جمع اضداد

معادله قهرمانی، با بهره گیری از فرمول های ریاضی ساده تر حل می شود. اسپانیا برای فتح جام به طور متوسط ۲ گل در هر بازی زد. از این حیث باید هلند تیم پیشگام تری می شد. آنها ۵/۲ گل در هر بازی زده بودند اما حساب ساده بود. اسپانیا طی ۶ بازی فقط ۳ گل خورد.متوسط نیم گل در هر بازی. هلند با دریافت متوسط یک گل در هر بازی فقط به یک چهارم نهایی رسید. اگر به آمار فرانسه و چک نگاه کنیم، می بینیم که آنها نیز کم گل خوردند اما در مقابل آمار خوبی از جهت گل زده نیز نداشتند. صحنه مسابقات یورو ،۲۰۰۸ صحنه جالب از جمع اضداد بود. اشاره به نکاتی چند از تضادهای ایجاد شده، می تواند پاسخگوی سؤالات و در نتیجه ایجاد نگرش های جدید، در جهت پیشرفت باشد. جام ملت ها، قهرمان خود را شناخت اما برای همه ما درس های آن می تواند باقی بماند. صحنه این جام حداقل تا شروع رقابتی تأثیرگزار در سطح حرفه ای و بین المللی باز خواهد ماند. آراگونز می دانست در هر صورت، برای او دیگر تیمی به نام تیم ملی اسپانیا وجود نخواهد داشت. این را اسکولاری و فان باستن نیز می دانستند. آنها چگونه به خانه رفتند و آراگونز با چه نوع تفکری در جام ماند.
او پیرترین مربی قهرمان همه ادوار شد. در جام قبلی نیز اتوری هاگل این لقب را به دست آورد. دونادونی جوان، تیم پرمایه ایتالیا را تا یک چهارم پیش آورد و بلیچ جوان تر همین کار را با یکی از بهترین تیم های کرواسی کرد. این قیاس نیز، حاصل تضادی است که می تواند، سرنوشت ساز باشد. در درس تکنیک، اسپانیا شاگرد اول شد. ماتادورها از تکنیک گذشتند تا به مهارت برسند. تکنیک سرپوشی بر همه کمبودها بود اما این شگرد و مهارت را تیم های پر پتانسیل آلمان و ترکیه نداشتند. سرانجام آنها متوقف شدند. در بحث تاکتیک آلمان ها طبق انتظار پیشروی نمودند. هر چند آنها در بازی پایانی، هیچ گاه تیم تاکتیکی نشان ندادند اما حضور این تیم با ضعف های پرشمار در این مرحله، می تواند نمره خوبی داشته باشد. در این مقوله باید دنبال فرانسه بگردیم.
تیمی که تهی از تاکتیک با تفکرات بچگانه و جنون آسای دومنش. در تنوع اجرایی سیستم های فوتبال نیز، اسپانیا حرف اول آخر را زد. آنها با سیستم های مختلفی در این مسابقات آرایش یافتند. سیستم پایه، استفاده از دفاع ۴ نفره خطی بود اما در یک سوم میانی و حمله قهرمانان جام، آرایش های گوناگونی داشتند. تیمی که با (۳-۳-۴) شروع کرد با (۲-۱-۳-۴) ادامه داد و با (۱-۴-۱-۴) قهرمان شد. آلمان نیز در این زمینه، تنوع دلپذیری داشت اما یونان، چک و فرانسه از قهرمانان و مدعیان قبلی، با یک سیستم بسته و غیر قابل انعطاف، ره به جایی نبردند. سرعت درس اصلی و جدید، جام ملت ها بود. آنان که سریعتر بودند به سرانجام مقصود رسیدند. تورس مقابل «لام» یک گام جلو افتاد. هلند با این حربه تماشاگران را به وجد آورد و خاطره خوبی همچون روسیه از خود باقی گذاشت. آنها تیم های سرعتی جام بودند اما آلمان در حساس ترین لحظه جا ماند و پیشتر از آنها، تیم های زیادی بودند که مجبور به ترک جام شدند. در آغاز استراتژی تمامی تیم ها فتح جام بود. شاید از این حیث همه تیم ها صاحب ایده و استراتژی مشترکی بودند اما روشن بینی و انتخاب استراتژی مناسب تر، ۲ تیم حرفه ای تر را به فینال برد. موضوع اصلی در واقع بحث پیاده نمودن ایده و استراتژی وضع شده بود.
ایده ای که اجرایی شدن آن به مغزهای فعال تر، فکرهای بازتر و نیروی انسانی ماهر و کارآمد نیاز داشت. حفظ نظم در تیم بازی و حفظ نظم رختکن و اردو نیز شرایط متفاوتی در بین تیم ها داشت در این مقوله پرتغال همه چیز خود را یکجا و یکسان از دست داد. همان طور که آلمان این شرایط را در فینال تجربه نکرد اما اسپانیا و سپس هلند و حتی روسیه تیم های منظم و بهتری در این زمینه بودند. پاس- پاس صحیح. مقایسه ژاوی و فرینگس و در نتیجه قهرمانی اسپانیا. ژاوی مرد برتر جام شد. او به طور مطلق در هر مسابقه ۹۰ درصد پاس صحیح می داد. ۸۹ درصد پاس های او در فینال سالم بود. حتی پاس های ریسکی این بازیکن به سرانجام می رسید. وقتی به یاد اشتباهات متعدد و مکرر فرینگس و حتی بالاک در فینال می افتیم، حاضریم جام را صدبار دیگر تقدیم اسپانیا نماییم. تیمی که به طور متوسط ۶/۵۴ درصد مالکیت توپ را در تمامی مسابقاتش تجربه کرد. میانگین ۳۰۴ پاس نیز آمار خوبی برای این تیم بود.
شوت- بازی روسیه مقابل هلند. در این مسابقه و در پایان آن یک رکورد جهانی ثبت شد. ۵۴ شوت در ۹۰ دقیقه. بازی فینال فقط شاهد ۱۸ شوت بود.
آیا روی آوری مطلق به این تاکتیک فردی، تأثیری سرنوشت ساز دارد. حداقل اینکه آمار، مؤکد این باور نیست! و سرانجام روحیه قهرمانی. غیرممکن است دوباره جامی شروع شود. مانند تمامی جام های پایان یافته. اسپانیا و آلمان در آن جام ها حاضر باشند و از این ۲ تیم به عنوان مدعیان قهرمانی نام برده نشود اما نماد آلمان بالاک بود که تاکنون هیچ فینالی چه در رده باشگاهی و چه در رده ملی را نبرده است. مقایسه او با کاسیاس، ژاوی، پویول، مارچنا، تورس و اینی یستا نیز می تواند جالب باشد. بازیکنانی که به طور مطلق قهرمان تمامی رده های سنی در رقابت های ملی و باشگاهی بوده اند به طور حتم ایتالیا و هلند نیز به لحاظ تیمی صاحب این روحیه بودند اما مربیان آنها بر روی نیمکت این شور را به نمایش نمی گذاشتند در جهت عکس تیم روسیه با هیدینک بود. مردی که عطش قهرمانی داشت اما عناصر انسانی او قهرمانی را باور نداشتند.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی