تکراری اما خواندنی

بحث جلوگیری از اشتغال یک مدیر در دو پست دولتی، در کشور ما تازگی ندارد، اما هر ازگاهی آتش مسئولان برای طرح آن داغ تر می شود، مثلا چند سال قبل وقتی صفایی فراهانی رئیس فدراسیون فوتبال بود، در مجلس هم نقش نماینده مردم را ایفا می کرد و در عین حال روزهای دوشنبه در جلسه ای که پیرامون مسائل شرکت پتروپارس برگزار می شد هم حضور داشت. عده ای علیه او موضع گرفتند و گفتند: چرا باید یک نفر این همه شغل داشته باشد؟ هرچه بود آن دوران گذشت و حالا نسل دیگری بالانشین هستند و چون همیشه یک صندلی را برای خود کم می بینند و یک پست را برای خدمت ناکافی می دانند، سازمان تربیت بدنی با همه عرض و طولش برایشان کوچک جلوه می کند و یا این که نه گرسنه نان هستند و نه تشنه آب، آنچنان عطش ق€… به قول خودشان ق€… خدمت دارند که ماه ها انتخابات فدراسیون فوتبال را به تعویق انداختند تا شاید در دفتر ریاست آن فدراسیون هم ارزشمندترین صندلی را به خود اختصاص دهند، اما به رغم همه زمینه سازی ها ( درداخل کشور) اجازه ورود به اتاقی که امروز کفاشیان در آن حضور دارد را نیافت. ولی مگر می شود عطش خدمت به مردم را به این راحتی ها در وجود کسی فرو نشاند؟ هرگز! پس باید محلی دیگر را نشانه گرفت و برای رسیدن به آن کوشید.
چه جایی بهتر از کمیته ملی المپیک؟ آری این قله را بالاخره فتح کردند، ولی این پایان داستان نبود، چرا که حجت الاسلام پورمحمدی که چند ماه قبل وزارت کشور را با ریاست سازمان بازرسی کل کشور عوض کرده بود، تصدی علی آبادی را در سمت ریاست کمیته ملی المپیک با توجه به حضورش در سازمان تربیت بدنی غیرقانونی اعلام کرد و بسیاری از معادلات قبلی را هم بر هم زد! این موضوع وقتی جالب تر شد که کمیته المپیک آسیا نیز اعلام کرد که حضور دولتی ها در کمیته ملی المپیک کشورهای عضو خلاف خط و مشی این نهاد است! بدین ترتیب اگر تلاش کمیته المپیک آسیا سبب شود تا کمیته بین المللی المپیک نیز موضوع را پیگیری کند و موجبات خروج علی آبادی از کمیته ملی المپیک را فراهم سازد، برای دومین مرتبه خواهد بود که نامبرده توسط یک نیروی فرامرزی، مجبور به تحکم می شود. البته تجربه به ما می گوید احتمال رخ دادن چنین اتفاقی ضعیف است و این طور به نظر می رسد که تکلیف این ماجرا نیز بعد از انتخابات آتی ریاست جمهوری کشورمان مشخص خواهد شد.
به بیان ساده تر به احتمال قوی اگر تغییری در راس قوه مجریه داشته باشیم علی آبادی به ناچار باید به ریاست در کمیته المپیک بسنده کند، اما اگر اراده ملی به ابقای احمدی نژاد در سمت کنونی اش بینجامد، بعید به نظر می رسد اتفاق خاصی در سطح ورزشی رخ دهد. راستش را بخواهید اعتقاد نگارنده این است که شایدماندن علی آبادی در سازمان تربیت بدنی به نفع ورزش باشد، چرا که به طور معمول هر فرد جدیدی که بیاید دوباره سازمان را از نظر نیروی انسانی شخم می زند و تا نیروهای جدید با فضا آشنا شوند سال ها ورزش ایران لطمه خواهد خورد. اجازه دهید برای ادامه این بحث منتظر خبرهای جدید از بازرسی کل کشور و کمیته المپیک آسیایی بمانیم. پس تا آن روز صبور باشید!

سید مهدی میری

منبع : روزنامه جوان