پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا
چوب توی آستین کردن
هر گاه كسی در مقام معارضه و مبارزه با مقام بالاتر و قدیمی تر از خود برآید از باب هشدار و تهدید به او گفته می شود :
با او در نیفت : ( چوب توی آستینت می كند )
آورده اند كه ...
در ازمنهٔ اعصار گذشته تنبیه و مجازات محكومان به تناسب شدت و ضعف به سه شكل انجام می گرفت :
۱- مجازات مرگ
۲- مجازات قطع و نقص عضو
۳- مجازاتی كه موجب درد و ناراحتی می شد .
مجازات محكومان درجه سوم عبارت بود از چوب و تازیانه بر كف پا و كفل محكوم زدن ، وارونه از درخت آویزان كردن و وارونه روی دو دست ایستادن ، روی یكپا ایستادن و بالاخره چوب توی آستین محكوم كردن و مدتی او را به آن شكل و هیبت بر پای داشتن بوده است .
طرز و ترتیب كار این بود كه دست محكوم را به شكل افقی نگاه می داشتند و آنگاه چوب محكم و غیر قابل انحنایی را به موازات دستهای محكوم از آستین لباسش عبور می دادند و از آستین دیگر خارج می كردند .
سپس مچ دستها و انتهای آستین های محكوم را با طنابی محكم به آن چوب می بستند بصورتیكه دستها به حالت افقی باقی بماند و نتواند آنرا به چپ و راست و بالا و پائین حركت دهد . چوب توی آستین كردن تا عصر قاجاریه هم رایج و معمول بود و حكام ولایات و مسئولان امور انتظامی در شهرها این نوع مجازات را دربارهٔ افراد جور و مزاحم و احیاناً خواربار فروشان گرانفروش بكار می بردند كه هم ناراحت كننده و چندش آور بود و هم موجب تحقیر و تخفیف محكوم شونده می شد .
به هر حال عبارت بالا به توضیح توصیفی كه فی الجمله قلمی گردید رفته رفته سر زبانها افتاد و بصورت ضرب المثل درآمد .
با او در نیفت : ( چوب توی آستینت می كند )
آورده اند كه ...
در ازمنهٔ اعصار گذشته تنبیه و مجازات محكومان به تناسب شدت و ضعف به سه شكل انجام می گرفت :
۱- مجازات مرگ
۲- مجازات قطع و نقص عضو
۳- مجازاتی كه موجب درد و ناراحتی می شد .
مجازات محكومان درجه سوم عبارت بود از چوب و تازیانه بر كف پا و كفل محكوم زدن ، وارونه از درخت آویزان كردن و وارونه روی دو دست ایستادن ، روی یكپا ایستادن و بالاخره چوب توی آستین محكوم كردن و مدتی او را به آن شكل و هیبت بر پای داشتن بوده است .
طرز و ترتیب كار این بود كه دست محكوم را به شكل افقی نگاه می داشتند و آنگاه چوب محكم و غیر قابل انحنایی را به موازات دستهای محكوم از آستین لباسش عبور می دادند و از آستین دیگر خارج می كردند .
سپس مچ دستها و انتهای آستین های محكوم را با طنابی محكم به آن چوب می بستند بصورتیكه دستها به حالت افقی باقی بماند و نتواند آنرا به چپ و راست و بالا و پائین حركت دهد . چوب توی آستین كردن تا عصر قاجاریه هم رایج و معمول بود و حكام ولایات و مسئولان امور انتظامی در شهرها این نوع مجازات را دربارهٔ افراد جور و مزاحم و احیاناً خواربار فروشان گرانفروش بكار می بردند كه هم ناراحت كننده و چندش آور بود و هم موجب تحقیر و تخفیف محكوم شونده می شد .
به هر حال عبارت بالا به توضیح توصیفی كه فی الجمله قلمی گردید رفته رفته سر زبانها افتاد و بصورت ضرب المثل درآمد .
منبع : شمیم
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید بلیط هواپیما
ایران نیکا شاکرمی رهبر انقلاب روز معلم معلمان دولت سیزدهم مجلس شورای اسلامی مجلس شهید مطهری حجاب شورای نگهبان قوه قضائیه
تهران هواشناسی زلزله معلم شهرداری تهران سیل قوه قضاییه آموزش و پرورش پلیس سلامت سازمان هواشناسی دستگیری
خودرو قیمت خودرو دولت قیمت دلار ایران خودرو دلار قیمت طلا سایپا بانک مرکزی بازار خودرو کارگران تورم
مشهد رضا عطاران رادیو فضای مجازی تلویزیون سریال سینمای ایران سینما دفاع مقدس تئاتر موسیقی فیلم
دانشگاه علوم پزشکی مکزیک
رژیم صهیونیستی غزه اسرائیل فلسطین جنگ غزه آمریکا نوار غزه روسیه چین حماس عربستان یمن
استقلال پرسپولیس فوتبال سپاهان تراکتور لیگ برتر ایران رئال مادرید بایرن مونیخ باشگاه استقلال لیگ قهرمانان اروپا لیگ برتر باشگاه پرسپولیس
همراه اول دبی واکسن تبلیغات اپل ناسا گوگل وزیر ارتباطات پهپاد
کبد چرب بیماری قلبی کاهش وزن دیابت داروخانه ویتامین طول عمر بارداری