مایکل کیمن

مایكل كیمن متولد سال ۱۹۴۸ در شهر نیویورك و یكی از بزرگ ترین آهنگسازان و رهبران اركستر معاصر، روز هجدهم نوامبر سال ۲۰۰۳ در شهر لندن بر اثر سكته قلبی و در ۵۵ سالگی درگذشت.
كیمن كه از پیشگامان ژانر موسیقی راك كلاسیك در جهان شناخته می شد، در دو سالگی نواختن پیانو را آموخت. والدینش كه خانواده ای اهل موسیقی بودند در سنین بالاتر نواختن گیتار و كلارینت را نیز به مایكل آموختند.
دو موزیسین بنام آن دوران یعنی پیت سیگر و هدی لدبتر كه از دوستان صمیمی خانواده كیمن بودند در ساختن بنیان موسیقایی مایكل نقش بسزایی ایفا كردند. مایكل در دوران نوجوانی به آثار باخ، ژیلبرت و سالیوان عشق می ورزید و به آنها گوش می داد.
در دهه شصت كیمن ابتدا به دبیرستان موسیقی و هنر نیویورك رفت و سپس در مدرسه مشهور موسیقی جولیارد به تحصیل مشغول شد.
در دوران تحصیل در جولیارد كه از مدرسه های عصا قورت داده و سنتی موسیقی كلاسیك شناخته می شود، هیبت مایكل جوان با موها و ریش های بلند و نامرتب بیشتر به یك گیتاریست هوی متال شباهت داشت.
آثار پرتعداد كیمن نشانگر ذوق فراوان و تسلط كامل بر حرفه آهنگسازی است. كیمن آهنگساز، رهبر اركستر و تنظیم كننده بسیار قابلی بود و طیف وسیع و ناهمگونی از آثار موسیقی را به جای گذارد. از اركستر فیلارمونیك لندن تا گروه هاردراك ایرو اسمیت، و از متالیكا تا دیوید سانبورن ساكسیفونیست.
در آغاز دهه هفتاد میلادی، كیمن به عضویت گروه راك اندرول انسمبل نیویورك درآمد. او مایه های فولك بلوز را حین آموختن ساز ابوا در جولیارد آموخت و سپس موسیقی كلاسیك برای اجرای باله را تجربه كرد.
در سال ۱۹۷۱ آهنگسازی را با ساخت موسیقی متن فیلم ذكریا آغاز كرد و تا پایان دهه هفتاد موسیقی متن سه وسترن آن زمان به نام های مرد آخر، بین خطوط و بدلكاران را ساخت.
اولین موفقیت عمده كیمن از همكاری با گروه راك نامدار پینك فلوید و ساخت موسیقی آلبوم دیوار، كه موسیقی متن فیلمی به همین نام نیز هست به دست آمد. كیمن ردیف های سنگین هارد راك را در قالبی كلاسیك برای پینك فلوید نواخت.
كیمن به جز دیوار در دو آلبوم The Final Cut و The Division Bell نیز با پینك فلوید همكاری كرد.
در دهه هشتاد او دیگر به عنوان یك آهنگساز معتبر جاافتاده و تثبیت شده بود. در این دهه با اریك كلپتن در موسیقی متن فیلم های سلاح مرگبار، پسرخانه و سلاح مرگبار ۲ همكاری كرد. همچنین با جورج هریسن در فیلم سورپریز شانگهای و هربی هنكاك در فیلم اكشن جكسون فعال بود.
ونوم، آنجلو، عشق من، منطقه مرده، برزیل، مونالیزا، ریوت، سو و باب، كسی برای مراقبت از من، متهم، جان سخت ۱ و۲، ماجراهای بارون مونچاوزن و جواز قتل از فیلم هایی بودند كه در دهه هشتاد كیمن آهنگسازی آنها را بر عهده گرفت.
از آثار سینمایی دهه نود كیمن می توان به موسیقی متن فیلم هایی چون هادسن هاوك، آخرین پیشاهنگ، یخ آبی، آخرین قهرمان اكشن و سه تفنگدار اشاره كرد.
در سال ۱۹۹۱ ترانه فیلم رابین هود شاهزاده دزدان با صدای برایان آدامز با نام هر كاری می كنم … Everything I do را ساخت كه به جز عرصه سینما در عرصه موسیقی پاپ آن زمان نیز از ترانه های ماندگار و پرفروش بود. این آهنگ در جدول فروش هفتگی موسیقی انگلستان شانزده هفته در رده اول جاخوش كرد، كاندید جایزه اسكار شد و جایزه گرمی را نیز برای كیمن به ارمغان آورد.
موتیف های خاص راك تلفیقی كیمن در هالیوود محبوبیت فراوانی داشت. به همین خاطر پس از همكاری در آلبوم مشهور پاواروتی و دوستان به سال ۹۴، در سال ۹۵ دوباره همراه با برایان آدامز برای ترانه فیلم دون ژوان دوماركو با نام آیا هرگز زنی را واقعا دوست داشته ای؟ نامزد دریافت جایزه اسكار شد.
سال ۱۹۹۶ موفقیت دیگری برای كیمن بود. موسیقی فیلم اپوس آقای هالند دومین جایزه گرمی را به او رساند. پس از آن نیز موسیقی متن فیلم هایی چون: صد و یك سگ خالدار، مرا به یاد می آوری؟، مهمان زمستانی، افق حادثه، چه رویاهایی می آیند و مردان X از دیگر آثار برتر كیمن در سال های پایانی عمرش بودند.
كیمن در كنار آهنگسازی برای فیلم، نوازنده و رهبر اركستری قدرتمند بود و پیانو و كی بورد را استادانه می نواخت. در سال ۲۰۰۱ سومین جایزه گرمی را برای ساخت و رهبری استادانه كنسرت اركسترال متالیكا با عنوان S&M و با همكاری اركستر فیلارمونیك سانفرانسیسكو از آن خود ساخت.
دیوید بووی، كبت بوش، یوریتمیكز، باب دیلن، استینگ و راد استوارت از خوانندگانی بودند كه از آثار كیمن در ترانه های خود بهره جستند. از دیگر آثار كیمن می توان به یك كنسرتوی گیتار برای اریك كلپتن، یك كنسرتوی ساكسیفون برای دیوید سانبورن و همكاری با اپرای لااسكالای میلان اشاره كرد.
و در روز ۱۸ نوامبر این موسیقیدان برجسته بر اثر حمله قلبی دنیای موسیقی را برای همیشه و با سکوتی ابدی ترک گفت.

منبع : سایت تخصصی گیتار