ارتباط با مردم مظلوم غزه

▪ نام: جانشین خدا در زمین
با نام آن یکتا خداوندی که وقتی انسان را آفرید به خود آفرین گفت شروع می کنم.
چگونه می شود انسان هایی که بهترین خلق خدا را بهترین خلق خدا می دانند و برای دعوت کردن و بیعت کردن با او از هم سبقت می گیرند حال بیعت شکنی می کنند و بعضی به همین اکتفا نمی کنند و در صف مخالفین می ایستند. بر آنها چه گذشت چگونه بدترین را به بهترین ترجیح دادند آری به راستی که «واکثر هم لا یعقلون» و چه زیبا خداوند در قرآن می فرماید «و قلیل من عبادی الشکور» امروز می نویسم چگونه خون بر شمشیر پیروز می شود.
زمانی که امام در پاسخ دعوت مردم کوفه قصد عزیمت داشتند اطرافیان امام وی را از رفتن منع می کردند از جمله منع کنندگان محمد حنفیه بود که از امام خواست به جانب یمن رود چون در آن زمان تعداد محبان ایشان در آن جا بیشتر بود ولی امام نپذیرفتند چرا که می دانستند چه کسی داعیه خلا فت بر مسلمین را در دست دارد و بر آنها حکومت می کند. امام می داند یزید چه اهدافی در سر می پروراند او می خواهد کاری را که اجدادش نتوانستند، او انجام دهد، می خواهد اسلا م را از بین ببرد. امام عازم شد در محرم به نزدیک کوفه رسید در ماهی که خونریزی حرام است یزیدیان این را می دانستند که اگر امام به کوفه هم برسد در این زمان باز اقدام به قیام و جنگ با آنها نمی کند. امام به کربلا رسید زمان عشق بازی با خدا فرا رسیده است زمانی که انسان می خواهد جانشین خدا بودن را نشان دهد. امام به کرار سپاهیان یزید را مورد خطاب قرار داد.
حجت ها را یک به یک بر آنها تمام کرد ولی جز عده قلیلی وجدانی بیدار نشد که یکی از آنها حر بن یزید ریاحی بود. حر وقتی فهمید یزید صرفا قصد باز گرداندن امام را ندارد و می خواهد هر طور شده یا از امام بیعت بگیرد یا امام را به شهادت رساند دیگر تاخیر را جایز ندانست انتخاب کرد بین کشته شدن در راه امام و ماندن و لذت بردن از مطاع قلیل دنیا. او کشته شدن را پذیرفت ولی مردمی حاضر می شوند که مورد ظلم قرار گیرند ولی برای رهایی از ظلمی که به ایشان روا می شود کاری نمی کنند جز ترس ترک مطاع قلیل دنیا چه چیز دیگری باعث است. چه نیکو امیر المومنین(ع) فرمود در وصف دنیا«که ای دنیا تو به نقد بودنت می فریبی» امام حسین(ع) با قیام خود به همه جهانیان علی الخصوص آیندگان فهمانید مرگ بهتر از زیر بار ظلم شداد رفتن است; به اسارت کشیده شدن زنان و کودکانش بهتر است از سکوت و ترس نسبت به ظالم زمان. امام با خون خود و خون یاران و عشیره خود باعث شد وجدان های مردم تا حد زیادی بیدار شود. بعد از امام قیام های دیگری به خونخواهی ایشان و به مخالفت با یزید بر پا شد تا بالا خره به سقوط امویان منجر شد. از زمان به شهادت رسیدن امام سالیان درازی می گذرد ولی همچنان هر کسی که امام حسین(ع) و قیام عاشورا را می شناسد این رشادت را الگو قرار می دهد تا بشکند سکوتش را با ظالمین زمانش به مبارزه بر خیزد مبارزه ای که شاید به جز مرگ برای او چیزی به دنبال نداشته باشد ولی او دست از دین برنمی دارد کمی تامل جایز است.
درگوشه و کنار دنیا هر روزه می بینیم مردمانی که برای آزادی جانشان را فدا می کنند بعضی ها شان هم به این مهم رسیدند و بعضی هم می رسندای مردم ای وجدان های بیدار امیرالمومنین علی (ع) فرمودند«هر جایی که ظلمی واقع شود و تو نسبت به آن ظلم بی تفاوت باشی در ظلم ظالم شریکی» در این ایام فرصت مناسبی برای کمی تعمق و تفکر است که آیا وقت بیداری نرسیده است، وقت آن نرسیده که کاری کنیم که آیندگان از ما به نیکی یاد کنند و از همه مهمتر خدا و خودمان نیز از خودمان راضی باشیم؟ امام حسین(ع) فرمود:«ای مردم اگر دین ندارید آزاده باشید» و چه خوبست بیاییم رسم آزادگی و آزادمردی را دوباره احیا کنیم.


نویسنده : سید علیرضا دادگر حسینی
عضو شاخه دانشجویی حزب مردم سالاری

منبع : روزنامه مردم سالاری