به دانش‌آموزی که لکنت دارد فرصت بیشتری بدهید

صدایش می‌لرزد، کم‌مانده گریه کند، خیلی زحمت کشیده بود اما حالا این لکنت لعنتی کلماتش را شخم می‌زد و بچه‌های کلاس را به خنده می‌انداخت...
لکنت زبان از جمله اختلالات رفتاری است که به صورت وقفه‌های متناوب و بی‌اختیار در ریتم و جریان صحبت، تکرار اجباری کلمات، طولانی شدن صداها، کلمات، جملات و معمولا همراه با تغییر وضعیت عضلات صورت، لب‌ها و اعضای مربوطه به تکلم بروز می‌کند. میزان شیوع آن در پسرها حدود سه، چهار برابر بیشتر از دختران است. علل این عارضه می‌تواند عقب‌ماندگی ذهنی، زمینه خانوادگی، عوامل محیطی مانند شلوغی خانواده، محرومیت‌های عاطفی، انضباط شدید حاکم در خانه و مخالفت‌های مداوم والدین با دانش‌آموز، تاخیر طبیعی در تکلم و زمینه‌‌های دیگر رشد باشد.
● لکنت و اضطراب
اما از مسایل مربوط به لکنت زبان در بین دانش‌آموزان مشکلات روانی ریشه‌دار در محیط است که هر یک به شکلی موجب اضطراب‌های روحی دانش‌آموز شده و بازتاب آن به لکنت زبان می‌انجامد. بروز این عارضه نیز بین سه تا هفت سالگی بیشتر دیده شده است. نظرات دیگر مربوط به وجود حالات عاطفی نامطلوب و احساس ناخوشایندی است که دانش‌آموز نسبت به پذیرش آن ناتوان بوده و در نتیجه موجب اضطراب وی می‌شود و لکنت به عنوان یک واکنش دفاعی برای کاهش این اضطراب به وجود می‌آید.
● نقش والدین
نقش والدین در کاهش این عارضه می‌تواند بسیار موثر باشد چرا که توجه والدین به نوع گفتار فرزندانشان و آموزش به آرام صحبت کردن در آنها می‌تواند موجب کاهش اضطراب شده و از مشکلات لکنت زبان جلوگیری ‌کند. گفتار درمانگر به شما می‌گوید که در خانه چه کاری انجام دهید.
او به شما می‌گوید چگونه دانش‌آموز را برای انتقال چیزی که آموخته است در گفتگوی روزمره، ترغیب کنید. سعی کنید تا حد ممکن ساختارهای زبان ویژه‌ای را که دانش‌آموز در حال یادگیری است به زبان خودتان به کار ببرید تا الگویی برای فرزند خود شوید. هنگام صحبت کردن با فرزندتان همیشه آهسته و واضح صحبت کنید.
● نقش معلم
نقش معلم و طرز برخورد با دانش‌آموزی که دچار لکنت زبان می‌باشد بسیار موثر است و می‌تواند با فراهم کردن محیط امن و آرامش به دانش‌آموز و کم کردن استرس‌های هیجانی به او کمک کند و در هنگام صحبت کردن و درس پرسیدن به او فرصت دهد تا کاملا مطالب خود را بیان کند، اگرچه طولانی و شمرده باشد.
● راه‌های کم کردن لکنت
▪ سعی کنید مشکل او را بپذیرید و به او اعتماد به نفس دهید. تعیین اهداف قابل وصول در آغاز هر فعالیتی مهم است. اگر قصد انجام کاری را دارد که برای او خیلی مشکل است او را در طریقی ظریف به یک فعالیت مناسب‌تر هدایت کنید.
▪ عزت‌نفس، نقش مهمی برای دانش‌آموزان دارد زیرا اگر آنها به توانایی خود ایمان داشته باشند، تلاش بیشتری می‌کنند و در نتیجه احساس خود ارزشمندی آنها تقویت می‌شود.
▪ آشفتگی‌های هیجانی و اضطراب در آنان را با تلقین آرامش کم کنید.

آزاده آرایی

منبع : روزنامه سلامت