ایران به هوای تازه نیازمند است

مهدی کروبی دبیرکل حزب اعتماد ملی در یک کنفرانس خبری به صورت رسمی تصمیم خود برای ورود به کارزار انتخابات ریاست‌جمهوری را اعلا‌م کرد. این اقدام در شرایط فعلی شاید مهم‌ترین تصمیم سیاسی زندگی کروبی باشد. اعلا‌م رسمی حضور در عرصه انتخابات حتی از تصمیم برای شرکت در انتخابات نهم ریاست‌جمهوری نیز با اهمیت‌تر است. انتخابات نهم در زمان دولت اصلا‌حات برگزار شده بود. تلقی عمومی آن بود که پس از ۸ سال استقرار دولت اصلا‌حات، لزوما باید همان کلیت فکری و مرامنامه سیاسی در شکل ایجاد و استقرار دولت نهم تداوم یابد. آنقدر فضا مساعد ارزیابی می‌شد که از میان ۶ کاندیدای ریاست‌جمهوری، ۴ نفر به اردوگاه اصلا‌ح‌طلبان تعلق داشتند.
گفتمان جامعه مشحون از اندیشه و راهکارهای اصلا‌ح‌طلبی بود. نیروهای اجتماعی به حال و هوای اندیشه‌های جبهه اصلا‌حات نزدیک بودند و البته دولت در اختیار نیروهای اصلا‌ح‌طلب قرار داشت. در اکثر حوزه‌های چندگانه اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و بین‌المللی شرایط بسامان و مساعدی وجود داشت. هر دولت اصلا‌ح‌طلبی که بر سریر قدرت جلوس می‌کرد، چندان نیازی به خانه‌تکانی، تغییرات شگرف و باراندازی در حوزه‌های مختلف نداشت. اما نتیجه متفاوت شد از آنچه تصور می‌شد. خوابی سحرگاهی و خوش‌خیالی عمومی اردوگاه اصلا‌ح‌طلبان سرنوشت کشوری را تغییر داد. امروز کشور بدترین شرایط خود در ۳۰ سال گذشته را می‌گذراند. در عرصه فرهنگ، نابسامانی‌ها بی‌سابقه است. در حوزه‌های کتاب، شعر، سینما، موسیقی، تئاتر و... رضایتمندی وجود ندارد. اگر رضایتی است از سوی دولتمردان است و بر کانون فرهنگ غالبان. اقتصاد علی‌رغم درآمدهای افسانه‌ای حال نزاری به خود گرفته است. تورم رقمی نزدیک به ۳۰ درصد را به خود می‌بیند.
نقدینگی افسارگسیخته زندگی را بر خلا‌یق سخت کرده است. هر روز دولتمردان از افزایش آمارها و ارقام و بهبودی خبری می‌دهند اما سفره‌ها تنگ‌تر، شکم‌ها گرسنه‌تر و خانوارها گرفتارتر شده‌اند. به بهانه بوی تند نفت و با عنایت به درآمد سرسام‌آور آن، دولت تنها در ۳ سال گذشته نزدیک به معادل کل درآمدهای تاریخ نفت ایران درآمد داشته است ولی هیچ رنگی به رخسارها نیامد و صدافسوس که صندوق ذخیره ارزی جارو شده است. در عرصه سیاست داخلی، رفتار رئیس دولت نهم عبرت‌آموز است، وی و همفکرانش تمام سرمایه ۲۷ ساله مدیریت نظام اسلا‌می را به کنار نهادند. مدیران عالیرتبه را خانه‌نشین کردند و افراد کم‌سابقه را بر صدر نشاندند.
حتی در تعامل با یکدیگر نیز صبور نبودند، آنقدر وزیر عوض کردند که چنانچه وزیری برود، دولت از اعتبار خواهد افتاد و برای مشروعیت، مجددا باید از مجلس رای اعتماد بگیرد!
ادبیات دولت نهم در واگرایی واقعیت‌ها، وعده‌های توخالی، گزارش‌ها و آمارهای نادقیق و نادرست و البته گناه همه چیز را به گردن گذشته‌ها انداختن و میوه دولت‌های قبلی را به نام و کام خود چیدن، از دیگر خصایص رجال این دولت بوده است. در عرصه بین‌المللی کارمان به شورای امنیت کشیده شده و بیش از هر زمان دیگر در تنگنا قرار گرفته‌ایم. سرمایه‌گذاری خارجی به صفر نزدیک و عملیات بیمه‌ای و بانکی کاملا‌ متوقف شده است. میلیاردها دلا‌ر از دارایی‌های ملی و مهم‌تر از آن عمده منابع انسانی‌مان به خارج انتقال یافته است. در این شرایط مهدی کروبی تصمیم به آمدن گرفته و برای تغییر وضع موجود مبتنی بر خرد جمعی آمده است. حال درمی‌یابیم که آمدن مهدی کروبی و تصمیم خطیرش کاری سهل نبوده است. ‌ اما نمی‌توان بر این فضای غبارآلود و تنگ‌نفسی، گرد یأس و سکوت و حیرت پاشید، انگشت ندامت به دندان گزید و تنها شرط گذاشت. باید آستین‌ها را بالا‌ زد، همت را جزم و سهم خویش را به وطن ادا کرد. حزب اعتماد ملی و مهدی کروبی برای این مهم می‌آیند؛ تغییر شرایط موجود، برهم زدن قواعد نامناسب و ناشایستی که بر سپهر سیاست چنبره انداخته است. نظام جمهوری اسلا‌می شایسته چنین تدبیر و مدیریتی نیست. باید با استفاده از ظرفیت‌های نهفته و آشکار، معتقدان به راه و طریق امام راحل را به صحنه بازگرداند و سکوت‌کنندگان و خرده‌گیران بر نهضت امام خمینی(ره) و فریادزنان و معرکه‌گیران دروغین امروزی را از صحنه کنار زد. باید برپا خاست و شرایط را تغییر داد. باید افاضل را به صحنه برگرداند و باید همراه شد. ایران به هوای تازه‌ای نیازمند است.

منبع : روزنامه اعتماد ملی