با غذاهای چرب و شور مخالفم!

محمد مایلی کهن بی‌تردید تنها سرمربی تیم ملی ایران و چه بسا تنها سرمربی فوتبال جهان باشد که عمر سرمربیگری‌اش کمتر از ۱۴ روز بود و جالب‌تر اینکه در این مدت حتی یک بار هم، تیم ملی را رهبری نکرد! او که طی هفته‌های اخیر، بارها تیتر یک خیلی از روزنامه‌های ورزشی را به خودش اختصاص داد، دل خونی از فوتبال ایران دارد و از تماشاگران، خبرنگاران ورزشی و خیلی از اهالی فوتبال گلایه‌مند است. هفته‌نامه سلامت گفتگویی را با وی ترتیب داده است که می‌خوانید...
▪ چه طور شد که این قدر سریع از سرمربیگری تیم ملی استعفا دادید؟
ـ برنامه‌های زیادی را برای تیم ملی داشتم و می‌خواستم با استفاده از تجربیات خود و دیگر مربیان سرشناس این رشته راه را برای اعزام تیم ملی به رقابت‌های جام جهانی هموار کنم اما حاشیه‌ها از دیدار فوتبال تیم سایپا و استقلال تهران در دیدارهای لیگ برتر شروع شد.
▪ در این دیدار چه اتفاقی افتاد؟
ـ من نمی دانم گناه من یا تیم فوتبال سایپا چه بود که این طور هدف توهین و ناسزاهای تماشاگران فوتبال قرار گرفتیم. تیم من در این دیدار بسیار جوانمردانه بازی کرد و اصلا به فکر تلف کردن وقت یا تحریک کردن تماشاگران نبود اما متاسفانه آن‌قدر توهین کردن به مربی و پیشکسوت در این رشته ورزشی راحت است که هر کس به خودش اجازه می‌دهد هرچه دلش می‌خواهد بگوید.
▪ بعد از استعفا از سرمربیگری تیم ملی چه برنامه‌ای دارید؟
ـ من قرارداد ۱۸ ماهه با باشگاه فرهنگی ورزشی سایپا دارم و با توجه به پایان دیدارهای لیگ برتر تا فصل آتی استراحت می‌کنم و سعی می‌کنم خود را از این همه حواشی که برایم ایجاد شده دور کنم. قطعا بعد از استراحت کوتاه دوباره به صحنه باز می‌گردم تا تیمم را برای حضور پرقدرت در فصل آتی آماده کنم. به همین منظور در نظر دارم از روان‌شناسان ورزشی استفاده کنم تا سایپا هم از نظر جسمانی و هم به لحاظ روحی با آمادگی کامل راهی مصاف با دیگر تیم‌ها شود.
▪ در مورد استفاده از روانشناس بیشتر توضیح می‌دهید؟
ـ قصد داشتم برای آماده کردن تیم ملی از یک روانشناس ورزشی استفاده کنم. یک فوتبالیست در شرایطی می‌تواند بازی تماشایی را به نمایش بگذارد که تمرینات فشرده‌ای را در برنامه داشته و از هر گونه مسایل روحی به دور باشد. الحمدلله تنها چیزی که در تیم فوتبال ایران به چشم می‌خورد، حاشیه و مشکلات روحی روانی است. به نظرم آماده کردن ورزشکار از نظر روحی به مراتب مهم‌تر از مهیا کردنش از لحاظ جسمی است.
▪ یعنی ورزشکاران از نظر روحی روانی با مشکل مواجه هستند؟
ـ نمی‌دانم چه بگویم. به نظر شما فوتبالیستی که در زمین چمن به هم تیمی، مربی، داور و بازیکنان حریف فحش و ناسزا می‌گوید و یا یک مرتبه شروع به پرخاشگری و دعوا می‌کند، مساله ذهنی آزارش نمی‌دهد؟ یا همین تماشاگران که برای دیدن بازی از صبح زود در استادیوم ورزشی منتظر می‌مانند و حتی برخی از آنها از شهرستان به تهران سفر می‌کنند اما درست زمانی که باید تیمشان را تشویق کنند شروع به پرتاب ترقه و ناسزاگویی به تیم حریف می‌کنند ناراحتی روانی ندارند؟
▪ چه راه‌حلی پیشنهاد می‌کنید؟
ـ باید فرهنگ‌سازی درست و اصولی شود. امروز فرق فوتبال ایران با دنیا از زمین تا آسمان است. ضمن اینکه چه اشکالی دارد ما از روان‌شناس و روان‌پزشک استفاده کنیم. مگر هر کسی با روان‌شناس مشاوره کرد دیوانه است؟! خود من به شخصه برخی مواقع به خاطر استرس‌ها و اضطراب‌هایی که با آنها مواجه می‌شوم دغدغه‌های ذهنی زیادی دارم و در این مواقع صحبت کردن با یک مشاور بهتر از هر دوست دیگری است.
▪ چه قدر به سلامت خودتان اهمیت می‌دهید؟
ـ به اعتقاد من سلامتی یک نعمت خدادادی است و هر کسی موظف است از آن مراقبت کند. به همین خاطر من تغذیه و دور بودن از مسایل روحی برایم بسیار اهمیت دارد. اصلا یکی از دلایل من برای استعفا از مربیگری تیم ملی حفظ سلامتی‌ام بود چون احساس می‌کردم درگیر شدن با این همه مشکلات روحی به من آسیب می‌رساند.
▪ چه اصولی را در تغذیه رعایت می‌کنید؟
ـ قطعا از میوه و سبزی تازه استفاده می‌کنم. مخالف سر سخت غذاهای چرب و شور هستم و در روز حداقل دو لیوان شیر می‌نوشم. ضمن اینکه ورزش یکی از قسمت‌های بسیار پررنگ زندگی‌ام به شمار می‌رود.

افسانه حسن‌زاده

منبع : روزنامه سلامت