لیدهولم اسطوره ای که فراموش نخواهد شد

پیروزی میلان مقابل شاختار دونتسک و کسب امتیاز رم در دیدار مقابل پورتو بیش از هر چیزی باعث خوشحالی فیلس لیدهولم شد. این اسطوره ۸۵ ساله سوئدی که چندی پیش درگذشت، تجربه حضور در هر ۲ باشگاه را داشته است. از او هر گاه می پرسیدیم که بین میلان و رم کدام تیم را انتخاب می کنید خیلی خوب و حرفه ای پاسخ می داد: «هم میلان و هم رم.» او در این ۲ تیم سابقه بازیگری و مربیگری دارد و این باعث شده که نقش او بیش از پیش برجسته تر شود.
«ایل بارون» به عنوان بازیکن باعث ایجاد تحولی عظیم در باشگاه شد و توانست خط حمله ای رؤیایی تشکیل دهد. او در کنار «گونارگرسن» و «گورنار نوردال» سه گانه ای تشکیل دادند که تا چندین سال قدرت بلامنازع بود. آنها پس از کسب قهرمانی در رقابت های المپیک ۱۹۴۸ با سوئد به این باشگاه ایتالیایی آمدند و توانستند با ارائه بازی های خوب خود میلان را در سال ۱۹۵۱ به نخستین عنوان قهرمانی از سال ۱۹۰۷ برسانند.
میلان در آن فصل توانست بیش از ۱۰۰ گل به ثمر برساند. میلان آخرین تیم ایتالیایی بود که موفق شد به چنین موفقیتی دست پیدا کند. بلندی قامت او و توانایی درگیری در هوا بر سر توپ در کنار تکنیک بالایی که داشت از او بازیکنی طراز اول ساخته بود. او موفق شد با میلان در سال های ۱۹۵۵ ۱۹۵۷، و ۱۹۵۹ به قهرمانی در سری A برسد. وی همچنین در سال ۱۹۸۵ کاپیتان میلان در نخستین تجربه اروپایی شان بود. میلان در آن دیدار مقابل رئال مادرید در بروکسل به میدان رفت.
در آن بازی رئال توانست ۳ بر ۲ و در وقت های اضافه به قهرمانی برسد. «لیدهولم» یک ماه پس از آن بازوبند کاپیتانی تیم ملی کشورش را در رقابت های جام جهانی بر بازو داشت. او توانست در بازی مقابل برزیل و در دقیقه ۴ گلی به ثمر برساند و سوئد را پیش بیندازد. پله اسطوره فوتبال برزیل و جهان درباره این گل گفت: به نظر من این بهترین و زیبا ترین گلی بود که برزیل دریافت کرده است. برزیل در پایان توانست ۵ بر ۲ به پیروزی برسد.
لیدهولم در سال ۱۹۶۱ و پس از به ثمر رساندن ۸۱ گل در ۳۶۷ بازی در ۱۳ فصل برای میلان از فوتبال خداحافظی کرد. او در تمام دوران بازیگری خود در میلان هیچ گاه کارت دریافت نکرد. او چنان محبوبیتی نزد هواداران داشت که در یک بازی پس از آنکه پاسی به اشتباه داد هواداران در سن سیرو ۵ دقیقه ایستاده او را تشویق کردند.
لیدهولم پس از چندی گفت:« این نخستین پاس اشتباهی بود که در طول این ۵ سال داده بودم. پس از آن هیچ گاه چنین چیزی را به عنوان بازیکن و چه به عنوان مربی هرگز تجربه نکردم.» «خوزه آلتافینی» همتیمی او در میلان روابط بسیار خوب و صمیمانه ای با او داشت.
وی بازیکنی بود که تحت هیچ شرایطی اعتماد به نفس خود را از دست نمی داد و سعی داشت همیشه و در همه حال بهترین بازی ها را به نمایش بگذارد. در یک بازی و هنگامی که روزنامه نگاری به او گفت «دی استفانو» اسطوره برنابئو ۳ گل به ثمر رسانده، لیدهولم در پاسخ با لهجه اصیل سوئدی که داشت و با وجود ۵ سال حضوردر ایتالیا ذره ای از آن کم نشده بود گفت: بله دیدم او تنها ۳ گل به ثمر رسانده است نه بیشتر. «سیلویو برلوسکنی» رئیس باشگاه میلان پس از درگذشت این بازیکن ارزنده گفت: میلان چهره محبوب خود را از دست داد. او قهرمان، مردی کامل و رفیقی خوب بود.
او بازی های زیادی انجام داد بدون اینکه کوچکترین اشتباهی داشته باشد. «جیانی ریورا» همتیمی او در میلان می گوید: من به خوبی می دیدم که او در زمین سخت تلاش می کند تا هواداران در آرامش و رضایت باشند. او همیشه و در همه حال طرفدار ایده ها و نظرهای تازه بود ایده هایی که به نفع کل تیم بود. وی پس از پایان دوران بازیگری اش در ورونا، وارس کالچو و فیورنتینا حضور داشت. او در این باشگاه ها نتوانست موفق عمل کند. پس از آن به میلان آمد تا در سال ۱۹۷۹ این تیم را به دهمین عنوان قهرمانی خود برساند. او نقاط بازی تیم را به خوبی ایجاد کرد و توانست منطقه دفاعی مستحکمی در تیم ایجاد کند پس از او نیز مربیان زیادی در فوتبال ایتالیا از این شیوه بهره گرفتند.
لیدهولم معتقد بود بهتر است که با کار با توپ تیم را خسته کنیم و زیاد به دنبال توپ ندویم. وی پس از آن و در سال ۱۹۸۳ به رم پیوست و موفق شد با آن تیم که از سال ۱۹۴۲ به مقام قهرمانی نرسیده بود فاتح اسکودتو شود. یک سال پس از آن وی توانست رم را به رقابت های اروپایی بیاورد.
رمی ها در دیدار فینال و مقابل لیورپول در ضربات پنالتی به نایب قهرمانی دست یافتند. «فالکائو» از بازیکنان نامدار رم درباره این بازیکن اسطوره ای میلان می گوید: بازیکنان بزرگی نظیر او نباید فراموش شوند او برای همه ما مانند یک پدر بود که همیشه و در همه حال از همه بازیکنان حمایت می کرد. «لیدهولم» پس از چندی مجدداً به میدان بازگشت.
در آن زمان «پائولو مالدینی» و «فرانکو باره سی» در تیم حضور داشتند. مالدینی می گوید من نخستین بار در سال ۱۹۹۵ و در بازی مقابل اودینزه به میدان رفتم او از من پرسید دوست دارید در چه تیمی بازی کنید. او همیشه بر این موضوع تأکید داشت که باید از فوتبال لذت ببرید. وی در پایان می افزاید: به نظر من کارلوآنچلوتی بهترین جانشین برای او است زیرا که توانسته افتخارات زیادی را چه در دوران جایگزینی و چه در دوران مربیگری کسب کند.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی