نعناع

نعناع یك گیاه علفی چند ساله است كه از خرداد تا مرداد گل می دهد. این گیاه حاصل هیبرید است كه در اواخر قرن هفدهم بوسیله گیاه شناس انگلیسی به نام جی. ری تشریح شده است. این هیبرید بنظر می رسد منشأ تمام واریته های نعناع باشد كه در حال حاضر كشت و كار می شوند. نعناع بطور گسترده ای در اروپا, جنوب و شرق آسیا, آمریكای شمالی و جنوبی و استرالیا كشت می شود. این گیاه بصورت وحشی هم یافت می شود. بخش های جمع آوری شده برگها یا بخش های هوایی بدون گل هستند. آنها را قبل از گلدهی جمع آوری كرده وبسرعت در سایه یا در حرارت ۴۰ درجه سانتی گراد خشك می كنند. بهترین روش ذخیره كردن در كارتن یاسبد است و ظروف پلاستیكی مناسب نیستند زیرا اسانس فرار را جذب می كنند. طعم تندی دارد. حاوی حدود ۲ درصد اسانس فرار است كه بیش از ۵۰ درصد منتول دارد. حاوی تانن و تركیبات تلخ است. عمل هضم و ترشح صفرا را افزایش می دهد. نفخ و انقباض عضلات را نیز تخفیف می دهد. دم كرده آن یا بصورت مخلوط با چای علفی برای بیماریهای روده و معده, نفخ, اختلالات كیسه صفرا و تشنج مصرف می شود. كاربرد خارجی آن برای خارش پوست می باشد. اسانس فرار استخراج شده باعث تحریك ترشح صفرا شده و ضد تشنح و ضد التهاب می باشد. همچنین بعنوان چاشنی و معطر كننده خمیردندان و آبشوی دهان استفاده می شود. اندامهای دارویی از گیاهان زراعی جمع آوری می شوند. واریته های میچام در انگشتان و مولتی منتا در آلمان وجود دارند. البته دیگر گونه های نعناع كه نام خود را از محل جغرافیایی گرفته اند نیز وجود دارند.

منبع : کشاورزی