یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا

برادرانی‌ که‌ دل‌ آسمان‌ را شکافتند


برادرانی‌ که‌ دل‌ آسمان‌ را شکافتند
امروزه‌ انجام‌ هرگونه‌ اختراع‌ و اكتشاف‌ علمی‌ كه‌ به‌ حل‌ یكی‌ از مشكلات‌ لاینحل‌ بشر منجر شود، به‌ وسیله‌ عده‌ كثیری‌ از دانشمندان‌ صورت‌ می‌گیرد و هر یك‌ از آنان‌ گوشه‌یی‌ از اختراع‌ را در دست‌ گرفته‌ و نوآوری‌ خود را ارایه‌ می‌دهند. اما در گذشته‌ چنین‌ نبود، هر اختراع‌ و اكتشاف‌ توسط‌ افراد بطور مستقل‌ انجام‌ می‌شد و به‌ ثبت‌ می‌رسید. باید متذكر شد كه‌ در گذشته‌ امكانات‌ و پیشرفت‌ فناوری‌ امروز وجود نداشت‌ و یك‌ مخترع‌ و نوآور با دست‌های‌ خالی‌ و كمترین‌ امكانات‌، وسیله‌ یا ابزاری‌ را اختراع‌ می‌كرد.
حدود صد سال‌ پیش‌ دو برادر بدون‌ داشتن‌ مدرك‌ دانشگاهی‌ و پول‌ هنگفت‌، در كارگاه‌ كوچك‌ خود وسیله‌یی‌ را اختراع‌ كردند كه‌ بشر را به‌ آرزوی‌ دیرینه‌ خود یعنی‌ پرواز در دل‌ آسمان‌ها رساند. در این‌ فرصت‌ شرح‌ زندگی‌ برادران‌ رایت‌ خالی‌ از لطف‌ نیست‌. ضمن‌ آنكه‌ در ادامه‌ این‌ مطلب‌ به‌ بررسی‌ این‌ اختراع‌ و همچنین‌ به‌ ادعای‌ دیگر مدعیانی‌ كه‌ اختراع‌ هواپیما را از آن‌ خود می‌دانستند خواهیم‌ پرداخت‌.
● تولد مخترعان‌ ماشین‌ پرنده‌
روز ۱۶ آوریل‌ ۱۸۶۷ در اوهایو پسری‌ چشم‌ به‌ جهان‌ گشود كه‌ آرزوی‌ بشر را به‌ تحقق‌ رساند و نامش‌ را «ویلبر» گذاشتند. پدر ویلبر، میلتون‌ رایت‌ یكی‌ از اسقف‌های‌ بزرگ‌ شهر بود و برای‌ موعظه‌ و تعلیم‌ دروس‌ مذهبی‌ به‌ شهرهای‌ مختلف‌ سفر می‌كرد، لذا كمتر در خانه‌ حضور داشت‌ و همه‌ مسوولیت‌های‌ زندگی‌ به‌ عهده‌ همسرش‌ «سوزان‌» بود. علاوه‌ بر ویلبر، دو پسر دیگر «راشلین‌» و «لورین‌» كه‌ از ویلبر بزرگ‌تر بودند، اعضای‌ این‌ خانواده‌ را تشكیل‌ می‌دادند. ۵ سال‌ پس‌ از دنیا آمدن‌ ویلبر، در ۱۹ آگوست‌ ۱۸۷۱ پسر دیگری‌ به‌ دنیا آمد كه‌ نامش‌ را «ارویل‌» نهادند.
در سال‌ ۱۸۷۸ در حالی‌ كه‌ ویلبر ۱۲ سال‌ و ارویل‌ ۸ ساله‌ بود، میلتون‌ رایت‌ یك‌ هلیكوپتر اسباب‌بازی‌ برای‌ آنها سوغاتی‌ خرید و به‌ خانه‌ آورد. این‌ اسباب‌بازی‌ بعدها جرقه‌یی‌ در ذهن‌ این‌ دو برادر خلاق‌ زد و در آینده‌ برای‌ ساخت‌ هواپیما از هلی‌كوپتر دوران‌ كودكی‌شان‌ الهام‌ گرفتند.
● آغاز كار مشترك‌ برادران‌ رایت‌
در سال‌ ۱۸۹۲ پدر دوچرخه‌یی‌ برای‌ آنان‌ خرید و این‌ دو برادر آنقدر به‌ دوچرخه‌ و طرز مكانیكی‌ آن‌ دقت‌ كردند كه‌ توانستند تعمیر دوچرخه‌های‌ دوستانشان‌ را انجام‌ دهند و علاقه‌ به‌ تعمیر دوچرخه‌ سبب‌ شد كه‌ در سال‌ ۱۸۹۳ مغازه‌یی‌ در شهر دیتون‌ ایالت‌ شهر اوهایو برپا كنند و نام‌ آن‌ را «دوچرخه‌سازی‌ رایت‌» بگذارند.
تجربه‌ كار با دوچرخه‌، درك‌ توازن‌ و مقاومت‌ در برابر باد و اهمیت‌ لزوم‌ یك‌ بدنه‌ محكم‌ و سبك‌ را به‌ آنها آموخت‌ و این‌ تجربیات‌ در ساخت‌ هواپیمایشان‌ در آینده‌ بی‌تاثیر نبود، آنان‌ از تعمیر دوچرخه‌ نیز پا را فراتر گذاشتند و به‌ تولید دوچرخه‌ پرداختند.
ارویل‌ در سال‌ ۱۸۹۶ به‌ بیماری‌ تیفویید مبتلا شد و ویلبر به‌ پرستاری‌ برادرش‌ پرداخت‌. ویلبر در ساعاتی‌ كه‌ در كنار بستر برادرش‌ می‌نشست‌ به‌ خواندن‌ داستان‌هایی‌ از خلبان‌های‌ گلایدرها و بالن‌ها می‌پرداخت‌ و به‌ این‌ ترتیب‌ علاقه‌ به‌ پرواز در دل‌ هر دو برادر زنده‌ شد.
۶ سال‌ بعد ویلبر طی‌ نامه‌یی‌ به‌ موسسه‌ «اسمیت‌ سونتین‌» در واشنگتن‌ علاقه‌ خود را به‌ ساخت‌ هواپیما اعلام‌ كرد و خواستار اطلاعاتی‌ درباره‌ تحقیقات‌ قبلی‌ در این‌ زمینه‌ شد. این‌ دو برادر در مغازه‌ دوچرخه‌ فروشی‌ خود مشغول‌ به‌ مطالعه‌ و آزمایش‌هایی‌ درباره‌ رموز پرواز شدند.
ویلبر بطور تصادفی‌ به‌ هنگام‌ دستكاری‌ یك‌ جعبه‌ خالی‌ متوجه‌ شد كه‌ بر اثر پیچاندن‌ جعبه‌ در امتداد طول‌ آن‌ یك‌ لبه‌ جعبه‌ بالا و لبه‌ دیگر پایین‌ بود. او همین‌ اصل‌ را در مورد بال‌ هواپیما به‌ كار گرفت‌.
● آزمایش‌های‌ اولیه‌
سرانجام‌ ویلبر و ارویل‌ سه‌ گلایدر ساختند و در روستای‌ دور افتاده‌ «كیتی‌ هاك‌» در سواحل‌ كارولینای‌ شمالی‌ آزمایش‌ كردند. آنها به‌ این‌ دلیل‌ ناحیه‌ كیتی‌ هاك‌ را انتخاب‌ كرده‌ بودند كه‌ منطقه‌ هموار و بدون‌ گیاهی‌ داشت‌ و مزاحمتی‌ برایشان‌ ایجاد نمی‌كرد و نیز منطقه‌یی‌ خلوت‌ و به‌ دور از چشم‌ مردم‌ عادی‌ و كنجكاو بود.
آنان‌ می‌خواستند از دسترس‌ رقیبان‌ خود دور باشند و همچنین‌ وزش‌ دایمی‌ باد آن‌ منطقه‌ به‌ بلند كردن‌ هواپیمایشان‌ كمك‌ می‌كرد.
سواحل‌ نرم‌ شنی‌ نیز از شدت‌ ضربه‌ ناشی‌ از فرود می‌كاست‌. با آزمایش‌ بر روی‌ گلایدرها در سال‌ ۱۹۰۰ و ۱۹۰۱ متوجه‌ شدند كه‌ تاب‌ دادن‌ بال‌ها برای‌ مهار صعود و فرود بسیار موثر است‌؛ بطوری‌ كه‌ آنان‌ در سال‌ ۱۹۰۲ گلایدری‌ شبیه‌ به‌ یك‌ هواپیما ساختند و اتاقكی‌ تعبیه‌ كردند كه‌ می‌توانستند به‌ كمك‌ آن‌ هواپیما را كاملا مهار كنند و یك‌ موتور محركه‌ برای‌ خود ساختند و با آن‌ گلایدر موفق‌ به‌ پرواز شدند.
● نخستین‌ پرواز
در ماه‌ سپتامبر ۱۹۰۳ برادران‌ رایت‌ با هواپیمای‌ تازه‌ خود در منطقه‌ كیتی‌ هاك‌ به‌ دل‌ آسمان‌ رفتند. آنها هواپیمای‌ خود را «فلایر ۱۹۰۳» نامگذاری‌ كردند. آنها تصمیم‌ گرفتند یكشنبه‌ ۱۳ دسامبر اولین‌ پرواز انسان‌ را بر آسمان‌ انجام‌ دهند، اما بخاطر اعتقادات‌ پدر كه‌ روز یكشنبه‌ را برای‌ كار نمی‌دانست‌، پرواز خود را با یك‌ روز تاخیر انجام‌ دادند. هدایت‌ هواپیما با انداختن‌ سكه‌ نصیب‌ ویلبر شد، اما هواپیما بلافاصله‌ پس‌ از پرواز سقوط‌ كرد. سه‌ روز پس‌ از تعمیر یعنی‌ ۱۷دسامبر، نوبت‌ ارویل‌ بود تا هدایت‌ هواپیما را به‌ عهده‌ بگیرد. او موفق‌ شد در پرواز تاریخی‌ خود ۱۲ ثانیه‌ در آسمان‌ بماند.
برادران‌ رایت‌ برای‌ پرواز ۵ شاهد داشتند، گرچه‌ روزنامه‌های‌ محلی‌ این‌ موفقیت‌ را باور نكردند و آن‌ دو را دروغگو نامیدند.
برادران‌ رایت‌ در همان‌ روز، ۳ پرواز دیگر انجام‌ دادند و در آخرین‌ پرواز كه‌ ویلبر هدایت‌ آن‌ را برعهده‌ داشت‌، هواپیما به‌ مدت‌ ۵۹ ثانیه‌ در آسمان‌، مسافتی‌ حدود ۲۵۵ متر را طی‌ كرد.
● اثبات‌ حقیقت‌
ویلبر رایت‌ برای‌ اثبات‌ اختراعش‌ در سال‌ ۱۹۰۸، هواپیما را به‌ فرانسه‌ برد و با آن‌ مدت‌ كوتاهی‌ پرواز كرد و به‌ این‌ ترتیب‌ تردید مردم‌ را به‌ حقیقت‌ تبدیل‌ كرد. ارویل‌ نیز در امریكا همزمان‌ با نمایش‌های‌ ویلبر در فرانسه‌ مشغول‌ پرواز شد و اختراعشان‌ را به‌ همگان‌ به‌ ثبوت‌ رساند.
به‌ این‌ ترتیب‌ مردم‌ جهان‌ «برادران‌ رایت‌» را به‌ عنوان‌ مخترع‌ ماشین‌ پرنده‌ قبول‌ كردند اما كمی‌ بعد این‌ شادی‌ با بیماری‌ ویلبر كمرنگ‌ شد.
ویلبر براثر بیماری‌ تیفویید، بسیار ضعیف‌ و ناتوان‌ شده‌ بود و در روز ۳۰ مه‌ ۱۹۱۲ در چهل‌ و پنج‌ سالگی‌ درگذشت‌. برادرش‌ ارویل‌ نیز در ۳۰ ژانویه‌ ۱۹۴۸ در ۷۶ سالگی‌ با زندگی‌ وداع‌ گفت‌ و به‌ این‌ ترتیب‌ زندگی‌ این‌ دو برادر خلاق‌ به‌ تاریخ‌ پیوست‌.
اما جالب‌ است‌ دانستن‌ این‌ موضوع‌ كه‌ با گذشت‌ هر سال‌ از پرواز تاریخی‌ برادران‌ رایت‌ هنوز عده‌یی‌ می‌گویند اولین‌ هواپیما در زلاندنو به‌ پرواز درآمد.
«ریچارد پیرس‌» یك‌ مخترع‌ اهل‌ زلاندنو مدعی‌ شد كه‌ ۹ ماه‌ زودتر از برادران‌ رایت‌ با ماشین‌ پرنده‌ به‌ آسمان‌ پرواز كرده‌.
او زارع‌ بود، اما چند اختراع‌ كوچك‌ انجام‌ داده‌ بود. او در روزنامه‌ محلی‌ زلاندنو به‌ برادران‌ رایت‌ معترض‌ و خود مدعی‌ ساخت‌ هواپیما شد.
از سویی‌ دیگر «فیلیپ‌ چرت‌» مورخ‌ علوم‌ هوانوردی‌، ادعای‌ ریچارد پیرس‌ را تكذیب‌ كرده‌ و مقام‌ اول‌ ساخت‌ هواپیما و پرواز در آسمان‌ را متعلق‌ به‌ برادران‌ رایت‌ دانست‌.
منبع : روزنامه اعتماد


همچنین مشاهده کنید