خوشحالی برای افشین قطبی

پرسپولیس با گل دقیقه ۹۶ به قهرمانی رسید که برای اولین بار بود نگارنده برای یک تیم فوتبال تا این حد خوشحال است. اما من برای پرسپولیس خوشحال نیستم . من برای هوادار بی شمارش که شادی آنها روح جامعه را به تجلی می کشاند خوشحالی ندارم که بکنم . من برای کریم باقری که تنها ستاره ای هست که اصالتش را فراموش نکرده ندای شادی ندارم . من برای بازیکنان که خودشان را تافته جدا بافته می دانند خوشحال نیستم و می دانم که استحقاقش را هم ندارند . من برای فردی خوشحالم که قائده فوتبال را در این مملکت تغییر داد . با گفتارش با کردارش با احساساتش به همه فوتبالدوستان درس داد که می توان از یک زاویه دیگری هم به فوتبال نگاه کرد . این انسان با فرهنگ و بامنش کسی نیست جز افشین قطبی . او به وعده اش برای قهرمانی پرسپولیس عمل کرد . افشین قطبی راه صدساله را یک شبه رفت و به خوبی می دانست که چگونه کاری را انجام دهد که دیگران را مجذوب خودش بکند .
افشین قطبی دارای ویژگی های بسیار خوبی بود که همه آنها ویژگی ها یک درسی هست برای همه آنهایی که فوتبال را حرفه ای دنبال می کنند . سر تر از همه آن ویژگی های خوب در صداقت محدود می شود . افشین قطبی مربی بود که صداقت را چاشنی کارش کرده بود . به همه درس داد که می توان با صداقت حرف زد اما جنجالی به پا نشود می توان حرفهایی توام با صداقت زد اما وارد حاشیه نشد . می توان صداقت را مورد الویت قرار داد اما بازیچه رسانه های زرد نشد . افشین قطبی سرآمد ویژگی های مثبت است که همین خوبی ها و مثبت اندیشی ها هست که او را در مواقع بازنده همچنان محبوب نگه داشت .آن هم در جامعه ای که با باختن رابطه خوبی ندارد . اما چه شده است که افشین قطبی به اینچنین محبوبیتی رسید . این شاید به قول امیر قادری منتقد سینمایی یک پیشرفتی است برای مردم که همه چیز را درک می کنند .
این محبوبیت قطبی که با قهرمانی در مسابقات لیگ برتر کامل تر شده است برگرفته از بسیاری موضوعات و ویژگی هایی هست که به افشین قطبی بر می گردد. یکی از آن ویژگی هایی که حیف است به آن اشاره نکنم روحیه افشین قطبی هست که به دیگران انرژی و روحیه تزریق می کند . افشین همیشه با امید حرف می زد حتی در شرایطی بسیار سخت ( همانندباخت افتضاح آور به تیم استقلال اهواز ) روحیه اش را نباخت و با این امید ادامه داد و این امیدواری را به راحتی هم هیچ وقت روحیه اش را نباخت . و با امید ادامه داد و این امیدواری را به راحتی هم به سمت هواداران و بازیکنان برد و انتقال داد و یکی از همین ویژگی ها بود که او را نزد کارشناسان و منتقدان محبوب ساخت که باخت هاو مساوی در مردم تاثیری نداشت . آنها عاشق قطبی بودند و هستند . آنها فقط می خواستند شادی های بعد از گل او را نظاره گر باشند . آنها دوست دارند که احساسات قطبی را بارها ببیند آنها فقط می خواستند که عبارت (( دل شیر )) برایشان تکرار شود که با آن عبارت ساعت ها کیف کنند .
یک نوع تمایزی بین افشین قطبی و سایر اشخاص محبوب ورزش وجود دارد و همین تمایز باعث شده است که روشنفکران هم به سمت افشین قطبی حرکت کنند و در باب او سخن بگویند . این بار قطبی قائده دیگری را برای محبوبیت تعریف کرد . او نه حرفهای بامزه زد نه با لوطی حرف زد نه قهرمانی های متعدد به دست آورده و نه حرفهای عجیب غریب زد و نه جنجالی به پا کرد و نه حاشیه ای درست کرد و نه گل های حماسی زد و خیلی از نه های دیگر که اشاره کردن به آن در این مقال نمی گنجد . بلکه او با این تمایز یک تعریف جدیدی به جامعه ما داد که می شود بدون این موارد به محبوبیت رسید . قطبی به همه با رفتارهایش با صداقتش درس دیگری داد که می توان در نگاه بیننده های میلیونی احساسات را نشان داد و در کنار این احساسات عقل و هوش آدمیت از بین نرفته نرود .
اما چرا فقط برای افشین قطبی خوشحالم . چون او یک الگوی دیگر و به صورت واقعی را به این جامعه نشان داد . الگویی که شخصیت و فرهنگ و کرامت و گفتار خوب و احساسات دلنشین دارد .هر الگویی ضعف هایی داشت و دارد اما افشین قطبی با این بازخوردی که از خود نشان داد به معنای واقعی یک الگوست . و جامعه ما به این الگو نیاز دارد و امیدوارم این الگو در جامعه بیش از بیش ترویج یابد و همچنان او زندگی در ایران را انتخاب کند و ما هم از این الگو در جهت رشد این فوتبال استفاده کنیم . او را باید از شهریارها از سلطان ها و از ژانرال های فوتبال جدا کرد . امپراطور یک طرف بقیه هم یک طرف.

احسان ولی زاده