دوشنبه, ۲۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 13 May, 2024
مجله ویستا
علت کاستی تعلق خاطر زادبومی در پایتخت
عدمتعلق خاطر زادبومی در شهرهای ایران اغلب به پدیده مهاجرت ربط داده میشود یعنی تصور این است که فیالمثل در شهری مثل تهران بیشتر مردم از جای دیگری به اینجا آمدهاند و طبیعی است که نسبت به این شهر تعلق خاطر زادبومی نداشته باشند.
اما آیا این علقه معمول بشری در متولدین این شهر نیز همانقدر است که انتظار میرود؟ بایسته یادآوری است که میزان سنجش علاقه زادبومی، نه آنچه بر زبان آورده میشود، بلکه میزان جدیت در مشارکت داوطلبانه برای حل مسائل شهر است.
بر این مبناست که گفته میشود در شهری مثل تهران تعلق خاطر زادبومی، حتی در میان آنها که چند نسل پیدرپی در این شهر به دنیا آمدهاند، کمتر از حد انتظار است. بهتازگی در دانش برنامهریزی جهانگردی، مفهوم تازهای پیدا شده تحت عنوان «وطن ثانویه». این مفهوم به آن اشاره میکند که گاه یک مسافرت ممکن است آدمی را چنان مجذوب سرزمینی بکند که آنرا وطن دوم خود بداند؛ آنقدر که همچون یک شهروند حقیقی دلمشغول مسائل آن سرزمین بشود. پس، برای تعلق خاطر زادبومی، لزوما نیاز به سکونت طولانیمدت در یک سرزمین نیست و مهم این حال و هوای سرزمین است که باید این حس را ایجاد بکند.
نتیجه آنکه تهران چنین حال و هوایی ندارد و صرفنظر از علایق عاطفی ساکنان آن به یاد و دریغهای کودکی و نسلی از مردمان همدورهشان، بهندرت حس و حالی برای تعلقخاطری دیرپا برمیانگیزد. این فرضی است بدبینانه که البته شاید بسیاری موافق آن نباشند. اما علت غایی این فرض شاید مخالفانی کمتر از خود آن داشته باشد؛در شهری که همه چیز علیه خاطرات تاریخی و زادبومی است، چشمانداز عمومی شهر بهسرعت رنگ میبازد و کمتر عمارتی در شهر ، از دورههای گذشته سرپا مانده یا قرار است سرپا بماند ؛ بنابر این، طبیعی است که ساکنان کمتر دلبسته زادبوم خود بشوند.
دریغانگیزتر، علت موجده همین علت غایی است. فضای تهران از آن رو از خاطره تهی نشده، که اساسا کسانی سر جدال با گذشته آن دارند، بلکه مشکل این است که به ندرت در این شهر عمارت یا چشمانداز یا عرصهای ساخته میشود که بیش از چهار دهه بپاید، این نوشوندگی پیاپی ناگزیر و ناخواسته، از آن ناشی میشود که مهندس نوین ایرانی هنوز نتوانسته راهی بیابد برای ساخت عماراتی که دست کم پنجاه سال بپایند و کلنگی نشوند!
جالب است که بیش از نود درصد ساختمانهایی در تهران کنونی که افزون بر پنجاه سال قدمت داشته و همچنان سرپا ماندهاند، نه توسط مهندسان ایرانی و بیشترتوسط خارجیها (عمدتا مهندسان آلمانی) ساخته شدهاند. وقتی که همه چیز ناپایدار و بیسامان است، البته فرصتی برای شکلگیری خاطره و بسط علایق زادبومی باقی نمیماند.
(موخره: جای این دفاع برای مهندسان باقی است که بگویند شهر را نه آنها و در واقع بساز و بفروشها میسازند. دفاعی است قابل تامل و پذیرفتنی، با این محل مناقشه، که چرا مهندسان ایرانی اجازه دادهاند بساز و بفروشها عرصه کار را از آنها تصاحب کنند؟)
دکترناصرکرمی
منبع : همشهری آنلاین
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران صادق زیباکلام مجلس شورای اسلامی مجلس دولت مجلس دوازدهم انتخابات مجلس انتخابات انتخابات مجلس دوازدهم انتخابات مجلس شورای اسلامی ستاد انتخابات کشور دولت سیزدهم
قتل سیل تهران هواشناسی فضای مجازی شهرداری تهران زلزله سازمان هواشناسی وزارت بهداشت پلیس سلامت بارش باران
سایپا خودرو حج تمتع قیمت دلار قیمت خودرو قیمت طلا گاز بازار خودرو حقوق بازنشستگان نمایشگاه نفت ایران خودرو بانک مرکزی
نمایشگاه کتاب کتاب نمایشگاه کتاب تهران دفاع مقدس جشنواره فیلم فجر تئاتر سینمای ایران تلویزیون رضا عطاران سینما نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران سریال
فناوری کره زمین
رژیم صهیونیستی اسرائیل غزه فلسطین جنگ غزه روسیه آمریکا حماس افغانستان سازمان ملل رفح اوکراین
فوتبال پرسپولیس رئال مادرید لیگ برتر بازی باشگاه پرسپولیس هوادار لیگ برتر فوتبال ایران باشگاه استقلال لیگ برتر ایران سپاهان تراکتور
شفق قطبی هوش مصنوعی همراه اول خورشید ایلان ماسک تبلیغات ناسا اپل نوآوری گوگل
سرطان کاهش وزن رژیم غذایی آلزایمر دیابت فشار خون قهوه بارداری افسردگی