بی قرار قبیله

آرام کن

تو ای آرام تر از آرام

که دل شوره ها سر در گریبانند

و بگذار در دستان اشک دستانم را

تا زلال بمیرم

در دستان تبسم

تا دل بداند از تبار نسیمم

دنیای غم از یک نفس می تراود

و نفس …

آرام کن

تو ای آرام تر از آرام

که دل شوره ها سر در گریبانند

و بگذار در دستان اشک دستانم را

تا زلال بمیرم

در دستان تبسم

تا دل بداند از تبار نسیمم

دنیای غم از یک نفس می تراود

و نفس تویی

آنگاه که دلهره ها می شوند چاق

و شادی ژنده پوش

از کدام در

به در به دری راه است

تا دریابم بی قرار قبیله ام را

آرام کن

تو ای آرام تر از آرام

که آب بی دریاست

سبزه بی رود خانه

و زمین بی ستاره

آرام کن ...