نبض انتخابات یانکی ها در بین النهرین می زند

جورج دبلیو بوش در طول حکومت دولتش با مسائل بسیاری روبه رو بوده که در نوع خود کم نظیر بوده است. عملیات تروریستی یازدهم سپتامبر - که این روزها سالگرد آن است - بزرگترین و مخوف ترین عملیات تروریستی در قلب آمریکا بود که هنوز هم به باور بسیاری در چگونگی، علت و گروه انجام دهنده آن شک و شبهه های فراوان وجود دارد.
حمله به افغانستان هم یکی از اقدامات آمریکا بود که سالهاست این کشور را درگیر کرده است، بحران سازی یا دخالت نیروهای آمریکایی در مناطق مختلفی از دنیا در این مدت اتفاق افتاده که هر کدام به نوبه خود علاوه بر تاثیرگذاری در سیاست خارجی دولت بوش، باعث مخالفت های داخلی با دولت هم شده است، برنامه سپر دفاعی آمریکا هم مساله دیگری بوده که طی ماه های اخیر به اختلافات میان روسیه و آمریکا دامن زده است اما هیچ کدام از این مسائل به اندازه حمله به عراق و اشغال این کشور برای آمریکا و دولت بوش پرهزینه، مساله ساز و مشکل آفرین نبوده است. عملیات تروریستی مختلف در مناطق مختلف عراق، کشته و زخمی شدن غیرنظامیان عراقی و نظامیان آمریکایی، گروگانگیری و قتل اتباع خارجی، عدم ثبات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی و اختلافات اساسی باعث شده که ازیک سو آمریکا در داخل عراق با مشکلات فراوانی روبه رو باشد و از سوی دیگر در داخل آمریکا، افکار عمومی و گروه های سیاسی با ادامه اشغال عراق مخالفت کرده و خواستار خروج نیروهای آمریکایی از این کشور شوند.
این موضوع بخصوص پس از تشکیل مجلس سنای جدید آمریکا که با اکثریت حزب رقیب جورج دبلیو بوش شکل گرفته، ابعاد تازه ای یافته است. اصرار این مجلس بر کاهش نیروهای آمریکایی در عراق و مخالفت با افزایش بودجه حضور نظامی واشنگتن در آن کشور، موقعیت نامطمئن سیاسی بوش و حزب متبوعش را نشان می دهد. در طول سال های گذشته، همواره خانواده های سربازان آمریکایی قربانی درعراق توانسته اند علیه دولت بوش اعتراضات پردامنه ای را تدارک ببینند. همچنین انتشار عکس هایی از اقدامات غیرانسانی سربازان آمریکایی با زندانیان عراقی به افزایش مخالفت ها با حضور آمریکا در عراق و همچنین افزایش این باور که آمریکایی ها فقط ادعای حقوق بشر و گسترش آن را دارند، انجامید.
علی رغم همه اینها، جورج دبلیو بوش و همراهانش توانسته اند در برابر مخالفت ها، مقاومت کنند و به حضور نیروهایشان در عراق ادامه دهند. در طول ماه های گذشته همواره بوش برخلاف نظر کنگره، برافزایش بودجه و سربازان آمریکایی در عراق پافشاری کرده و سعی نموده با حمایت از دولت نوری المالکی به استقرار ثبات در عراق کمک کند، اگرچه آخرین اظهار نظر های وی، کمی شک و عدم پایمردی در حمایت از دولت ائتلافی را نشان می دهد اما به نظر می رسد دولتمردان آمریکایی به دلیل نبود هیچ آلترناتیو مناسبی برای نوری المالکی ترجیح می دهد از این دولت حمایت کند.
هفته گذشته جورج دبلیو بوش برای سومین بار طی مدت اشغال عراق، به طور سرزده به این کشور وارد شد و با سربازان آمریکایی حاضر دراین کشور ملاقات داشت. حضور بوش در عراق همزمان با اعلام خروج نیروهای انگلیسی از بصره بود و به همین دلیل حائز اهمیت بود. سفر قبلی بوش ماه ژوئن ۲۰۰۶ بود. بوش در این سفر که با همراهی کاندولیزا رایس وزیر امور خارجه و رابرت گیتس وزیر دفاع آمریکا، انجام شد برای اولین بار از احتمال کاهش نیروهای نظامی آمریکا در عراق سخن گفت. او که در برابر حدود ۷۵۰ سرباز آمریکایی در مقر الاسد واقع در غرب عراق سخن می گفت، این خبر را به گونه ای اعلام کرد که روحیه سربازان عراقی را تقویب کند: «در صورت موفقیت های مستمر، این امکان وجود دارد که امنیت عراق حتی با تعداد کمتری از سربازان آمریکایی تامین شود.»
بوش در عین حال درباره تکرار درخواست های مطرح شده برای خروج نیروهای آمریکا از عراق هشدار داد و تاکید کرد: چنین تصمیمی باید بر مبنای ارزیابی فرماندهانی که در محل حضور دارند، باشد و نه واکنش های عصبی سیاستمداران واشنگتن و نظرسنجی ها. کاهش نیروها باید ازموضع قدرت و به واسطه موفقیت ها انجام شود و نه به دلیل ترس و ناکامی.
حضور غیرمنتظره بوش، ۱۰ روز قبل از نشست ۱۳ سپتامبر کنگره آمریکا اتفاق افتاد که قرار است با حضور سران گروه های مخالف دولت عراق با حضور عدنان الدلیمی رئیس جبهه التوافق، صالح المطلق رئیس جبهه گفت وگوی ملی عراق و ایاد علاوی رئیس فهرست العراقیه در واشنگتن برگزار شود. در حقیقت اعضای کنگره که از حزب دموکرات هستند می خواهند با تضعیف دولت مالکی در عراق حملات به بوش و حزب جمهوری خواه را افزایش دهند.
افزایش اختلافات در مورد عراق و توجه بیش از پیش به این کشور، نشانگر اهمیت و تاثیرگذاری وضعیت آن در انتخابات پیش روی ریاست جمهوری آمریکا است. دموکرات ها می خواهند با عمده کردن ناتوانی آمریکا در عراق و مانور روی بی ثباتی و ناامنی در آن کشور، بار دیگر پس از هشت سال به کاخ سفید راه پیدا کنند و جورج دبلیو بوش اگرچه دیگر نمی تواند به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری در انتخابات شرکت کند اما عراق را مساله ای می داند که به آبرو و حیثیت او مرتبط است و شکست در آن می تواند از او چهره ای منفور در تاریخ آمریکا بسازد و حزب جمهوری خواه را تا مدت ها دچار بحران کند. بر همین اساس است که دو حزب حاکم آمریکا این روزها متوجه وضعیت سیاسی عراق شده اند و در پی توافق و ائتلاف یا حمایت از گروه های مختلف سیاسی در عراق افتاده اند.
حضور بوش در عراق علاوه بر اینکه قسمتی از مانور انتخاباتی جمهوری خواهان است، اقدامی در راستای افزایش نیروهای آمریکایی در عراق هم تلقی می شود. سربازان دور از وطن آمریکایی همواره از مشکلات بسیار روحی روانی رنج می برند که همانا باعث رفتارهای خشن، غیراخلاقی و انزجارآور آنها با زندانیان و آبروریزی پس از انتشار عکس های این اقدامات شد. تضعیف روحیه این سربازان از سوی دیگر باعث افزایش ناتوانی آمریکا در کنترل اوضاع و بالطبع گسترش و رشد اقدامات تروریستی می شود. با این حال نمی توان با قاطعیت گفت که حضور رئیس جمهور آمریکا الزما به افزایش روحیه نیروهای آمریکایی می انجامد. خروج نیروهای انگلیسی از بصره پس از خروج نیروهای اسپانیا و ایتالیا از عراق، می تواند بار دیگر به گسترش اعتراضات مردمی در داخل آمریکا نسبت به حضور نظامی در عراق بینجامد و چنین امری در آستانه انتخابات قطعا حزب جمهوری خواه را با دردسرهای بسیاری مواجه سازد. تنها راه پیشگیری از چنین وضعی، سعی در تبلیغ و نمایش بهبود وضعیت امنیتی عراق است. بوش با اظهارات خود، در حقیقت خواسته کلید این پروژه را بزند و به سربازان و مردم آمریکا وعده ای مبنی بر کاهش نیروها در عراق بدهد تا به نوعی از تاثیر منفی خروج نیروهای انگلیسی بکاهد.
باید منتظر ماند و دید که تحولات عراق به کجا می انجامد. در هفته گذشته پارلمان این کشور پس از تعطیلات، دوباره بازگشایی شد. گزارش دولت آمریکا به کنگره درباره عراق هم طی چند روز آینده در اختیار نمایندگان آن قرار خواهد گرفت و باید دید که این گزارش ها و واکنش های در مقابل آن چگونه است.
جورج دبلیو بوش شاید آخرین سفر سرزده خود به عراق را به عنوان رئیس جمهور انجام داده باشد و دیگر فرصت تکرار چنین مانورهایی را به دست نیاورد. بر همین اساس باید منتظر ماند و دید که آیا می تواند به حرف خود درباره افزایش امنیت در عراق وکاهش نیروهای آمریکایی در این کشور عمل کند؟
دست به دست شدن دولت در آمریکا از جمهوری خواهان به دموکرات ها می تواند بیشترین تاثیر خود را در عراق نشان دهد و شاید فقط در آن صورت شاهد کاهش نیروهای آمریکایی در عراق خواهیم بود. این امری است که بیشتر احتمال وقوع آن می رود. تجربه نشان داده که خیلی نباید به حرف های تبلیغاتی جورج دبلیو بوش اعتنا کرد.

نویسنده : حسین رهنورد

منبع : روزنامه مردم سالاری