فرم‌ها و دست‌نوشته‌های چوی ‌لی ‌فوت‌ کونگ ‌فو

اگرچه چوی‌لی‌فوت‌کونگ‌فو به‌عنوان سیستمی جنوبی شناخته می‌شود ولی در هر دو بخش جنوبی و شمالی ریشه دارد. بنیان‌گذار این سیستم، چان هئونگ، سه معلم داشت، دو تا از جنوب و یکی از شمال. چوی لی‌فوت یکی از سبک‌های کونگ‌فو است که تحت تأثیر کونگ‌فوی چینی شمالی و جنوبی بوده و فنون سبک جنوب را با حرکات سریع پای هنرهای رزمی شمال چین می‌آمیزد.
چوی لی‌فوت توسط چان هئونگ بنا نهاده شد کسی که خود در آن دوره یک رزمی‌کار شناخته می‌شد. دوره هنرهای رزمی او از سن هفت سالگی شروع شده زمانی که رفت تا با عموی خود چان یوئن‌وو که خود بوکسور مشهوری از معبد شائولین فوجیان چین بود، زندگی کند. چان هئونگ هنر کونگ‌فوی شائولین را از چان یوئن‌وو آموخت و در سن ۱۵ سالگی توانست مهارت خوبی کسب کرده و تمام مبارزان در روستاهای اطراف را شکست دهد.
زمانی که به سن ۱۷ سالگی رسید، چان هئونگ آماده اجرای مهارت‌های رزمی بیشتر بود. بنابراین چان یوئن‌وو او را به لی‌یائوسان، همان همکلاسی ارشد یوئن‌وو در معبد شائولین جنوبی معرفی کرد. چان هئونگ چهار سال دیگر هم به تمرینات خود زیر نظر دقیق لی‌یائوسان ادامه داد.
بعد از گذشت چهار سال به خوبی نشان داد که چان هئونگ آماده رفتن به سطوح بالاتر است. وقتی که فقط ده سال داشته به سطوحی از مهارت رسید که یوئن‌وو و لی‌یائوسان این سطح را در سن ۲۰ سالگی به‌دست آورده بودند. پتانسیل این مرد جوان به‌قدری زیاد بود که لی‌یائوسان او را به راهبی از شائولین به نام چوی فوک در منطقه کوهستانی لائوفو زندگی معرفی نمود. وی بهترین معلم چان هئونگ بود. وقتی که چان هئونگ ۲۹ ساله بود، راهب چوی فوک را ترک کرد و به روستای خود بازگشت. جائی‌که دو سال بعد را در آن‌جا صرف کرد و تمام فنونی را که آموخته بود تمرین و مرور کرد. چان هئونگ سیستم جدیدی را تحت عنوان کونگ‌فو پایه‌ریزی کرد.
در سال ۱۸۳۶، رسماً سیستم چوی‌ لی‌فوت را به احترام دو مربی اصلی خود تأسیس کرد. نام دو مربی او چوی فوک و لی یائوسان بود و کلمه فوت هم از زبان چینی به معنای بوداست تا ارادت خود را به عموی خود چان یوئن‌وو و ریشه‌های شائولین در این سیستم نشان دهد.
علت این‌که سیستم چوی لی‌فوت بسیاری از فرم‌های کونگ‌فو را دارا می‌باشد این است که چان هئونگ این فرم‌ها را از سه مربی ماهر شائولین آموخته بود. هریک از مربی‌های او فرم‌های سنتی زیادی می‌دانستند و خود چان هئونگ بسیاری از فرم‌های آموزشی و مبارزه را با تجربه شخصی خود و سال‌ها تمرین و ممارست به‌دست آورده بود.
ضمناً فرم‌های زیادی را هم برای هنرجویان مختلف طراحی کرد که اشکال و توانمندی‌های فیزیکی مختلفی دارند. فرم‌های کونگ‌فوی او در یادداشت‌هائی ثبت شدند که در اختیار نزدیک‌ترین هنرجویانش قرار گرفتند.
معلم دوم چوی لی‌فوت، دکتر هویوئن چو بود. هو ۲۰ سال از عمر خود را تحت نظر نوهٔ بنیان‌گذار این سبک صرف مطالعه چوی لی‌فوت نمود. نام نوه بنیان‌گذار چان لییوچی است. کار سخت و آموزش هدفمند یوئن چو باعث شد تا سیستم فکر و روح چان ییوچی را دریافت نماید. وی یادداشت‌های فرم سنتی کینگ‌ موئی را از سوی بنیان‌گذار آن دریافت کرد. معلم سوم چوی لی‌فوت من، تحت عنوان ونگ‌گونگ یادداشت‌های سبک سنتی را از چان چئونگ مو، چان ین به ارث برد که این یادداشت‌ها را از پیرترین پسر بنیان‌گذار یعنی چان آن ـ پک دریافت کرده بودند.
آموزش وی در مورد چوی لی‌فوت دارای کامل‌ترین سیستم آموزشی فرم‌های سنتی امروز بود.
در سال ۱۹۷۸ کار ترجمه یادداشت‌ها را به زبان انگلیسی شروع کردم. از روی همین ترجمه‌های انگلیسی، دانش‌آموزان من را به زبان‌های اسپانیائی، فرانسه، ایتالیائی، لهستانی، آلمانی، مجارستانی و بسیاری از زبان‌های دیگر ترجمه کردند. با ترجمه یادداشت‌های فرم کینگ‌موئی و کونگ‌چاو به انگلیسی، یادداشت‌های فرم شاخهٔ فرعی فوت‌سان را نیز ترجمه کردم. یادداشت‌هائی که از لائو بون و عموهای خودم در هنگ‌کنگ دریافت نمودم.

به قلم: داک ـ فای ونگ

منبع : ماهنامه دنیای کاراته