از سوراخ کردن گوش تا ایدز و هپاتیت

● گوشتان را نبُرند!
این روزها مد شده است که برخی از خانم‌ها، به جای یک سوراخ و یک گوشواره، چند سوراخ در گوش‌شان ایجاد می‌کنند و چند گوشواره را به آن می‌آویزند. از نظر بعضی‌ها هم این مدل سوراخ‌کردن گوش زیباتر است و شیک‌تر و به‌روزتر به‌نظر می‌آید ولی پزشکان نظر دیگری دارند. سوارخ‌کردن لاله گوش خطرناک است و بهترین مکان برای سوراخ کردن گوش همان نرمه گوش است. اگر شما دوست دارید گوش خودتان و یا دختر کوچولویتان را سوراخ کنید و بتوانید چند تا گوشواره زیبا به گوشتان بیاویزید، توصیه‌های ما را پیش از سوراخ‌کردن گوشتان بخوانید.
نرمه گوش که همان قسمت پایینی گوش‌ است، جایی است که برای سوراخ‌کردن نشانه می‌رود تا لحظاتی بعد یک جفت گوشواره طلا در آن برق بزند. این ناحیه یکی از بهترین نواحی بدن برای آویزان‌کردن آویز و گوشواره است. در این میان بسیاری از مادران که صاحب یک دختر کوچولو می‌شوند وقتی کودک کمی بزرگ‌تر می‌شود به فکر می‌افتند که گوش کودک را سوراخ کنند. در کشور ما، مرسوم است که این کار در سنین کودکی انجام شود. پیش از این وسایل مدرن امروزی وجود نداشت و با استفاده از نخ و سوزن، گوش دختربچه خانواده را سوراخ می‌کردند.
ولی این روزها مادران کمتر گوش دختربچه‌شان را در خانه سوراخ می‌کنند. برای سوراخ‌کردن گوش کودکان بهتر است مراکز درمانی مجاز را که از استریل بودن وسایل و تجهیزات آن مطمئن هستید، انتخاب کنید زیرا امکان انتقال هپاتیت، ایدز و کزاز با وسایل آلوده وجود دارد. نکته دیگری که نباید فراموش کنید، این است که پیش از سوراخ‌کردن گوش کودکتان او را حتما نزد پزشک ببرید و از او راهنمایی‌های لازم را بگیرید. سوراخ‌کردن گوش در شرایط استریل در مجموع عملی‌ کم‌خطر است اما در مورد بعضی از افراد که مستعد عفونت هستند مانند بیماران دیابتی یا افرادی که کورتون مصرف می‌کنند یا افرادی که بیماری‌هایی دارند که خونشان به راحتی منعقد نمی‌شود و احتمال خون‌ریزی در آنها بالا است یا افرادی که داروهای ضد انعقاد خون مصرف می‌کنند، ممکن است دردسرساز شود و بهتر است پزشک در این موارد نظارت دقیق داشته باشد.
● گاهی هم دردسر
سوراخ‌کردن گوش هم مانند هر عمل دیگری عوارضی به دنبال دارد. این عوارض به شرایط بدنی شما و یا دخترتان بستگی دارد که دچار این عوارض بشوید یا نه. مهم‌ترین عارضه سوراخ‌کردن گوش عفونت است. البته اگر شما لاله گوش را پیش از سوراخ‌کردن گوش ضدعفونی کنید و در روزهای پس از سوراخ‌کردن گوش هم مرتب گوش را ضدعفونی کنید، به طور معمول گوش عفونت نمی‌کند. عارضه بعدی، حساسیت به فلز گوشواره است؛ بیشتر افراد به طلا حساسیت ندارند بنابراین اگر شما جزو این خیلی از افراد باشید، دیگر مشکلی پیش نخواهد آمد. گاهی هم یک بافت برجسته در ناحیه نرمه گوش ایجاد می‌شود. یکی دیگر از عوارض سوراخ‌کردن گوش، پارگی نرمه گوش است که در اثر آویزان کردن گوشواره‌های سنگین و یا کشیدن گوشواره به وسیله خود کودک ایجاد می‌شود.
● چند سوراخ؛ چند گوشواره
تازگی‌ها مد شده است که خانم‌ها علاوه بر سوراخ‌کردن نرمه گوش، چند سوراخ در بخش‌های دیگر لاله گوش و حتی بخش غضروفی آن ایجاد می‌کنند و چند گوشواره را به آن می‌آویزند. شاید این روش سوراخ‌کردن گوش و آویختن آویز از نظر بعضی‌ها زیبا باشد ولی خطرناک است. نباید بخش غضروفی بالای گوش را سوراخ کرد. چون در این ناحیه رگ خونی وجود ندارد و در نتیجه التهاب اطراف سوراخ ایجاد شده دیرتر بهبود پیدا می‌کند و احتمال ایجاد عفونت در اولین ماه‌های پس از سوراخ‌کردن گوش وجود دارد. فراموش نکنید که بهتر است فصل‌های سرد سال مانند پاییز و زمستان را برای سوراخ‌کردن گوش انتخاب کنید چون احتمال عفونت گوش پس از سوراخ‌کردن در ماه‌های گرم سال، بیشتر است. اگر هم قصد داریدگوش‌تان را سوراخ کنید فقط بخش نرمه گوش را سوراخ کنید و از سوراخ‌کردن لاله گوش صرف‌نظر کنید.
● توصیه‌های انجمن بیماری‌های کودکان
آکادمی بیماری‌های کودکان آمریکا برای پیشگیری از عفونت و سایر عوارض پس از سوراخ‌کردن گوش، توصیه‌های جالبی برای همه والدین دارد. این توصیه‌‌ها در سراسر کشور‌های دنیا مورد توجه والدین قرار گرفته و اگر به طور دقیق آنها را رعایت کنید، می‌توانید مطمئن باشید که پس از سوراخ‌کردن گوش فرزندتان مشکلی برای او پیش نخواهد آمد.
▪ کودکتان را برای سوراخ‌کردن گوش، نزد پزشک، پرستار یا تکنسین باتجربه در این کار ببرید: با این حساب سوراخ‌کردن‌های گوش در خانه با سوزن و نخ و به وسیله مادربزرگ‌ و یا یکی از اطرافیان کودک کاملا غیربهداشتی است.
▪ گوش پیش از سوراخ‌کردن باید با الکل یا محلول‌های مشابه کاملا ضدعفونی شود: اگر شما کودکتان را به یکی از مراکز بهداشتی برای سوراخ‌کردن گوش ببرید، کارکنان این مراکز این مواد ضدعفونی‌کننده را با غلظت مناسب پیش از سوراخ‌کردن گوش کودک مورد استفاده قرار می‌دهند.
▪ بهتر است در ابتدا از گوشواره‌های طلای ساده استفاده کنید تا از احتمال بروز واکنش حساسیتی کاسته شود: این گوشواره‌های طلای ساده، اغلب میخی شکل هستند و می‌توانید آنها را از طلافروشی‌ها تهیه کنید. بنابراین انواع گوشواره‌های میخی و نگین‌دار، که در محل سوراخ‌کردن گوش فروخته می‌شوند و اغلب از فلزات بدل ساخته شده‌اند برای استفاده بلافاصله پس از سوراخ کردن گوش کودک مناسب نیستند.
ـ دکتر میرنژاد: سوراخ کردن گوش باید تحت شرایط استریل باشد
دکتر رضا میرنژاد، متخصص میکروب‌شناسی و استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران می‌گوید: «سوراخ‌کردن گوش با سوزن‌های معمولی که اغلب در منازل انجام می‌شود، می‌تواند سبب انتقال عفونت‌های خطرناک مانند هپاتیت B و C و ایدز شود. به همین دلیل سوراخ‌کردن گوش که اغلب برای تزئین گوش با گوشواره به کار می‌رود، باید به وسیله دستگاه‌های مخصوص و با رعایت اصول بهداشتی و نکات استریل دستگاه، انجام گیرد.»
● ۶ فرمان پس از سوراخ کردن گوش
۱) نرمه گوش پاره نشود: گاهی پس از سوراخ‌کردن گوش، در اثر تصادف رانندگی، زمین خوردن، ورزش‌های پر زد و خورد و یا کشیده‌شدن گوشواره طی یک بازی کودکانه، نرمه گوش پاره می‌شود. اگر چنین اتفاقی برای شما پیش آمد سریع به پزشک مراجعه کنید، پزشک نرمه گوش شما را بخیه می‌زند. خیالتان آسوده باشد که تا سه ماه دیگر، گوش دوباره ترمیم می‌شود و می‌توانید دوباره نرمه گوشتان را سوراخ کنید.
۲ )طلا، نقره یا نخ استفاده کنید: این دیگر به بدن شما بستگی دارد که به کدام‌یک از این مواد حساسیت داشته باشید. اگر به نیکل گوشواره حساسیت داشتید گوشواره بدل را با گوشواره طلا جایگزین کنید. اگر به طلا هم حساسیت داشتید، مدتی گوشواره را از گوشتان خارج کنید و به جای آن یک نخ بخیه را در سوراخ گوشتان گره بزنید.
۳) کوچولوها مراقب باشند: اگر شما گوش دختربچه خردسالتان را سوراخ کرده‌اید، حتما گوشواره‌ای بخرید که قفل گوشواره محکم باشد و کودک نتواند آن را خودش باز و بسته کرده و از گوشش خارج کند. گاهی برخی از کودکان خردسال گوشواره را از گوش خارج کرده و می‌بلعند و دچار خفگی می‌شوند.
۴) ورزش و بازی؛ بدون گوشواره: هنگام ورزش و بازی بهتر است گوشواره‌های با آویز بلند از گوش دختربچه‌ها خارج شوند چون گاهی به‌طور سهوی به وسیله هم‌سالانشان کشیده و موجب پارگی نرمه گوش کودک می‌شوند.
۵ )هنگام خواب، گوشواره را بیرون بیاورید: اگر گوشواره شما آویز بلندی دارد و یا بخش نوک تیزی دارد که هنگام خواب شما را اذیت می‌کند، باید گوشواره را هنگام خواب از گوشتان خارج کنید زیرا این نواحی نوک تیز ممکن است زخم‌‌های فشاری یا آزردگی پوستی پشت لاله گوش را ایجاد کنند.
۶ ) پس از سوراخ‌کردن گوش، مراقبت کنید: پس از سوراخ‌کردن گوش محل را با یک حوله گرم و مرطوب کمپرس کنید و در صورت نیاز از یک پماد آنتی‌بیوتیک بدون نسخه و یا آنتی‌بیوتیکی که پزشک تجویز می‌کند، استفاده کنید.

منبع : روزنامه سلامت