صید پنهان، خطری برای ذخایر آبزیان

گاهی رها شدن ابزارهایی از صید كه بدون كنترل انسان صید می‌نمایند مانند قطعه‌ای از تور گوشگیر ویا گم شدن قفسها در دریا[۱] باعث گرفتار شدن توده زیادی از آبزیان كفزی در آنها و در نتیجه افزایش مرگ و میر می‌شود كه به این پدیده صید پنهان[۲] گفته می‌شود(Hall, ۱۹۹۹).
در بسیاری از كشورها معمولا به منظور جلوگیری از برداشت قفس توسط سایر صیادان برای تعیین محل قرارگیری قفسها از بویه استفاده نمی‌شود و توسط [۳]GPSمحل قرارگیری قفسها مشخص و در زمان برداشت با استفاده از چنگك[۴] قفسها از آب خارج می‌شوند ( et al, ۲۰۰۵çekiç) كه برخی مواقع به دلیل جابجائی‌ قفسها در اثر جریانهای آبی یا پاره شدن طناب رابط در برخورد باصخره‌ها، یافتن مجدد قفسها توسط صیادان مشكل و در برخی مواقع غیر ممكن می‌گردد كه این گم شدن قفسها مهمترین مشكل در این نوع ابزار صیادی می‌باشد..
در مورد تور گوشگیر نیز در موارد بسیاری مشاهده شده است كه قسمتهای فرسوده یا پاره شده تورهای صیادان محلی وارد آب شده و در بستر دریا گونه‌های كفزی زیادی از جمله خرچنگ و لابستر در این تورها گرفتار شده و می‌میرند این نوع به دام افتادن آبزیان در اثر گم شدن قفس و تور را پدیده صید پنهان[۵] می‌نامیم كه باعث افزایش مرگ‌ و میر بسیاری از آبزیان می‌شود كه ماهیان در دام افتاده یا اجساد آنها طعمه‌[۶]ای برای سایر ماهیها می‌شوند و به همین ترتیب ممكن است توده بزرگی از آبزیان توسط این ابزار از بین بروند.
در هر منطقه بایستی نسبت قفسهای گم شده مشخص شود تا در صورت بالا بودن این نسبت تدابیر لازم مانند ساخت قفسهایی با تور سنتتیك كه در مدت زمان مشخص از یك سمت پوسیده و باز شود و آبزیان در دام افتاده آزاد شوند، اتخاذ شود مثلا در یك گزارش كلی در صید خرچنگ در كانادا میزان گم شدن قفسها %۱۰ بوده‌ است(Gabriel et al, ۲۰۰۵) و در یك بررسی مقدماتی در سواحل ایران در ناحیه سیستان و بلوچستان نیز مهمترین مشكل صیادان منطقه گم شدن قفسها می‌باشد لذا با توجه به فواید قفس از نظر كم بودن عوارض زیست محیطی آن ( بر خلاف تور ترال و تور گوشگیر) و اینكه آبزیان صید شده در قفس تا زمان برداشت معمولا زنده می‌مانند كه در سایر ابزار صید رایج مانند تور گوشگیر این مورد كمتر مشاهده می‌شود لذا بررسی راهكارهای لازم برای كاهش صید پنهان در هنگام گم شدن قفسها ضروری می‌باشد

منبع : کشاورز تنها