پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا
نگاه به تاریخ در فضای انتزاعی
برای بررسی و تحقیق پیرامون هر موضوعی شناخت شرایط زمانی و مكانی آن مسئله شرط اول و لازم این بررسی است، مع الاسف بیشتر داوری ها در مسائل اجتماعی و تاریخی در جامعه ما خاصه در میان عامه فارغ از شرایط اجتماعی دوره ای صورت می گیرد كه آن واقعه در آن برهه به وقوع پیوسته و شاید این بی دقتی یا بگوییم اشتباه تحقیقاتی بزرگترین لطمه را به پیكر تحقیقات و مطالعات جامعه شناختی ما وارد كرده و حاصل این داوری مع الفارق ما را از شناخت آفات اجتماعی و چهره واقعی رجال سیاسی و پیشوایان جامعه آن گونه كه بودند محروم می سازد و نه تنها گذشته چراغ راه حال و آینده ما نشده كه همچنان به كجراهه رفته و از طریق مستقیم حق دور شده ایم. همان طور كه پس از گذشت یك قرن از جنبش مشروطه كه نخستین نهضت ملی ایران پس از ظهور دموكراسی در غرب به حساب می آید هنوز در اول راهیم. اگر دموكراسی را یك فرهنگ و تربیت اجتماعی بدانیم باید اذعان كنیم كه با دموكراسی و جامعه مدنی و لوازم مترتب بر آن یعنی آزادی، عدالت، حزب و قانون بیگانه ایم. هنگامی كه ندای مشروطه خواهی از جانب روشنفكران و علمای آگاه و دردمند و دلسوز جامعه برخاست مردم از نظر آگاهی به مسائل اجتماعی به دلیل اكثریت بی سواد، نبودن روزنامه و رسانه و عقب ماندگی های ناشی از حكومت های بی لیاقت، دست نشانده و خودكامه در سطح نازلی قرار داشتند. جامعه ایران در آن دوره را می توان به سه طبقه تقسیم كرد:
۱- به جز معدودی از آنها كه مردانی صالح و خداترس و با مسائل اجتماعی و مردم آشنا بودند بقیه در پی منصب و مقام و استفاده مادی از مردم بوده و اكثراً برای حفظ موقعیت خود در راستای منافع حكومت وقت حركت می كردند. آن تعداد صالح نادر هم نه منصب داشتند نه قدرت اجرایی و تنها مرجع رسیدگی به شرعیات و مرافعات مردم بودند. با این توصیف حكومت مرافعات و كارهای خود را با آن دسته از روحانیان ارجاع می داد كه وابسته به حكومت بودند.
۲- حكومت و عوامل آن كه تحت نظر سلطان مطلق العنان اداره می شد و هیچ كس را حق چون و چرایی نبود.
۳- مردم كه اكثراً بی سواد و نسبت به حقوق خود جاهل و چشم بسته مطیع حكومت بودند.درست در زمانی كه در كشور ما مردم در چنین شرایط به سر می بردند در جهان غرب مردم با موازین و لوازم دموكراسی از قبیل مجلس، روزنامه، شورا، حزب و قانون آشنا بودند.
اسماعیل روحانی
۱- به جز معدودی از آنها كه مردانی صالح و خداترس و با مسائل اجتماعی و مردم آشنا بودند بقیه در پی منصب و مقام و استفاده مادی از مردم بوده و اكثراً برای حفظ موقعیت خود در راستای منافع حكومت وقت حركت می كردند. آن تعداد صالح نادر هم نه منصب داشتند نه قدرت اجرایی و تنها مرجع رسیدگی به شرعیات و مرافعات مردم بودند. با این توصیف حكومت مرافعات و كارهای خود را با آن دسته از روحانیان ارجاع می داد كه وابسته به حكومت بودند.
۲- حكومت و عوامل آن كه تحت نظر سلطان مطلق العنان اداره می شد و هیچ كس را حق چون و چرایی نبود.
۳- مردم كه اكثراً بی سواد و نسبت به حقوق خود جاهل و چشم بسته مطیع حكومت بودند.درست در زمانی كه در كشور ما مردم در چنین شرایط به سر می بردند در جهان غرب مردم با موازین و لوازم دموكراسی از قبیل مجلس، روزنامه، شورا، حزب و قانون آشنا بودند.
اسماعیل روحانی
منبع : روزنامه شرق
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید بلیط هواپیما
ایران اسرائیل روز معلم معلمان رهبر انقلاب دولت مجلس شورای اسلامی مجلس دولت سیزدهم خلیج فارس حجاب شهید مطهری
تهران هواشناسی سلامت شهرداری تهران سیل پلیس قوه قضاییه آموزش و پرورش بارش باران سازمان هواشناسی قتل دستگیری
بانک مرکزی خودرو ارز قیمت دلار قیمت خودرو ایران خودرو قیمت طلا دلار سایپا بازار خودرو کارگران تورم
مسعود اسکویی فضای مجازی تلویزیون سریال سینمای ایران سینما دفاع مقدس موسیقی فیلم
دانشگاه علوم پزشکی مکزیک
غزه رژیم صهیونیستی جنگ غزه فلسطین آمریکا چین روسیه حماس نوار غزه عربستان اوکراین نتانیاهو
پرسپولیس استقلال فوتبال سپاهان تراکتور باشگاه استقلال لیگ برتر ایران رئال مادرید بایرن مونیخ لیگ قهرمانان اروپا لیگ برتر باشگاه پرسپولیس
اینستاگرام همراه اول دبی اپل ناسا وزیر ارتباطات تبلیغات گوگل پهپاد
کبد چرب بیماری قلبی کاهش وزن دیابت داروخانه قهوه صبحانه بارداری