حجاب و پوشش اسلامی ،روش ها و توصیه ها

● مقدمه:
آنچه در مسئله حجاب و طرح آن در جامعه، خصوصاً پس از انقلاب اسلامی مطرح است دفاع بد از آن است كه كار دشمن را راحت كرده هر چند كه حملات به پوشش اسلامی و ایجاد شبه در میان جوانان نیز كم نبوده است.
آنچه كه فرایند انتقال حجاب و پوشش اسلامی را (به عنوان یك فرهنگ) و به نسل جدید، دچار چالش نموده است. ریشه در انتقال این فرهنگ در نسل های گذشته دارد. اگر حجاب را یك مفهوم دینی و پوشش اسلامی را یك تكلیف و وظیفه ی دینی بدانیم،‌فرایند انتقال آن می بایست مطابق با مبانی نظری اسلام در تربیت دینی و رعایت استانداردهای آموزشی باشد. آموزش ، پرورش و یا فرآیند انتقال فرهنگ به نسل جدید، تابع مراحل و مراتبی است. بنا به یك دیدگاه، در مراحل و مراتب تربیت دینی این مراحل و مراتب به شرح زیر هستند:
۱) انس دینی
۲) عادت دینی
۳) معرفت دینی
۴) شاكله دینی
۵) خودجوشی دینی
حال در ارتباط با حجاب و پوشش ، به عنوان یك مفهوم دینی و یك وظیفه و تكلیف، باید سئوال كرد كه نسل گذشته در كدامیك از این مراحل دارای نقص و كاستی بوده و به عبارت دیگر كدام مرحله را نگذرانده و میان برزده است.
با كمی دقت مرحله معرفت دینی را می توان نام برد. زنان و مادران ما در ارتباط با حجاب و با توجه به محیط خودشان ، از مراحل انس و عادت عبور كرده و در اجتماع به صورت شاكله دینی مشاهده شده است. ولی به دلیل ضعف در مرحله ی معرفت دینی، مادران نتوانسته اند پاسخگوی سئوالات ساده ی فرزندان خود باشند تا چه رسد كه بتوانند به شبهات آنها نیز پاسخ دهند.
دختر جوان امروزی بر خلاف مادر یا مادربزرگ خود، در صحنه ی اجتماع (اشتغال و تحصیل) بیش از گذشته حضور دارد و بیش از زنان گذشته نیز در مقابل سیل تهاجمات فرهنگی قرار دارد. دختر امروزی برای عبور از چگونگی و پاسخ به چرایی ها دچار ضعف اساسی شده و با توجه به اینكه انگیزه ای نیز برای پرداختن بهاء در این زمینه ندارد، عطای پوشش سنتی را به لقایش بخشیده است و خود را با حداقل های مورد پذیرش همسالان خود قانع كرده است.
متاسفانه در سطح جامعه و حكومت نیز، بیش از اینكه تكیه براین مرحله باشد (آنهم با روش ها نو، ظریف و متنوع) به تاكید بر شكل و شاكله ظاهری پرداخته شد و سال ها پافشاری بر یك نوع پوشش و عدم توجه به روحیه تنوع طلبی، نشاط و نوع جویی جوانان، راه برای پذیرش مدهای بیگانه باز شد. از سوی دیگر عدم تعریف و تعیین حدود، عدم هماهنگی میان اجزاء حكومت، غلبه ی روش های غلط بر روش های صحیح و موارد دیگر نوعی گریز و مقابله جوانان را نیز به دنبال داشت.
علاوه بر نقص و خطا در مراحل و مراتب تربیت دینی، در زمینه ی روش ها نیز دچار نقص و خطا بوده ایم.
بنا به استناد كتاب های تعلیم و تربیت دینی، روش های الگویی تكریم شخصیت، محبت، پند وموعظه، تشویق و تنبیه، استدلال و برهان و ... مورد تاكید قرار گرفته شده است.
بدیهی است كه حجاب و پوشش اسلامی به عنوان یك ارزش اجتماعی و تكلیف دینی می بایست با بهترین روش ها به نسل جدید ارایه می گردد.
باكمال تاسف، این روش ها نیز معمولاً در كلی گویی باقی مانده اند و بر اساس هر مخاطب، هر محیط اجتماعی و موقعیت ارتباطی تبدیل به موارد كاربردی نشده اند. در مفهوم حجاب و مقوله پوشش اسلامی نیز این اتفاق افتاده است.
هر چند معتقد هستیم، اولیاء و بسیاری طرح ها ، ایده ها، روش های خلاقانه را به كار برده اند، ولی ظاهراً در كشور ما آنچه كه تبدیل به مجموعه مقاله در همایش ها و سمینار ها می شود بحث های انباشته، تكراری در حوزه نظر است و در حوزه عمل دارای مجموعه هایی نیستیم.
این مقاله با نگاهی به مراحل تربیت دینی – روش های تربیت دینی، حیطه های یاد گیری، شیوه ها و قالب ها و رسانه ها و ... و ایجاد ارتباط به مقوله پوشش به بیان روش ها و توصیه هایی اقدام می نماید كه شایسته است كه در هر قسمت، راهكارهای متنوع اولیاء و مربیان به آن افزوده شود.
هرچند كه آحاد مردم و مسئولین ، به نحوی درگیر این موضوع هستند، ولی مخاطب این مجموعه در درجه اول مربیان و سپس اولیاء هستند. از این رو برخی اقدامات و روش ها كه در سطح بالاتر از خانه، مسجد و مدرسه می بایست انجام شود. در این مجموعه نیامده است:
نكته آخر اینكه، هر چند پوشش و حجاب برای زن و مرد است ولی تصور می شود كه گرایش
توصیه ها جهت پوشش دختران است.
آنچه كه درباره موضوع حجاب و پوشش باید بدانیم:
▪ اهداف اسلام از پوشش چیست:
۱) اینكه پوشش به صورت عام برای مرد و زن است.
۲) اینكه پوشش با شدت بیشتری در گذشته و در ادیان دیگر بوده و هست واسلام مبتكرآن نیست.
۳) اینكه پوشش ظاهری و عفت و حیای باطنی به صورت لازم و ملزوم مطرح است
۴) سیر تاریخی پوشش در جوامع انسانی.
۵) مغایرت تفكر اسلامی با ریاضت و رهبانیت، محدود كردن زن نابرابری میان زن و مرد، استثمار زن، حقیر شمردن او و ...
۶) اینكه در اسلام گرامی داشتن و ارزشمند بودن زن در همه عرصه ها مورد تاكید قرار گرفته است.
۷) اینكه حجاب و پوشش وظیفه ای الهی است كه به عهده زن گذاشته شده است.
۸) اینكه كرامت انسانی و تكریم شخصیت از اساسی ترین موضوعات در این زمینه است.
۹) اینكه لباس هر انسان پرچم كشور وجود اوست و معلوم می شود كه از چه ارزشها و بینشهایی تبعیت می كند.
ـ سئوالات و شبه هایی كه باید برای آن جواب داشته باشیم:
۱) چرا خداوند حجاب را قرار داده است؟
۲) آیا حجاب یا پوشش اسلامی فقط چادر است؟
۳) آیا حجاب فقط برای زنان است؟
۴) چرا باید پوشش داشته باشیم؟
۵) آیا پوشش و حجاب فقط در اسلام است؟
۶) چادر و مشكی بودن آن مال عرب هاست ما ایرانی ها چرا باید آنرا بپوشیم؟
۷) آیا ما ایرانی ها قبل از اسلام هم دارای حجاب و پوشش بودیم؟
۸) آیا پوشش اسلامی باعث محدودیت برای زنان نمی شود؟
۹) چرا افرادی كه رعایت حجاب را نمی كنند مشكلی هم برایشان پیش نمی آید؟
۱۰) وقتی اكثر افراد رعایت حجاب را نمی كنند ما چگونه اینكار را بكنیم؟
۱۱) آیا می توانیم نماز را بدون پوشش و حجاب بخوانیم؟
۱۲) خیلی ها كه با حجاب هستند ولی كارهای خطا انجام می دهند.
۱۳) آیا بی حجابی یا بدحجابی مجرم مخاطی و گناهكار است یا جاهل و بیمار؟
۱۴) آسیب یك بدحجاب بیشتر است یا یك مجرم اقتصادی كه راست راست راه می رود؟
۱۵) آیا می توان برخورد با بدحجابی را با تخلفات رانندگی مقایسه كرد؟
▪ مراحل و مراتب تربیت و فرهنگ مذهبی:
در تربیت، هر فرد منحصر به فرد است و نمی توان افراد هم سال، هم جنس و حتی از یك خانواده یكسان تلقی كرده با یك روش با آنها برخورد نمود.
علاوه بر نكته فوق، در تربیت دینی هر فرد می تواند در هر یك از تكالیف ، وظایف و واجبات دینی نیز در مرحله ای متفاوت باشد. برای مثال در امر نماز در مرحله معرفت دینی و در موضوع روزه در مرحله ی شاكله دینی باشد. همین فرد شاید در امر به معروف و نهی از منكر حتی در مرحله انس دینی نباشد و برعكس در حجاب و پوشش اسلامی در مرحله شاكله باشد بدون اینكه معرفت دینی را گذرانده باشد . (همان نقصی كه از آن گفتگو داشتیم)
پس مربیان و والدین می بایست ابتدا تشخیص دهند هر فرد، در هر موضوع و مفهوم دینی، در چه مرحله ای هست و آنگاه محتوی و روش مناسب را مطابق با ویژگی های آن مخاطب بكار برد.
توضیح هر یك از مراحل در زیر ارایه شده و سپس برای هر مرحله روش ها و توصیه هایی ارایه می شود.
۱) انس دینی: ایجاد تعلقات معنوی ازطریق شرطی شدن اعمال و افعال مذهبی.
۲) عادت دینی: ایجاد عادت مذهبی به كمك تكرار اعمال و احساس مسئولیت در عبادات.
۳) معرفت دینی: فهم و استنباط معارف دینی به كمك تفكر، تعقل و تحلیل مسائل مذهبی.
۴) شاكله دینی: تجلی و تبلور فرهنگ مذهبی در وجود و شخصیت نوجوان (اخلاقیات)
۵) خودجوشی دینی: درجستجوی عشق، عرفان و معنویت برتر به كمك جاذبه های قدسی
▪ در مرحله انس دینی:
۱) مادران، مانند چادر و یا مقنعه و روسری خود برای او نیز تهیه نمایند.
۲) هیچگاه در برابر او از پوشش خود گله نكرده مگر حدود آن را رعایت كنید.
۳) بانظر او برایش چادر، مقنعه و روسری تهیه نمایید.
۴) از دوره های مختلف (مانند جشن تولد) حداقل یك عكس با حجاب تهیه نمایید.
۵) عكس او با پوشش مناسب را در آلبوم گذاشته و یا قاب كرده و نصب نمایید.
۶) از علاقه ی او به پوشش در میان جمع صحبت كنید و رضایتمندی خود را نیز اعلام نمایید.
۷) چادر، مقنعه و روسری او را همواره تمیز كرده و معطر نمایید.
۸) باروحانی محل، اقوام متدین و ... ارتباط بیشتری برقرار نمایید.
۹) شعر و سرود مربوط به پوشش، عفت و حیا و ... به او یاد دهید.
۱۰) برای اماكن و موقعیت های مختلف، پوشش مناسب آنجا را در نظر بگیرید.
۱) جشن تكلیف باشكوه بگیرید و اثرات آن را با هدایای سالانه، تداوم ببخشید.
۱۲) از او بخواهید خاطرات مربوط به عبادت، زیارت، مجالس و مراسم هایی كه شركت داشته است را بیان نماید.
۱۳) در نمازهایتان و در زمانهای مناسب و حضوری او را دعا كنید.
۱۴) به حضور خانوادگی و یا گروه همسالان در مراسم های مذهبی اهمیت دهید.
در مرحله عادت دینی:
۱۵) باتوجه به ایجاد تنوع در پوشش و علاقمندی او، سعی كنید از محیط بیرون از خانه رعایت پوشش را آغاز نماید.
۱۶) برای رفتن به بیرون از خانه ، همراه با شادی و نشاط به او كمك كنید كه با پوشش مناسب حاضر شود.
۱۷) اقامه نماز كه در ارتباط مستقیم با پوشش است را مورد تاكید قرار دهید.
۱۸) عادت به نماز، عادت به پوشش را تسهیل می كند مراقب نماز او باشید.
۱۹) به صورت منظم و متنوع در اماكن زیارتی حضور یافته و در مراسم ها و نمازهای جماعت او را شركت دهید.
▪ در مرحله معرفت دینی:
۱) در جمع های خانوادگی و یا دوستانه موضوع پوشش را مطرح نموده و بحث نمایید.
۲) كتابهای مناسب سن او را تهیه نماید. و یا او را دركتابخانه ها عضو نمایید.
۳) برای طرح پرسش های او فضای محبت آمیزی فراهم آورید.
۴) او را با مراكز پاسخ به سئوالات، روحانیون، بانوان مبلغ و كتابهای پاسخ به پرسشها آشنا نمایید.
۵) حجاب و پوشش را با مفاهیم دیگر دین مطرح نمایید.
۶) در مورد انواع پوشش و لزوم آن برای زنان و مردان، توضیح دهید.
۷) باورهای غلط پیرامون حجاب و پوشش را برای او توضیح دهید تا رفع شود.
۸) از ویژگی های انسان با حجاب با او گفتگو نمایید.
۹) در مورد تاثیرات حفظ حجاب در دیگر ابعاد زندگی با او گفتگو نمایید.
۱۰) او را با ادبیات مقوله حجاب و مفاهیم مرتبط با آن آشنا نمایید.
۱۱) او را تشویق نمایید تا در مسابقات مربوط به مفاهیم دینی شركت نمایند.
۱۲) هر چند وقت یكبار درباره خصلت های خوب او و در رابطه با حجاب گفتگو نمایید.
۱۳) سعی كنید او را با دیگران مقایسه نكرده و به اندازه ی توانش توقع داشته باشید.
۱۴) او را به عضویت انجمنها و كانونهای دینی درآورده و رفتن منظم به مسجد را فراموش نكنید.
۱۵) راجع به ارزش و جایگاه زن، مادر و پوشش در اسلام، (قرآن و سنت) برایش توضیح داده و یا در معرض مطالب آن قرار دهید.
۱۶) بیش از هر چیز از نمادها نشانه ها استفاده كنید.
▪ در مرحله شاكله ی دینی:
۱) شكل و تیپ همراه با پوشش و حجاب را جزیی از شخصیت او قرار دهید.
۲) حجاب، عفت و حیا را علاوه بر ظاهر در شكل های رفتاری او اعم از كلام و غیر كلام تعمیم دهید.
۳) ضمن گفتگو با او، موانع داشتن پوشش مناسب، در موقعیت های مختلف را بررسی و رفع نمایید.
۴) شاكله ی ظاهری او را با دیگر فرایض دینی، مانند نماز، و وظایف دیگر، مانند انجام امور خیر، احترام به دیگران و ... پیوند دهید.
۵) با برنامه ریزی دقیق در مراسم ها و مكان های مذهبی حضور یافته و در امور خیر، او را شركت دهید.
۶) تصویر برداری از فعالیتهای او را فراموش نكنید. (در مراسم ها، زیارت ها و ...)
۷) برای پوشش او در خانه جایگاه خاصی در نظر بگیرید كه در مواقع لازم به راحتی از آن استفاده نماید.
۸) سعی كنید دوستان خود را از میان افراد با حجاب و عفت و ادب انتخاب نماید.
▪ در مرحله خودجوشی دینی:
۱) به او كمك كنید تا بتواند از عقاید خود در مقابل دیگران دفاع نماید.
۲) به او كمك كنید تا بتواند در میان همسالان خود موثر بوده و مبلغ پوشش باشد.
۳) هر چند وقت یكبار در مورد پوشش گفتگو نمایید.
۴) موانع حضور او را در امور داوطلبانه رفع نمایید.
۵) زمینه ای رافراهم آورید كه از رفتار خود رضایت داشته و خود را تشویق نماید.
۶) هیچگاه به جای او از حجاب و پوشش تعریف نكنید. بگذارید خودش آنرا دوست داشته باشد.
۷) روی عوامل بازدارنده مثل خودنمایی، حسادت، اكراه و بی میلی كار كنید.▪ روش های تربیت دینی:
روش ها بسار زیاد هستند و به نسبت تلاش اولیاء و مربیان می تواند همواره تغییر و افزایش یابند و از سوی دیگر با دانستن هر یك از روش ها و تركیب آن با شیوه ها و قالب ها و محتوای مختلف، اقدامات بسیار متنوعی را می توان تدارك دید.
اولیاء و مربیان به دانستن روش ها و حتی روش های گذشته و توصیه های ارایه شده در این مجموعه نباید اكتفا كرده و با شناخت مخاطب و موقعیت و كمی نوآوری، می توانند راهكارهای فراوانی را پیش رو داشته باشند.
در ادامه برخی روشها و توصیه ها، ذیل برخی روش های كلی می آید. و بدیهی است كه در مقوله حجاب و پوشش اسلامی تلاش های فراوانی برای توسعه ی روشها مورد نیاز است.
▪ در روش الگویی:
۱) هر چه بیشتر و بهتر حضرت فاطمه زهرا (س) و زینب كبری (س) را معرفی نمایید.
۲) به صورت حضوری و غیر حضوری (در نشریه ها و ...) زنان موفق در عرصه های جهاد، تعلیم و تربیت، اشتغال، ورزش ، علم و پژوهش، خدمت رسانی و نیكوكاری و ... معرفی نمایید.
۳) پوشش های كشورها، اقوام و مذاهب دیگر را معرفی و نشان دهید.
۴) همسالان با پوشش اسلامی كه در عرصه های علمی، فرهنگی هنری موفقیت هایی را كسب نموده اند را معرفی نمایید.
۵) اساب بازی (عروسك، بگو و ...) با موضوع پوشش تهیه نمایید.
۶) مجسمه ها، تندیس ها ونمادهای مربوط به پوشش را تهیه و در مدارس نصب نمایید.
۷) والدین سعی نمایند با خانواده های متدین دوست شده و با آنها رفت و آمد نمایند.
۸) والدین سعی نمایند فرزندشان با همسالان متدین وبا حیا دوست شوند.
۹) والدین سعی نمایند در خانه، مهمانی ها و جامعه پوشش مناسب آن محیط را رعایت نمایند.
۱۰) والدین در گزینش مدرسه و مربی و مربیان در هماهنگی با والدین دقت نمایند.
در روش محبت :
۱۱) مربیان و والدین ، اول زبان محبت و سپس زبان استدلال داشته باشند.
۱۲) محبت را در همه حال ، همه مراحل و همه آدمها موثر بدانند.
۱۳) درصورت سئوال، كوتاهی و هر مورد دیگر، برخورد با محبت را فراموش نكنید.
۱۴) جلب اعتماد و محبت را مقدمه و صداقت را نهایت كار خود بدانید.
۱۵) با او كه پوشش مناسب دارد عكس یادگاری بگیرید.
▪ در تكریم شخصیت:
۱) به كسانی كه پوشش صحیح دارند، احترام بیشتری بگذارید.
۲) به كسانی كه پوشش صحیح ندارند بگویید، ای كاش كه این كار خیر را نیز انجام دهی.
۳) همواره بگویید، كه علت احترام شما این است كه فرد با پوشش خودش برای خود احترام قائل است.
۴) عكس تكی او در خانه، و عكس دستجمعی همسالان با پوشش مناسب را در مدرسه نصب نمایید.
۵) به بیانات او، حتی نظرات مخالف او با دیده احترام نگاه كنید.
۶) به شخصیت و توان او احترام گذاشته و در مورد پوشش، او را با فردی دیگر مقایسه نكنید.
۷) بگویید كه پوشش برای او مفید است و هیچگاه وانمود نكنید كه به پوشش او نیاز دارید.
۸) در مراسم ها به آنها احترام بیشتر گذاشته و در كنار آنها بنشینید.
۹) از آنها بخواهید در برنامه ها حضور داشته و آثار خود را ارایه دهند.
▪ در روش موعظه و نصیحت:
۱) پند و نصیحت های مناسب هر سن را تهیه و در دسترس داشته باشید.
۲) درباره خوبی های پوشش و اینكه باعث حفظ شخصیت انسان می شود، صحبت كنید.
۳) درباره عواقب بد حجابی و سوء استفاده از انسانها صحبت كنید.
۴) از ابزار، رسانه ها، شیوه ها و قالب های مختلف (مستقیم و غیر مستقیم) برای موعظه استفاده نمایید.
۵)از افراد معنوی (روحانی، غیر روحانی، مرد یا زن) جهت جلسات استفاده نمایید.
۶) درصورت برخی اشكالات و كوتاهی ها سخت گیری نكنید.
۷) درباره ابعاد مختلف حجاب و پوشش، جلسات بحث و بررسی میان همسالان ترتیب دهید.
۸) برای پذیرش او می بایست فرصت داد و از توصیه های پشت سر هم خودداری شود.
۹) به افراد با پوشش بگویید كه می بایست اخلاق و رفتار آنها بهتر از بقیه باشد.
۱۰) بیش از استفاده از لفظ از نمادها و نشانه ها استفاده كنید.
۱۱) درباره مفاهیم مرتبط با پوشش بیشتر صحبت نموده تا نگاه او وسیع تر شود.
▪ در روش تشویق:
۱) از كودكی و با تقویت های منظم او را در مورد پوشش تشویق نمایید.
۲) باخرید روسری های زیبا، مقنعه های خوش رنگ او را تشویق نمایید.
۳) در مناسبت های مختلف پوشش های متنوع برای او تهیه شود.
۴) هنگام داشتن پوشش مناسب، رعایت آن و حتی حمایت از آن، او را تشویق نمایید.
۵) از او عكس و تصویر تهیه نموده و آنها را برایش حفظ نمایید.
۶) در مورد تقویت های مثبت و تشویق ها اندازه و مقدار را رعایت نمایید و ظاهرسازی در شما اثر نگذارد.
۷) والدین در نزد مربیان و مربیان در نزد والدین آنها را تشویق نمایند.
۸) برای انجام زنجیره ای از فعالیتها و یا موفقیت در مسابقه های مربوط به پوشش مدال عفت و حیا و یا نشان پاكدامنی تهیه و اعطا نمایید.
۹) هیچگاه از جایزه، هدیه و تشویق به صورت مصنوعی استفاده نكنید و تلقی رشوه پیدا نكند.
شیوه ها ، قالب ها، رسانه ها و ابزار:
شناخت شیوه ها، قالب ها، رسانه ها و ابزار ، باعث می شود كه اولیاء و مربیان با پردازش های جدید از محتوا راهكارهای متنوعی داشته و ارایه دهند. این راهكارها باعث می شود كه تنوع بیشتر تمام حواس مخاطب را تحت تاثیر قرار دهد.
روش های مستقیم و غیر مستقیم، استفاده ی به جا از رسانه ها و ابزار . روش های قدیمی و جدید باعث می شود تا هر روز توان بیشتری برای كار داشته باشیم.
برخی شیوه ها، قالب ها، رسانه ها و ابزار در ادامه آمده و بدیهی است كه مقدمه ای برای توسعه موضوع می باشد.
۱) تهیه نمایشگاه عكس:
- پوشش اسلامی
- پوشش در اقوام و ملل و مذاهب
- پوشش های مبتذل
۲) تهیه نمایشگاه عروسكی:
- انواع پوشش های مناسب
- سیر كشف حجاب
- پوشش اسلامی در مشاغل مختلف
۳) تشكیل نمایشگاه كتاب:
- كتابهای نظری در مبحث حجاب.
- كتابهای احكام
- كتابهای تصاویر و مدل ها
۴( برگزاری میز گرد حجاب:
- باحضور صاحبنظران حوزه و دانشگاه
- با حضور نوجوانان، بصورت نمایشی و بااستفاده از منابع معتبر و پرسش و پاسخ
۵) برگزاری جشنواره حجاب (پوشش) و ...
- معرفی مدل ها و طرح های جدید لباس برای همه سنین و كاربردها
- خواندن شعر و سرود و مقاله
- اهداء جوایز به برگزیدگان طرحهای ...
۶) برگزاری برنامه مناظره
۷) برگزاری جلسات هم اندیشی
۸) تهیه نمایش های كوتاه با مضمون عفت، حیا، پوشش و ...
۹) تابلو اعلانات:
- نصب منظم احادیت تشویقی ، توجیهی
- نصب منظم جملات زیبا (حتی الامكان از خود بچه ها)
- نصب طرح ها و تصاویر زیبا (حتی الامكان از خود بچه ها)
- نصب تصاویر بزرگ زنان در حج، نماز جمعه و فعالیتها
۱۰) استفاده از كارت تبریك و پیام های تبریك
۱۱) استفاده از SMS جهت ارسال تصاویر و پیام های مرتبط
۱۲) تهیه انواع نمادها، تندیس ها و تولید كارت های تك و یاد بود.
۱۳) برگزاری مسابقه در زمینه های زیر:
- كتابخوانی - حفظ حدیث
- مقاله نویسی (تحقیق و پژوهش) - شعر
- طراحی - سرود
- نقاشی - نشریه دیواری
- طراحی لباس - خاطره نویسی
- اطلاعات عمومی پوشش - حفظ آیات
- عكس
بابرگزاری هر یك از مسابقات می توان برگزاری مراسم جشن و اهداء جوایز اثرات كار را ماندگار نمود.
▪ حیطه های یادگیری:
پوشش اسلامی و حجاب نهایتاً ، وظیفه ای انسانی و اعتقادی است كه مربیان می بایست در فرایند یاددهی – یادگیری به حیطه های مختلف آن توجه نمایند.
پوشش اسلامی و حجاب، مانند بسیاری از مفاهیم دینی از هر سه حیطه متاثر است و بسته ی آموزشی آن می بایست كاملاً متعادل باشد.
۱) حیطه ی شناختی:
ـ در اطراف موضوع حجاب و پوشش مطالعه نموده و همواره آمادگی علمی و استدلالی جهت طرح آن داشته باشید.
ـ از منابع اصیل استفاده كرده و از افراط و تفریط خودداری نمایید.
ـ برای هر گروه و یا هر فرد، بیان مناسب را تهیه نمایید.
ـ از ادبیات موضوع، شامل حكایتها، روایت ها، اشعار، تمثیل ها و جمله های زیبا، حداكثر بهره برداری را نمایید.
ـ دانایی مخاطب را بالا برده و نسبت به دانسته هایش او را آگاه كنید.
۲) حیطه ی عاطفی:
ـ خودتان به موضوع باور داشته باشید و آن را بروز دهید.
ـ مخاطب خود را دوست داشته و آن را اعلام نمایید.
ـ همواره با محبت و دوستی با آنها برخورد نمایید.
ـ از زیبایی ها و دوست داشتن ها پیرامون حجاب بیش از هشدارها و گناه و جزا صحبت نمایید.
ـ واژه های زیبا و عناوین دلنشین به كار ببرید.
ـ از هرگونه اقدام ظاهری و صرفاً شكلی جلوگیری نمایید.
ـ عزت نفس و خودباوری را در مخاطب افزایش دهید.
۳) حیطه ی روانی – حركتی:
ـ خودتان سمبل توانمندی در انجام وظایف، به همراه رعایت پوشش باشید.
ـ داشتن پوشش مناسب و رعایت حجاب و استفاده از چادر، مقنعه و نیاز به مهارت دارد و كسانی كه تمرین بیشتری دارند راحت تر هستند از این رو زمینه كسب این مهارت را فراهم آورید.
ـ در هر فعالیتی و در هر موقعیتی حد مناسب را توقع نمایید و افراط و تفریط نكنید.
ـ در انجام فعالیت های مربوط به پوشش اسلامی پر نشاط حاضر شوید.
ـ از هر فرد متناسب با توان و موقعیت او توقع داشته باشید.

نویسنده:خسرو كی منش
منبع:www.pajohe.ir

منبع : خبرگزاری فارس