خانه ی دل

خانه ای دارم من
پر از احساس وفا
بی تکلف ساده
در و دیوارش
پر از رنگ صفا
خانه ای پرز سرور
که درش رو به محبت
و همه پنجره ها رو به خدا باز است باز!
خانه ای گرم و پر از عشق طلایی به همه موجودات
سقف خانه آبی و زمینش سبز است
ساکنان خانه همه از جنس بلور
و همه پاک و بدون خدشه
خانه از آن من است
و سعتش دریایی که همه اهل زمین می توانم که در آن جای دهم
آدرسش می دانی؟!
یکی کمی پائین تر از همان گردن از موی سرم باریکتر
سمت چپ
پشت حصار و قفس است
خانه اینجاست
نه خشتی و نه گل
همه از جنس بهار

نامش دل
فاطمه کشرانی. ۱۴ ساله. مدرسه راهنمایی امام سجاد(ع). منطقه ۱۴ تهران

منبع : روزنامه کیهان