پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا

سجود برگ


سجود برگ
رفتن تو غم من نیست
غم من بی ماندن توست
اگر هم قامت شادی خمیده است
برتن اسمان دل لباس پاییزی است
و بر مشام زمستان
بوی اشک می رسد
و داغ دشنه ی تاستان
بر ان دل
ان دل جنوب زاییده
هر گز نمی رود از یاد
این روزها
گلدان ها همه بی گلند
گیرم که اردیبهشت
فرزند بهار باشد
ولی همیشه پاییزی هست
اری
پاییز فصل سجود برگ
بر جبین خاک است .

عابدین پاپی
منبع : مطالب ارسال شده