بررسی میزان شیوع تومور کارسینویید در نمونه های آپاندکتومی بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

تومور کارسینویید شایعترین تومور آپاندیس و از منشا سلولهای نوروآندوکرین میباشد. ۸۰% موارد این تومور در دستگاه گوارش است و برطبق برخی گزارشها شایعترین محل پیدایش آن آپاندیس قلمداد گردیده است. این نئوپلاسم در ۰.۳ تا ۰.۵% نمونه های آپاندکتومی یافت میگردد. سن متوسط در زمان تشخیص ۳۰ سال و نئوپلاسم در زنان شایعتر از مردان است. احتمال وقوع متاستاز در تومورهای کارسینویید ارتباط مستقیم با اندازه نئوپلاسم دارد، به طوری که در ضایعات با قطر کمتر از یک سانتیمتر احتمال متاستاز نادر است. تهاجم به مزوآپاندیس پیش آگهی را تغییر نخواهد داد. مطالعه حاضر به روش توصیفی جهت بررسی شیوع تومور کارسینویید بر روی ۷۴۴۷ نمونه آپاندکتومی در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شده است. در این مطالعه شیوع تومور کارسینویید ۰.۲۴% در نمونه های آپاندکتومی میباشد. سن متوسط بروز علایم ۳۱ سال و شیوع در زنان ۵/۲ در هزار و در مردان ۳/۲ در هزار گردید. تومور با انسداد مجرا میتواند آپاندیسیت حاد ایجاد نماید و اکثرا به طور اتفاقی در حین امتحان بافت شناختی (هیستولوژیک) یافت میگردد. بنابراین، امتحان آپاندیس در کلیه موارد آپاندکتومی از این نظر الزامی است. آنچه مشکل آفرین است مسایل درمانی و تصمیم گیری بعدی در مورد ادامه درمان به لحاظ امکان بدخیمی این تومور میباشد.

پروانه وصال
شیفته وحیدی
حسین احمدیان مقدم

منبع : پایگاه اطلاعات علمی