طوفانی که بعد از پیامبر(ص) برخاست‏

«فلما اختار اللّه لنبیه [صلی اللّه علیه و آله‏] دار انبیائه و ماؤی اصفیائه، ظهر فیكم حسیكهٔ النفاق، و سمل جلباب الدین، و نطق كاظم الغاوین و نبغ خامل الاقلین و هدر فنیق المبطلین، فخطر فی عرصاتكم، و اطلع الشیطان رأسه من مغرزه، هاتفا بكم، فالفاكم لدعوته مستجیبین ،و للغرهٔ فیه ملاحظین، ثم استنهضكم فوجدكم خفافاً و احمشكم فالفاكم غضاباً، فوسمتم غیر ابلكم، و اوردتم غیر شربكم، هذا و العهد قریب، و الكلم رحیب، و الجرح لما یندمل، و الرسول لما یقبر، ابتداراً زعمتم خوف الفتنهٔ،
«الا فی الفتنهٔ سقطوا و ان جهنم لمحیطهٔ بالكافرین» فهیهات منكم؟ و كیف بكم؟ و انی تؤفكون؟ و كتاب اللّه بین‏ اظهركم امروره زاهرهٔ [ظاهرهٔ] و اعلامه باهرهٔ، و زواجره لایحهٔ، و او امره واضحهٔ، قد خلفتموه و راء ظهوركم ارغبهٔ عنه تریدون؟ ام بغیره تحكمون؟ بئس للظالمین بدلا.
«و من یتبع غیر الاسلام دیناً فلن یقبل منه و هو فی الاخرهٔ من الخاسرین»
اما هنگامی كه خداوند سرای پیامبران را برای پیامبرش برگزید، و جایگاه برگزیدگانش را منزلگاه او ساخت، ناگهان كینه‏های درونی و آثار نفاق در میان شما ظاهر گشت، و پرده دین كنار رفت، و گمراهان به صدا درآمدند، و گمنامان فراموش شده سربلند كردند، نعره‏های باطل برخاست و در صحنه اجتماع شمابه حركت در آمدند.
شیطان سرش را از مخفیگاه خود بیرون كرد و شما را به سوی خود دعوت كرد، وشما را آماده پذیرش دعوتش یافت و منتظر فریبش!
سپس شما را دعوت به قیام كرد و سبكبار برای حرك یافت! شعله‏های خشم و انتقام را در دلهای شما بر افروخت، و آثار غضب در شما نمایان گشت.
و همین امر سبب شد بر غیر شتر خود علامت نهید، و در غیر آبشخور خود وارد شوید، - و به سراغ چیزی رفتید كه از آن شما نبود و در آن حقی نداشتید و سرانجام به غصب حكومت پرداختیددر حالی كه هنوز چیزی از رحلت پیامبر نگذشته بود، زخمهای مصیبت ما وسیع و جراحات قلبی ما التیام نیافته، و حتی هنوز پیامبر(ص) به خاك سپرده نشده بود.
بهانه شما این بود كه «می ترسیم فتنه‏ای برپا شود!»
و چه فتنه‏ای از این بالاتر كه در آن افتادید؟ و همانا دوزخ به كافران احاطه دارد.
چه دور است این كارها از شما!
راستی چه می‏كنید؟ و به كجا می‏روید؟
با اینكه كتاب خدا قرآن در میان شماست، همه چیزش پرنور نشانه هایش درخشنده، نواهیش آشكار، اوامرش واضح، اما شما آن را پشت سر افكنده‏اید!.
آیا از آن روی برتافته‏اید؟ یا به غیر آن حكم می‏كنید آه كه سمتكاران جانشین بدی را برای قرآن برگزیدند.
و هركسی آئینی غیر از اسلام را انتخاب كند از او پذیرفته نخواهد شد و در آخرت از زیانكاران است.
● حركتهای مشكوك و خطوط انحرافی‏
بانوی اسلام(س) در این بخش از سخنان به بازماندگان احزاب جاهلی و منافقین اشاره می‏كند كه در زمان حیات پیامبر(ص) عرصه بر آن‏ها تنگ شده بود و سر در لاكهای خود فرو برده، و در لانه‏های خود خزیده بودند.
اما ناگهان این حشرات الارض با مرگ پیامبر خدا(ص) از لانه‏ها سر برآوردند، و خفاشانی كه در برابر مهر فروزنده وجود پیامبر(ص) تاب خودنمائی نداشتند بازیگران میدان شدند!، و حركتهای مشكوك آغاز شد و خطوط انحرافی آشكار گشت و بازیگران سیاسی وارد معركه شدند!
● گروهی به دعوت شیطان لبیك گفتند!
انده عمیق دختر پیامبر(ص) از اینجا شروع می‏شود كه چگونه جمعیت كثیری به دعوت شیطان لبیك گفتند، و به آوای شوم جغدها به حركت در آمدند، آلت دست منافقان كور دل، و حزب شیطان شدند، و با اینكه هنوز آب كفن پیامبر(ص) نخشكیده بود و صدای اذان مؤذنش در گوش و بانگ تكبیرش در دلها طنین افكن بود، حركتهای ارتجاعی آغاز شد.
غیر از ساده لوحان و بیمار دلان، گروه دیگری به عنوان اینكه می‏ترسیم اگر سخنی بگوئیم اختلاف و نفاقی روی دهد، مهر سكوت بر لب زدند، و تماشاگر صحنه شدند، و یا با آن هماهنگی كردند، تا اختلافی بروز نكند در حالی كه این خود بزرگترین اختلاف و انحراف بود!
● پناه به قرآن برید
فاطمه(س) این منادی الهی سپس بر آن‏ها بانگ می‏زند كه كجا هستید؟ و به كجا می‏روید ای راه گم كرده‏ها؟ گوئی سخن پدرش پیامبر(ص) را به خاطر می‏آورد كه:
«اذا التبست علیكم الفتن كقطع اللیل المظلم فعلیكم بالقرآن فمن جعله امامه قاده الی الجنهٔ و من تكه خلفه ساقه الی النار!»
«هنگامی كه فتنه‏های همچون پرده‏های شب ظلمانی به شما روی آورد باید به سایه قرآن پناه برید آن كس كه قرآن را پیش روی خود دهد- و از آن پیروی كند- به بهشتش رهبری كند، و آن كه آن را پشت سر افكنده به دوزخش می‏راند»
بر آن‏ها فریاد می‏زند كه قرآن را رها نكنید، اوامر و نواهی آن روشن است، و دستورهائی را كه برای مسأله خلافت بعد از پیامبر(ص) داده آشكار است، پیش بینی لازم را برای بعد از رحلتش كرده، و چیزی در پرده ابهام باقی نگذارده است.
● هشدار به اصحاب و یاران پیامبر(ص)
بانوی اسلام(س) این فریادگر زمان، به آن‏ها هشدار می‏دهد كه اگر یادگار بزرگ پیامبر(ص) «قرآن» را رها كنید، و دست به دامان غیر آن بزنید، و افكار ناتوان خود را بر تعلیمات اسلام مقدم بدارید، و به بهانه مصلحت اندیشی‏ها یا جلوگیری از فتنه‏ها خود را حاكم بر قرآن بدانید، نه محكوم فرمان آن، زیان بزرگی دامان شما را خواهد گرفت.
آتش فتنه در جامعه شما هرگز خاموش نخواهد شد، و از آنچه می‏ترسید در آن واقع می‏شوید، روح اسلام از میان شما رخت بر می‏بندد و جز قشری بی مغز، و ظاهری بی محتوا چیزی باقی نخواهد ماند.

. قرآن كریم، سوره توبه، آیه .۴۹
. قرآن كریم، سوره آل عمران، آیه .۸۵
صاحب اثر : آیت الله مكارم شیرازی
منبع : سایت بلاغ

منبع : سایت پیامبر اعظم