خودروهای فرسوده

خودروی فرسوده مجموعه ای از انواع اقلام بازیافتی مانند انواع فلزات، پلیمرها، شیشه، روانسازان، لاستیک، چوب و مواد سوختی است.
بسته به تعریفی وابسته به قوانین هر کشور، با گذر مدت زمان مشخصی از تاریخ ساخت خودرو، به دلیل استهلاک قطعات آن و عدم صرفه اقتصادی، خودرو از رده خارج شده و فرسوده اعلام می شود. بنابراین در این زمان کارخانجات بازیافت وارد عمل شده و این محصول را به مواد اولیه تشکیل دهنده آن تبدیل می کنند.
مهم ترین عامل در تعیین فرسودگی خودرو، موتور آن است که با مصرف سوخت اضافه و ناقص علاوه بر ایجاد آلودگی، به اقتصاد ملی نیز ضرر وارد می کند علاوه بر این پوسیدگی بدنه فلزی اتومبیل، در تصادفات صدمات شدیدی به سرنشینان می زند.
یک کارخانه بازیافت خودرو فرسوده، در حقیقت یک واحد تفکیک و جداسازی به حساب می آید.
در این واحد ماده اولیه یعنی خودرو فرسوده، در بخش های مختلف تفکیک و مایعات آن جداسازی شده و قطعات فلزی بر حسب نوع قطعات پلیمری برحسب نوع و کاربرد تفکیک می شوند.
بعضی از قطعات موتور مانند سوپاپ، انگشتی و یا پیچ و مهره ها می توانند با یک بازسازی مختصر، بطور مستقیم در صنایع دیگر مورد استفاده قرار گیرند.
باتری اتومبیل از اقلامی است که جداگانه و توسط واحدهای مخصوص بازیافت می شود. سیم و کابل، لاستیک و آلیاژهای خاص باید بطور جداگانه توسط واحدها و دستگاه های مخصوص جداسازی شود.

[کامیار فیلسوفی]

منبع : روزنامه ایران