ترب (Radish)

● محل تولید و رویش : در مناطق خاور دور – در بعضی از نقاط ایران مثل خراسان - بعضی از شهرهای هند و...
● خواص درمانی ترب: مملو از املاح معدنی بخصوص فسفر است. برگ آن سنگهای صفراوی را دفع می کند.
برای معده های تنبل مفید است. ترشح غدد تیروئید را زیاد می کند و ضماد آن سهم حشرات را از محل گزیدگی بیرون می کشد.
چکاندن آب برگ آن در چشم باعث تقویت آن می شود. ترب اشتها آور – ضد گاز معده است و اگر چه باعث هضم غذا می شود خود دیر هضم و ثقیل است.
رفع سرفه و اخراج سنگ کلیه و مثانه و همینطور خوردن تخم ترب عرق شیر و ادرار را زیاد و ورم طحال و درد کبد را رفع می کند.
درد مفاصل و سیاتیک را تسکین می دهد. در ترب سیاه ویتامین B۱ زیاد است. برگ ترب به علت داشتن ویتامین ث زیاد لثه را محکم کرده و بوی بد دهان را از بین می برد.
ترب ترشحات غدد تیروئید را زیاد می کند و ضد گواتر است. یکی از خواص مهم آن جلوگیری از تخمیر غذا در معده است.
● از نظر حکمای سنتی: ترب مزروع از نظر طبیعت گرم و خشک است. تخم آن از سایر قسمتهای گیاه گرمتر و و خشک تر است و ریشه آن گرم و خشک است.
● موارد پرهیز: اسراف در خوردن آن موجب دل پیچه و متعفن شدن اخلاط است و مضر سر و حلق و دندان می باشد.
در این مورد باید نمک و عسل و زیره که در سرکه انگوری خیسانده و پرورده شده باشد باید خورد.
● از نظر یپشوایان مذهبی: امام صادق (ع) فرموده است:
ترب بخورید که در آن سه خاصیت است: برگ آن بادها را می شکند و مغز آن ادرار را آسان میکند و باعث هضم غذا می شود و ریشه آن بلغم را قطع و ریشه آن بلغم را قطع می کند.
مصرف ترب از نظر درمانی در رفع نزله های شش – سیاه سرفه – بیماری های کلیوی و مثانه مصرف می شود. برای استفاده باید داخل آن را خالی کرده سپس در ته آن سوراخ کوچکی ایجاد و داخل حفره را پر از شکر کرد و مجموعه را در دهانه ظرفی قرار داد. آبی که به این ترتیب از انتهای ترب می چکد جمع آوری می کنند این مایع در برطرف کردن عوارض فوق و رفع سنگهای صفراوی اثری معجزه آسا دارد.

منبع : طعام اسرار