بحث در مورد میزبانی ۲۰۰۹ آسیا، بایدها و نبایدها

همان‌طور که می‌دانید ناصر پورعلی‌فرد، رئیس فدراسیون پرورش‌اندام و بدنسازی کشورمان در کنگره مسابقات آسیائی چین درخواست میزبانی مسابقات آسیائی سال ۲۰۰۹ را به کنفدراسیون آسیا اعلام کرد و این درخواست قبول شد. یعنی به لطف خدا اگر اتفاق عجیب و غریبی رخ ندهد کمتر از ۲ سال دیگر ما میزبان مسابقات قهرمانی پرورش اندام آسیائی خواهیم بود که در نوع خودش اتفاقی کم‌نظیر و بسیار خوشایند خواهد بود. البته به‌شرطی که برای آن همه‌جوره آماده باشیم.
برای آنکه با ملزومات چنین میزبانی مهمی آشنا شویم سراغ امیر بیات قهرمان اسبق کشور، مربی اسبق تیم ملی پرورش اندام، رئیس کمیته داوران استان تهران، داور بین‌المللی و عضو کمیته داوران کنفدراسیون آسیا رفتیم که چندین‌بار از نزدیک شاهد برگزاری مسابقات آسیائی و جهانی بوده و چندین نوبت یکی از اعضاء کمیته برگزاری فدراسیون آسیائی بوده است و به دفعات هم در عرصه‌های بین‌المللی قضاوت کرده است، رفتیم تا از تجربیات زیادی که در این رابطه دارد سئوال کنیم و جویا شویم که برای میزبانی سال ۲۰۰۹ چه اقداماتی را باید انجام دهیم و با توجه به حساسیت موضوع چه تمهیداتی را لازم است که از امروز اندیشه کنیم تا بتوانیم فردا از عملکرد خود لذت ببریم.
در ابتدا بحثی پیرامون برگزاری مسابقات با او مطرح کردیم و پس از آنهم به مسائل فنی پرداختیم چرا که به‌زعم خیلی از کارشناسان، امیر بیات دیدگاه فنی بسیار پخته و صالحی دارد و همواره بدون هیچ چشم‌داشتی دانسته‌های خود را ارائه کرده است. در ادامه گفته‌های وی را می‌خوانید.
● مبحث برگزاری مسابقه
برای میزبانی مسابقات آسیائی ۲۰۰۹ به اعتقاد من در ابتدا نیاز مبرم به تشکیل یک ستاد برگزاری داریم تا مقدمات لازم جهت مسابقه مذکور را فراهم آورند و برنامه‌ریزی‌های آن را هر چه زودتر تدوین کنند.
زمانی‌که قرار است میزبان چندین کشور باشیم لازم است از امروز در تدارک و برنامه‌ریزی مسائلی از قبیل محل اقامت، نحوه پذیرائی، رعایت اصول مهمان‌نوازی و... باشیم که به‌عقیده من لازم است تعدادی از اعضاء ستاد را در سال ۲۰۰۸ به مسابقات آسیائی و جهانی اعزام کنیم تا هر چه بهتر و بیشتر با چند و چون کارها آشنائی پیدا کنند و از نزدیک با چم و خم کار مواجه شوند.
البته فدراسیون آسیائی تیم برگزارکننده ویژه خود را برای برگزاری مسابقات اعزام خواهد کرد اما ستاد برگزاری ایران هم باید آمادگی کامل را برای چنین رویداد مهمی که بعد از جهانی مهم‌ترین رویداد آماتوری پرورش اندام به حساب می‌آید داشته باشد.
نباید فراموش کنیم که این میزبانی تجربه خیلی بزرگی است که برای همه مربیان، داوران، کادرهای اجرائی، رؤسای هیئت‌ها و... مثل یک کلاس آموزشی می‌ماند تا با نحوه برگزاری، بدن‌ها آسیائی، شیوه‌های قضاوت بین‌المللی و... آشنائی کامل پیدا کنند و این فرصت نیکو را باید غنیمت شمرد و از آن بهترین بهره را برد.
به‌عنوان مثال یکی از اقدامات خوبی که می‌توان در مسابقات مذکور انجام داد استفاده از داوران ملی به‌عنوان داورات تست است که علاوه بر تجربه برایشان افتخار بزرگی هم محسوب می‌شود چرا که داور تست یک رقابت بین‌المللی می‌شوند و آنجا می‌توانند دانسته‌های خود را محک بزنند و پس از آن می‌توانیم برای آنها دفترچه بین‌المللی صادر کنیم.
برگزارکننده‌های مسابقات داخلی می‌توانند نکات و تکنیک‌های زیادی را بیاموزند و به اعتقاد من لازم است که از هیئت پرورش اندام هر استان یک نماینده حضور داشته باشد تا از نزدیک با چگونگی برگزاری مسابقات استاندارد آشنا شوند و خود را به آن نزدیک کنند. رؤسای هیئت‌های پرورش‌ اندام کشور که همگی در جای خود محترم هستند با اینکه مدیران خوبی به‌شمار می‌آیند اما باید قبول کنند در امور فنی مسابقات هم‌چنین کم و کاستی‌هائی دارند که با دیدن مسابقات آسیائی می‌توانند آنها را برطرف سازند.
● تشکیل اردو
به‌نظر من برای این مسابقه باید از ۲۰۰۸ اردوی خود را آغاز کنیم و در ابتدا از افرادی‌که تا به‌حال اول تا سوم جهان یا اول آسیا شده‌اند بدون هیچ انتخابی دعوت کنیم تا در اردو حاضر شوند و آنها هم مثل یک سرباز وارد اردوی کشور خود شوند تا برای دفاع از حیثیت نام وطن در خدمت تیم ملی باشند. (البته ذکر یک نکته لازم است و آن اینکه مقام‌هائی حساب است که سالم و بدون دوپینگ بوده باشد.) بعد از ورود افراد فوق به اردو باید ۵ نفر نخست مسابقات کشوری را نیز به اردو دعوت کنیم تا چنانچه بعد از فیلترهائی مثل تست دوپینگ و مشکلات اخلاقی و... عده‌ای فاقد صلاحیت شدند کماکان افرادی را در اختیار داشته باشیم تا بتوانیم روی آنها کار کنیم.
● جذب پتانسیل‌های موجود
ما باید از تمام پتانسیل‌های موجود در ایران استفاده کنیم. به‌عقیده من افرادی مثل علی تبریزی، محسن یزدانی، رضا امین‌ترابی و امید پارسا را باید به هر شکل و نحوی‌که شده متقاعد و راضی کنیم تا برای سربلندی کشور خود حتی مدتی از حرفه‌ای‌بودن خود صرف‌نظر کنند و در خدمت تیم ملی باشند.
● سکان‌داری تیم ملی
متأسفانه در کشور خود مربیان درجه یکی داریم که هرگز از آنها آن‌طور که باید و شاید بهره نمی‌بریم و یا با تنگ‌نظری از فعالیت آنها جلوگیری می‌کنیم. اما وقتی بحث ملی و حیثیت پرچم به میان می‌آید همه باید اختلافات را کنار بگذارند و با هر شکلی متحد شوند تا مشکل برطرف شود.
به‌عقیده من مربی تیم ملی باید اختیار داشته باشد و در قبال آن‌هم مسئولیت برد و باخت را به گردن بگیرد. از گوشه و کنار شنیده شده که برخی از بدنسازان در اردو از مربیان حرف‌شنوی ندارند و مسائلی از این قبیل که در این‌گونه موارد باید فرد خاطی از اردو حذف شود. ولو اینکه بزرگ‌ترین پتانسیل تیم باشد. اردوی تیم ملی مثل یک پادگان است که فرمانده آن مربی است و همه اعضاء باید به او احترام بگذارند. ما مربیانی داریم که می‌توانند به‌خوبی تیم را آماده کنند و از دانش کامل و لازم هم برخوردار هستند. به‌عنوان مثال حمزه هوشمند اگر قبول کند که این مسئولیت را به‌عهده بگیرد بهترین گزینه برای مربیگری تیم ملی است به شرطی که تنها دارنده اختیار در تیم باشد و همه اعضاء اردو تحت نظر او تمرین و فعالیت کنند. ورزشکار وقتی وارد اردو شد دیگر باید تحت‌نظر مربی باشد و تمام. البته علی تبریزی علی‌رغم به‌وجود آمدن فرصت حرفه‌ای‌شدن کماکان ترجیح داده در مسابقات آماتوری شرکت کند و هم‌اکنون هم با توجه به مشکلی که کشور قطر با فدراسیون آسیائی پیدا کرده خیلی در وضعیت مستعد برای بازگشت به وطن است.
من با او در مسابقات جهانی صحبت کردم و می‌دانم که با کمال میل حاضر است در خدمت ایران و کشورش باشد و حالا فرصت بسیار خوبی است که فدراسیون نظر او را جلب کند و به‌طور رسمی از او دعوت به‌عمل آورده و حداقل احترامی که کشور بیگانه به او می‌گذاشته را برآورده سازد تا بتوانیم از این پتانسیل خارق‌العاده که متعلق به ایران است بهترین استفاده را ببریم.
دیگر افراد نامبرده از جمله محسن یزدانی، امید پارسا و رضا امین ترابی هم همگی به ایران عشق می‌ورزند و به‌نظر نمی‌آید راضی‌کردن‌شان چندان دشوار باشد و همه آنها خوب می‌دانند که پوشیدن پیراهن تیم ملی که بعضی‌ها امروز آن را دست کم گرفته‌اند می‌تواند یکی از بزرگ‌ترین افتخارات برای هر ورزشکاری باشد.
● حتی شهریار کمالی
وقتی می‌گویم از همه پتانسیل باید استفاده کنیم یعنی واقعاً هر چه در چنته داریم باید به‌کار بگیریم. میزبانی آسیائی یکی از مغتنم‌ترین فرصت‌ها برای رقم‌زدن نتاجی فراموش‌نشدنی است. حتی به اعتقاد من فدراسیون می‌تواند با شهریار کمالی که اصلیت ایرانی دراد ارتباط برقرار کرده و از دانش او استفاده کند و این‌کار دشواری نخواهد بود. حتی اگر لازم باشد برای او حقوقی در نظر بگیرند بهتر است چنین حرکتی را انجام دهند.

منبع : مجله دانش ورزش