از امشب آسوده بخوابید

تمام شد. سرانجام پرونده جام هجدهم بسته شد و از امشب برنامه های تلویزیون به حالت عادی برمی گردند و دیگر از ساعت ۱۶ خبری از فوتبال و ساعت ۱۲ خبری از «یك جهان، یك جام» نیست. دیگر خبری از امیر حاج رضایی و هوشنگ نصیرزاده نیست. دیگر افشین پیروانی به عنوان كارشناس، بازی ها را تحلیل نمی كند. دیگر پیمان یوسفی و رضا جاودانی سر هر موضوعی با هم بحث نمی كنند و ایتالیا و آرژانتین را به رخ هم نمی كشند...
همین چندروز پیش بود كه گفتیم و نوشتیم پرونده رسانه ملی در جام هجدهم باز شد و حالا باید بنویسیم به پایان رسید و برای من كه یك نویسنده سینمایی هستم، منتظر اتفاق های جذاب تری از تلویزیون آلمان بودم. منتظر جلوه های متفاوتی از تصویربرداری بازی ها و منتظر افكت ها و خلاصه ابداعات جدیدی بودم كه هیچ كدام برآورده نشد. تصویربرداری ها و پوشش مسابقات از یورو ۲۰۰۰ هیچ فرقی نكرده بود. ابتدا از تلویزیون آلمان شروع كردم كه دوستان خرده نگیرند و با خیال آسوده از رسانه ملی خودمان بنویسم. اینكه این چندوقت مدام انتقاد كردیم و تعریف، هر چه گفتیم و نوشتیم، دوست داشتیم اتفاق های بهتری رخ دهد. اگر از نحوه پخش آگهی ها انتقاد كردیم و دلخور شدیم كه چرا سرودهای ملی را پخش نمی كنند و نتیجه گرفتیم آگهی بر آگاهی مقدم است، در جایی دیگر هم نوشتیم كه این حق رسانه ملی است تا برای هزینه خرید پخش بازی ها، آگهی بگیرد ولی مگر هزینه خرید امتیاز بازی ها چقدر است؟
اگر از گزارشگران انتقاد كردیم و گفتیم كه چرا یك گزارشگر در سطح مسابقات جام جهانی، نباید بداند داور اصلی مسابقه چه كسی است و او را با كمك داور اشتباه بگیرد، آن طرف هم تعریف كردیم از عادل فردوسی پور كه شاید اگر او در آلمان نبود و بازی ها را مستقیم از آنجا گزارش نمی كرد، بعضی از بازی ها جذابیت آنچنانی نداشت.اگر انتقاد كردیم از نحوه حضور كارشناسان فوتبال و تحلیل آنها كه گاهی اوقات آنقدر عامیانه بود كه دلیل پیروزی آرژانتین را به عادت داشتن این تیم به پیروزی می دانستند تا بازی خوب و تمرینات خوب، در جایی هم نوشتیم كه سطح كارشناسان نسبت به گذشته بالاتر رفته و بهتر شده.اگر انتقاد كردیم از عدم پخش مراسم افتتاحیه، در جایی هم نوشتیم و تحسین كردیم كه ۶۴ بازی جام جهانی را مثل اندك شبكه های معتبر به صورت مستقیم می بینیم.
همه اینها را گفتیم چون دوست داشتیم، اگر این همه هزینه شده تا مسابقات مهمترین رویداد ورزشی جهان، به صورت مستقیم از تلویزیون پخش شود، لااقل همان گونه باشد كه بیننده می خواهد و ذائقه عام می پسندد. حالا وقتی این مطلب را می نویسیم تا ساعاتی دیگر فینال جام هجدهم هم به پایان می رسد و قهرمان مشخص شده. حتماً مثل همیشه عادل یكی از بهترین گزارش هایش را انجام داده و دیگر فرصت نیست تا از گزارش خوبش تعریف كنیم. پس همین جا می گوییم كه عادل یكی از بهترین های رسانه ملی بود.
حالا كه جام جهانی تمام شده و یك ماه است عادت كرده ایم هر شب فوتبال ببینیم، بسیار سخت است ترك این عادت. مخصوصاً برای عشق فوتبالی ها كه می دانم از امشب به بعد چه رنجی را تحمل می كنند. از فرداشب با خیال آسوده تلویزیون را ساعت ۱۱ خاموش كنید و منتظر فوتبال نباشید. آسوده بخوابید تا دو سال دیگر مسابقات یورو ۲۰۰۸.

مجید توكلی

منبع : روزنامه شرق