وود‌بال ،‌ ورزشی نوظهور

یکی از رشته‌هایی که در دهه‌های اخیر در جنوب شرق آسیا و کشور تایوان شکل گرفته، رشته ورزشی وودبال (woodball) است. این ورزش ترکیبی از گلف و چوگان است که تمام ابزار و وسایل آن از چوب تهیه شده و در عین سادگی قوانین و بازی آن، از قابلیت دسترسی بالایی برای همه افراد جامعه برخوردار است.
رشته وودبال فدراسیون جهانی و آسیایی دارد که مقر آن در تایوان و مالزی است و جدای کشورهای آسیایی عضو، چندین کشور نیز از اروپا، آمریکای شمالی‌، آمریکای جنوبی و آفریقا نیز در آن عضویت دارند. در این میان، انجمن وودبال کشورمان نیز پس از راه‌اندازی یکساله طی هفته‌های اخیر به عضویت فدراسیون جهانی درآمد.
وودبال (woodball) محدودیت سنی ندارد و افراد از کودکی تا کهنسالی هم می‌توانند این ورزش را انجام دهند و حتی در سطوح بالا و تیم‌های ملی هم حضور داشته باشند. انجام این بازی در زمین‌های چمن، ساحلی و حتی روی شن امکان‌پذیر است و قوانین آن این امکان را می‌دهد که به صورت گروهی و فردی به این بازی پرداخت.
تجهیزات و وسایل وودبال شامل ۳ بخش است:
۱) توپ،
۲) چوب وودبال
۳) دروازه.
زمین وودبال هم متشکل از ۱۲ زمین با ابعاد قانونی است که مجموع طول آنها باید بیش از ۷۰۰ متر باشد. به طور کلی سطح زمین و محدوده قانونی بازی باید صاف و یکنواخت باشد. عرض هر زمین بازی باید طبق عوامل طبیعی و خصوصیات طبیعی زمین طراحی شود، اما باریکی آن نباید کمتر از ۳ متر و بیشتر از ۱۵ متر باشد. از نظر طول زمین بازی از ۵۰ متر به پایین فواصل کوتاه نامیده، بین ۵۱ تا ۸۰ فواصل متوسط و بین ۸۱ تا ۱۳۰ فواصل طولانی نامیده می‌شود. در زمین‌های ۱۲ تایی حداقل ۲ زمین با فواصل طولانی و ۲ زمین با فواصل کوتاه وجود دارد. در ضمن حداقل ۴ زمین منحنی هم هست.
یک مسابقه وودبال به ۳‌‌شکل برگزار می‌شود:
۱) مسابقه‌های انفرادی: رقابت یک نفره به عنوان رقابت فردی و واحد
۲) مسابقه‌های ۲ نفری: رقابت ۲ نفره به عنوان رقابت فردی و واحد
۳)‌ مسابقه‌های تیمی: یک تیم با ۴ تا ۶ نفر بازیکن به عنوان یک تیم رقابتی
روش مسابقه‌ها هم بر ۲ اساس است:
۱) رقابت بر اساس خطاها: بازیکنی که ۱۲مرحله را تمام کرده با کمترین خطا برنده خواهد بود.
۲) رقابت مرحله‌ای: بازیکنانی که بیشترین مرحله از ۱۲‌مرحله را برنده شده باشند، با کمترین خطا برنده خواهند بود.

رضا پورعالی

منبع : روزنامه جام جم