسی است که موضوع طرح بازی های هدفدار برای توسعه حرکت های پایه را در فدراسیون ژیمناستیک پیگیری کرده و برای این که این طرح عقیم نماند آن را در طرحی به زیرمجموعه فدراسیون ورزش های همگانی برده و با تلاش فراوان خواهان تشکیل انجمن شده است. او این دغدغه را دارد که باید ورزش از کودکی نهادینه شود تا انجام آن به صورت عادت روزانه درآید.

وی در این باره می گوید: یکی از اقشار جامعه ما کودکانی هستند که ۸ تا ۹ میلیون نفر از جمعیت ایران را تشکیل می دهند ولی آنها در برنامه ریزی های کلان ورزشی دیده نمی شوند در صورتی که پیشرفت اصلی در بعد همگانی و قهرمانی همین کودکان هستند. به کودکان باید در سنین ۲ تا ۷ سالگی در قالب بازی ها و ورزش های پایه ورزش کردن را آموخت تا بتوانند هم در این سنین خوب رشد کند و هم در آینده با انجام ورزش از سلامت روحی - روانی و جسمی برخوردار شوند. ما می خواهیم در قالب این انجمن و در فدراسیون ورزش های همگانی که در تمام استان ها هیأت دارد، کار را به صورت کشوری آهسته ، آهسته انجام دهیم و ورزش های پایه و بازی های هدفدار را پیگیری کنیم ورزش را به داخل خانه ها و مهدها ببریم.

● استعدادیابی در قالب جشنواره

با راه اندازی این انجمن و بحث ورزش، آنچه به ذهن خطور می کند، موضوع مسابقه و رقابت است. این که آیا کوچولو های ۲ تا ۷ ساله با هم رقابتی خواهند داشت آیا برد و باختی مطرح خواهد بود یا نه موضوع رقابت و برد و باخت با روحیه کودکانی که می خواهند با بازی و تفریح به ورزش و تحرک عادت کنند، معقول خواهد بود

آذر برزین، مسئول این انجمن نوپا که کارش را به طور رسمی از سال ۸۷ آغاز خواهد کرد، می گوید: هدف ما برگزاری هیچ مسابقه ای نیست، برد و باختی مطرح نخواهد بود. بلکه فقط تشویق و ترغیب کودکان به ورزش است و برای نشان دادن فعالیت های گسترده این انجمن، در آینده در استان ها جشنوار های ورزشی کودکان برگزار می شود و یک جشنواره سالانه سراسری که مصادف با روز جهانی کودک خواهد بود، تعریف شده است. در این جشنواره همه با هم بازی و ورزش خواهند کرد و همه برنده خواهند بود و جوایزی دریافت خواهند کرد. نباید با موضوع برد و باخت روحیه حساس کودکان را خدشه دار نماییم و آنها را از محیط ورزشی دور کنیم. برترین ها به صورت نامحسوس شناسایی می شوند که می توان برای رشته های پایه آنها را جذب فدراسیون های دو، شنا، ژیمناستیک کرد و فدراسیون های دو، شنا و ژیمناستیک را تغذیه کرد.

● کار بزرگ و نیاز به همیاری همه

همگانی کردن ورزش کودکان، کار ساده ای نیست. مأموریتی بس بزرگ ورزشی و اجتماعی است و برای انجام این کار بزرگ به طور قطع «یک دست صدا ندارد.» و نیازمند همیاری خانواده ها، نهادهای در ارتباط با خانواده ها وکودکان، نهادها و سازمان های ورزش، شهرداری ها و به خصوص فدراسیون های ورزشی است.

آذر برزین معتقد است این انجمن پویا، کار بزرگ و سختی پیش رو دارد و به همین خاطر نمی تواند به تنهایی کاری از پیش ببرد. هیأت های فدراسیون ورزش های همگانی در استان ها باید توسط مسئولان یاری شوند تا این انجمن بتواند ورزش را برای کودک در آینده عادت روزانه کند و خانواده ها بدانند که بازی و ورزش نیاز ضروری کودکان است و نباید نادیده انگاشته شود.

وی می گوید: تربیت مربی، فراهم کردن سی دی های آموزشی برای خانواده ها، مهدها و نهادهای مرتبط با کودک، تشویق و ترغیب خانواده ها، راه اندازی کلاس های ورزشی و بازی ها در مجتمع های بزرگ، چاپ بروشور، برگزاری هم اندیشی، همایش، پیش بینی شاخه تربیت بدنی کودک در دانشگاه های تربیت بدنی، توجه به ورزش کودکان معلول و ... از جمله کارهایی است که باید با کمک نهادهای مختلف انجام شود تا بتوانیم این کار بزرگ را عملی کنیم، فدراسیون های ورزشی می توانند بزرگ ترین کمک ما باشند، چرا که استعدادهای شناسایی شده را می توانند جذب کنند و آینده قهرمانی تیم های خود را تضمین کنند.

همه می دانیم که جامعه سالم در پی داشتن افراد سالم است. کودکان ما آینده و جامعه و کشور ما را می سازند. بهتر است برای داشتن جامعه ای سالم، همه با هم این انجمن را یاری دهیم تا کودکان ما را با ورزش آشتی دهند و آینده قهرمانی ایران را در رشته های مختلف و در میادین مختلف تضمین کنند.

سوسن صادقی