پیراهنی با مارک بحران

افشین قطبی حالا بر اساس جبر فوتبال، چهره یک شکسته خورده و ناکام را پیدا می کند. حذف شدن تنها خط تیره ای که در جدول رده بندی لیگ برتر مقابل نام پرسپولیس در ستون شکست ها قرار گرفته بود، به واسطه بعد زمانی و حادث شدن مکانی اش آنچنان بی موقع و بی جا به نظر می رسد که حتی کارنامه کامیابی های یک سرمربی مثل او را طی تمامی دیدارهای گذشته به زیر علامت سؤال می برد. آیا ناکام دانستن قطبی و شاید بهتر است بگوییم اینچنین هجوم یکباره ای به سوی سرمربی پرسپولیس عادلانه است؟!
اگر چشم بگشاییم و به خوبی به عملکرد این تازه وارد هم زبان نگاه کنیم، متوجه این واقعیت می شویم که اگر قطبی و مردانش کمی دورتر و در هفته های میانی نیم فصل اول مقابل یکی از رقیبان خود شکست می خوردند و امروز با همان تک شکست نیم فصل اول را به پایان می بردند، امروز در ستایش کامیابی سرمربی پرسپولیس و میزان نقش و توانایی او در به دست آوردن قهرمانی نیم فصل اول از جملات و ادبیاتی محترمانه و باشکوه استفاده می شد.
قلم روی کاغذ به ستایش تفکرات قطبی می چرخید و کمتر دهانی به زبان خود اجازه می داد در نکوهش اشتباهات رفتاری و فنی سرمربی پرسپولیس جمله ای به زبان آورد. سرازیر شدن سیل انتقادات شاید هم از بد اقبالی قطبی است و هم به رفتار دور از حرفه ای گری او در هفته های اخیر بازمی گردد!
آیا نباید قطبی را از دریچه های مختلف نگریست؟ صدرنشینی تیمی که طی ۴ سال اخیر، هرگز و حتی برای چند ساعت هم نتوانسته بود بر کرسی نخست بنشیند، آنچنان طی دو هفته اخیر بی ارزش نشان داده شد که انگار با مجموعه ای بحران زده روبرو هستیم.
● شکافی به سود منتقدان
طیف منتقدان افشین قطبی از روز نخست منتقد شخصی او نبودند. بیشتر حملاتی که تا هفته ها به واسطه نتایج درخشان پرسپولیس مسکوت می ماند و گهگاهی با بهانه «نچسب بودن بازی پرسپولیس» مبدل به ابزار انتقاد از وی می شد، بدون هیچ استدلال فنی و برگرفته از گرایش های شخصی بود. طیف اول منتقدان افشین قطبی را مربیانی تشکیل می دادند که از پس حضور این غریبه، جایگاه خود را در خطر می دیدند. کادر فنی اسبق تیم ملی - از سرمربی تا کمک های او - در رأس قرار گرفتند. حامیان «محمدحسن انصاری فرد» که از جدایی او از پرسپولیس منافع شخصی شان را از دست می دادند، به هر ریسمانی برای ناکام جلوه دادن وی سود بردند و البته تعداد قلیلی از منسوبان علی پروین که پرسپولیس را با وی تعریف می کردند، در ورزشگاه ها به مخالفت او برمی خاستند.
نتایج پرسپولیس، مانع بزرگی در راه علنی شدن اعتراضات بود. امیر قلعه نویی هرگز نمی توانست در پس هر پیروزی پرسپولیس دهان باز کند و از تریبون رسانه ها افشین قطبی را به سخره بگیرد. همین موانع و خطوط قرمز پیش پای سایرین هم قرار داشت. به این ترتیب، بهترین راه حل، ایجاد شکاف میان اعضای کادر فنی بود. حمید استیلی ناآگاهانه مبدل به ابزار منتقدان قطبی شد.
حمید استیلی که در حقیقت پرسپولیس را بر اساس سلایق و کمبودهایش آرایش کرده بود، آنچنان تحت تأثیر جملات تحریک آمیز اطرافیانش قرار گرفت که نتوانست ضمیر ناخودآگاه خود را کنترل کند. پچ پچ های درگوشی مربیانی که در تهران به کلاس پیشرفته مربیگری رفته بودند، حتی در صفحات روزنامه های ورزشی هم بازتاب پیدا کرد. «تو پرسپولیس را بستی، ولی موفقیت تیم را به اسم کس دیگری می نویسند!» استیلی این جمله را می شنید و مقاومت نمی کرد!
● دو رأس، هر دو تازه کار
تحرکات به رسانه ها کشید و افشین قطبی احساس تنهایی کرد. بزرگترین اشتباه او زمانی رقم خورد که به جای ائتلاف با کمک مربیان تیم اش، در نقطه مقابل آنها ایستاد. کنار گذاشتن مرزبان از مجموعه کادر فنی، مهم ترین اشتباه مردی بود که روزی در جلسه کادر فنی پس از تمرین از همین مربی اخراجی خواست با او همقسم شود در صورت کنار رفتن یکی از چهار مربی پرسپولیس، سایرین هم از این تیم کنار بروند!
جدایی مرزبان، علنی شدن اختلافات بود. افشین قطبی مهم ترین اشتباه زندگی اش روی نیمکت پرسپولیس را مرتکب شد و نکته قابل تأمل اینجا است که چرا مدیریت باشگاه در قبال این کنش ها، هیچ واکنش مدبرانه ای نشان نداد. این واقعیت که نوپا بودن رئوس کادر مدیریتی و فنی پرسپولیس در حرفه های خود یکی از مهم ترین دلایل ورود تیم به بحران است غیر قابل انکار به نظر می رسد.
حبیب کاشانی اولین تجربه مدیریت ورزشی خود را لمس می کرد و افشین قطبی پس از سال ها زندگی به عنوان نفر دوم و سوم و مشاور، در نقش سرمربی نشست. می توان هر دو را بابت صدرنشین کردن تیمی که چهار سال با مربیانی همچون پروین، سوبل، آری هان و دنیزلی هرگز به صدر جدول دست نزد، ستود اما حبیب کاشانی مدت ها قبل و زمانی که از اختلافات خاموش استیلی و قطبی و چند دسته شدن تیم اش مطلع شد می توانست به جای امضای کتیبه استعفانامه اش، راه حلی مفیدتر را برای جلوگیری از شیوع بیشتر اختلافات بیابد.

منبع : روزنامه ایران ورزشی