حکایت دوره جدید نمایشگاه مطبوعات

دوست روزنامه‌نگاری پس از بازدید از چهاردهمین نمایشگاه مطبوعات، پیشنهاد قابل تاملی برای برگزاری نمایشگاه مطبوعات در سال‌های آینده می‌داد. این دوست روزنامه‌نگار می‌گفت که می‌توان از سال آینده، نمایشگاه مطبوعات را در یک موزه و یا حتی یک گالری برگزار کرد، بی‌سروصدا و خلوت! انصافا این دوست بیراه نمی‌گفت. گشتی کوتاه در نمایشگاه مطبوعات امسال کافی است تا تمام اشتیاق لحظات پیش از ورود به نمایشگاه، به یکباره فروکش کند و تمامی خاطرات خوش سال‌های گذشته که از برگزاری نمایشگاه‌های مطبوعات در ذهن روزنامه‌نگاران و علا‌قه‌مندان به مطبوعات شکل گرفته است، دیگر امکان تکرار نیابد.
شاید اگر به پیشنهاد این دوست روزنامه‌نگار عمل شود، حداقل اصحاب مطبوعات قادر خواهند بود که خاطرات ثبت‌شده در ذهن خویش را در راهروهای خلوت آن موزه یا گالری برای یکدیگر تعریف کنند تا در مقابل فراموشی احتمالی آن خاطرات، مقاومتی حداقلی کرده باشند. تازه، برگزاری نمایشگاه مطبوعات در یک موزه، این حسن را هم دارد که اصحاب رسانه و علا‌قه‌مندان به مطبوعات در محیطی آرام و به دور از هرگونه آلودگی صوتی، تعامل با یکدیگر را تجربه کنند و دیگر مجبور به تحمل صدای بلند رادیوجوان هم نیستند! آنهایی که در سه روز گذشته قدم به نمایشگاه مطبوعات گذاشته‌اند، بی‌شک بدون سردرد از نمایشگاه خارج نشده‌اند.
رادیوجوان که به مدد مهرورزی وزارت ارشاد به جمع نشریات و خبرگزاری‌ها پیوسته و غرفه‌ای در سالن روزنامه‌ها را به خود اختصاص داده است، چنان سروصدایی در نمایشگاه برپا کرده که مسوولا‌ن غرفه‌ها و مراجعین برای شنیدن صدای یکدیگر چاره‌ای جز فریاد زدن ندارند.از اینها که بگذریم اما در نمایشگاه امسال برخلا‌ف تجربه سال‌های قبل، دیگر از برگزاری نشست‌ها و بحث‌های سیاسی - اجتماعی خبری نیست و غرفه‌های روزنامه‌ها و نشریات کمتر میزبان چهره‌های سیاسی هستند.
اینچنین است که می‌توان گفت نمایشگاه چهاردهم مطبوعات با یکی از اصلی‌ترین کارویژه‌های سال‌های قبل خویش که همان برپایی فضایی برای بحث و تبادل‌نظر سیاسی میان اصحاب مطبوعات، چهره‌های سیاسی و علا‌قه‌مندان و مراجعان بود، بسیار فاصله گرفته و تنها به محملی برای گذران وقت مراجعان و بازدید از غرفه نشریات تبدیل شده است. امری که تاسف اصحاب رسانه را همراه دارد و البته شاید شادی نهان مسوولا‌ن وزارت ارشاد را که نمایشگاه چهاردهم مطبوعات آنچنان که خواسته و پیش‌بینی کرده بودند، تنها کارکرد یک <نمایشگاه> را ایفا می‌کند و نه هیچ چیز دیگر را.
اما این تمام داستان نیست که به‌واقع صدای بلند رادیوجوان مانع از این می‌شود که صدای مراجعان حرفه‌ای نمایشگاه مطبوعات شنیده شود، آنگاه که به کرات در مقابل غرفه اعتماد ملی به عنوان یکی از معدود روزنامه‌های اصلا‌ح‌طلب موجود از دلیل لغو مجوز فصلنامه فرهنگی - فلسفی مدرسه، درست یک روز قبل از برپایی نمایشگاه مطبوعات می‌پرسند و اظهار تاسف می‌کنند.حکایت نمایشگاه چهاردهم، حکایت جدیدی است.
شاید بهتر بود که مسوولا‌ن ارشاد به جای عنوان چهاردهمین نمایشگاه مطبوعات از عنوان <اولین نمایشگاه از دوره جدید نمایشگاه مطبوعات> استفاده می‌کردند تا به این شیوه شاید این ابتکار بهتر برای آنان به ثبت می‌رسید و از دیگر سوی هم تکلیف اصحاب رسانه و علا‌قه‌مندان مطبوعات، هم با خود هم با نمایشگاه روشن می‌شد و گلا‌یه‌ای هم باقی نمی‌ماند.

مریم شبانی

منبع : روزنامه اعتماد ملی