برای بکن باوئر، قیصر فوتبال جهان

فرانتس بكن باوئر، یكی از ستارگان بزرگ عالم فوتبال در كنار ماریو زاگالو، مربی تیم ملی فوتبال برزیل، تنها چهره ای است كه هم به عنوان بازیكن و هم به عنوان سرمربی، عنوان قهرمانی جهان را كسب كرده است.
البته بكن باوئر از یك لحاظ دیگر حتی از زاگالو نیز پیشی گرفت و آن اینكه او توانست نه تنها میزبانی جام جهانی ۲۰۰۶ را نصیب آلمان كند، بلكه با برنامه ریزی دقیق و پشتكاری درخور توجه، سهم مهمی در برگزاری موفقیت آمیز این مسابقات و همچنین بازگشتن وجهه و اعتبار از دست رفته فوتبال آلمان داشته باشد.
بكن باوئر كه در سال ۱۹۷۴ به عنوان كاپیتان تیم ملی فوتبال آلمان، هلندی ها را در دیدار فینال ۲ بر یك شكست داده و جام جهانی را در دست گرفته بود، در سال ۱۹۹۰ هم به عنوان سرمربی تیم ملی كشورش در جام جهانی ایتالیا انتقام شكست ژرمن ها از آرژانتین در فینال ۱۹۸۶ را گرفت و با پیروزی یك بر صفر تیمش در فینال، جام جهانی را به آلمان برد.
بكن باوئر و یوهان كرایف، رقیب سرسخت هلندی وی در فینال جام جهانی ۱۹۷۴همان طور كه اشاره شد، جام جهانی ،۱۹۷۴ اوج موفقیت بكن باوئر بود، بازیكنی كه در جام های جهانی ۱۹۶۶ در انگلستان و ۱۹۷۰ در مكزیك هم خوش درخشیده بود، اما از كسب عنوان محروم مانده بود. البته در جام جهانی ۱۹۶۶ در انگلستان، بكن باوئر با آلمان به عنوان نایب قهرمانی جهان دست یافته و در سال ۱۹۷۰ نیز مقام سوم را كسب كرده بود.
بسیاری از كارشناسان فوتبال دیدار نیمه نهایی آلمان مقابل ایتالیا در این دوره را بازی قرن می دانند؛ دیداری كه در وقت اضافه ۴ بر ۳ به سود ایتالیا خاتمه یافت. در این دیدار بكن باوئر كه یكی از مهره های كلیدی تیم آلمان محسوب می شد، با وجود آسیب دیدگی شدید استخوان كتف به بازی ادامه داد.این ستاره بزرگ كه از دید بسیاری ، یكی از بهترین لیبروهای تاریخ فوتبال محسوب می شود، چه در داخل میدان و چه بیرون از زمین، از نفوذ زیادی برخوردار بود و حتی نظرش را درمورد تاكتیك و تركیب تیم به مربیان اعمال می كرد.
بكن باوئر بزرگترین موفقیت های خود را در سطح باشگاهی بابایرن مونیخ جشن گرفته و در طول ۱۲ سالی كه در خدمت این باشگاه بوده، ۵ بار قهرمان بوندس لیگا، ۴ بار قهرمان جام حذفی آلمان و ۳ بار پیاپی هم قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد.او مجموعاً ۱۰۳ بازی برای تیم ملی فوتبال آلمان انجام داده و ۵۰ بار هم به عنوان كاپیتان، این تیم را هدایت كرده، اگر چه بكن باوئر بدون داشتن بازوبند كاپیتانی هم یكی از راهبران بی قید و شرط در میدان محسوب می شد و به همین خاطر به قیصر شهرت پیدا كرده است.
بكن باوئر پس از اینكه چند سالی در خدمت باشگاه كاسموس نیویورك بود و در لیگ حرفه ای آمریكا توپ زد، به آلمان بازگشت و در اوایل دهه ۸۰ میلادی در باشگاه هامبورگ به فعالیت های حرفه ای خود خاتمه داد اما همچنان به فوتبال وفادار ماند و فصل تازه ای را شروع كرد. در سال ،۱۹۸۴ بكن باوئر سرمربیگری تیم ملی فوتبال آلمان را كه دورانی بحرانی را می گذراند برعهده گرفت، البته بدون داشتن مدركی در این عرصه.
خودش هم هیچ لزومی در این نمی دید كه دوره ای را بگذراند و در جواب منتقدان دائم می گفت: «استادان دانشكده ورزش می خواهند مثلاً به من چه چیزی یاد بدهند؟!» تیم ملی فوتبال آلمان تحت سرمربیگری بكن باوئر ۲ بار پیاپی به فینال جام جهانی راه پیدا كرد: «اولین بار در سال ۱۹۸۶ در مكزیك كه آلمان ۳ بر ۲ از آرژانتین شكست خورد و دومین بار در سال ،۱۹۹۰ باز هم مقابل آرژانتین كه این بار آلمان پیروز میدان را ترك كرد و برای سومین بار عنوان قهرمانی جهان را به دست آورد.» یكی از صحنه های به یادماندنی جام جهانی ،۱۹۹۰ دقایق پس از به صدا درآمدن سوت پایان فینال و پیروزی آلمان بود.
در حالی كه بازیكنان آلمان لحظه ای آرام و قرار نداشتند و با شادی بی حسابی این پیروزی را جشن می گرفتند، بكن باوئر با چهره ای متفكر به تنهایی بر روی چمن استادیوم المپیك رم، مشغول قدم زدن بود.بكن باوئر خود درباره این تصویر خاطره انگیز سال ۱۹۹۰ می گوید: «من به شدت تحت تأثیر قرار گرفته بودم اما دوست داشتم كه در آن لحظه تنها باشم و این فصل از فعالیت خود را ببندم.
در واقع این آخرین بازی من به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال آلمان بود و آن لحظه هم به نوعی، لحظه ای بود كه می توانستم و باید از این مقام خداحافظی می كردم.»
بكن باوئر بعد از این موفقیت بزرگ، فصلی را به عنوان سرمربی باشگاه فرانسوی المپیك مارسی تجربه كرد و در اواسط دهه ۹۰ میلادی نیز دورانی را به عنوان سرمربی باشگاه پرآوازه بایرن مونیخ گذراند. كسب عنوان قهرمانی بوندس لیگا در سال ۱۹۹۴ و كسب عنوان قهرمانی جام یوفا در سال ۱۹۹۶ موفقیت های بكن باوئر در آن سال ها بوده اند.
این ستاره بزرگ، اگر چه از آن پس، دیگر به عنوان سرمربی قدم به میدان نگذاشت اما پیوندش با فوتبال همواره ادامه یافته و تنگاتنگ بوده است. سال ،۱۹۹۸ بكن باوئر به عنوان نایب رییس فدارسیون فوتبال آلمان برگزیده شد و یكی از اهداف مهمی كه او پس از انتصاب به این مقام دنبال می كرد، انتخاب شدن آلمان به عنوان میزبان برگزاری جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶ بود.
هدفی كه بكن باوئر با تلاش و پشتكار زیاد به آن دست یافت و با ایفای نقشی تعیین كننده در برگزاری موفقیت آمیز جام جهانی ،۲۰۰۶ سهمی بسزا در بازگشتن وجهه و اعتبار از دست رفته فوتبال آلمان داشت.
البته باید گفت كه با وجود موفقیت های بی شماری كه بكن باوئر در كنار میدان به عنوان سرمربی، سرپرست تیم و برنامه ریز كسب كرده، این قدرت و سلطه او به عنوان بازیكن در خود میدان بود كه لقب قیصر را برای او به ارمغان آورد و سبب شد كه او را بهترین فوتبالیست آلمان در قرن بیستم بدانند.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی